Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ
Πρόσφατα πολλοί από σας κοινοποιήσατε δημοσίευμα για 200 λέξεις τουρκικές που καθημερινά χρησιμοποιούμε και έχουν παρεισφρήσει στη γλώσσα μας
Και όμως δεν είναι όλες, μην παραπλανιέστε!
Πχ καλντερίμι = καλλιδρόμιο
Ντερλικώνω = εντερολυκώνω …ο μονάντερος λύκος
Χιλιάδες είναι οι Ελληνικές που έχουν μπει στην τουρκική γλώσσα
Μύθος ότι είναι πολλές οι τουρκικές λέξεις που χρησιμοποιούμε καθημερινά και δε το ξέρουμε .πχ να μερικές απ τις 200 που περιλάμβανε το δημοσίευμα. ΑΛΑΝΙ (αλήτης), ελληνικό
ΑΛΑΝΑ (ανοιχτός χώρος), ελληνικό
ΑΓΑΣ (δεσποτικός-αυταρχικός), ελληνικό από το άγω, ηγέτης
ΓΚΑΙΝΤΑ (άσκαυλος), σλάβικο
ΚΑΡΠΟΥΖΙ (υδροπέπων), καρπός ελληνικό
ΚΟΥΒΑΣ (κάδος-αγγείο), κύβος μονάδα όγκου ελληνικό
ΚΙΟΣΚΙ (περίπτερο), ρώσικα γερμανικά κλπ ΚΙΟΣΚ
ΚΟΠΙΤΣΑ (πόρπη), αλβανικά
ΚΟΤΣΙ (αστράγαλος), σλάβικο
ΚΟΥΤΟΥΡΟΥ (ασύνετα-απερίσκεπτα), κοττός μυαλό κότας ελληνικό
ΛΑΓΟΥΜΙ (υπόνομος-οχετός), ελληνικό από το λαγός, λαγωός….
ΛΑΠΑΣ (χυλός), ΛΑΠΠΑ σημαίνει λάσπη τριμμένη άμμος ..ΛΑΣ πέτρα
ΛΕΒΕΝΤΗΣ (ανδρείος-ευσταλής), σλάβικο..
ΛΕΛΕΚΙ (πελαργός), λέλεξ ελληνικό αρχαίοι Λέλεγες…
ΜΑΓΙΑ (προζύμη-ζυθοζύμη), περσική
ΜΑΟΥΝΑ (φορτηγίδα), λατινογενές
ΜΑΡΑΖΙ (φθίση), ελληνικό μαραζώνω αμάραντος
ΜΑΣΟΥΡΙ (μικρό ξύλο), μάσε, μάζεψε, μαζεύω ελληνικό), ΜΙΝΑΡΑΣ ελληνικό από το μαινάρω, μαίνομαι, Κεφαλλονίτικο
ΜΠΑΤΙΡΙΣΑ(πτωχεύω-χρεοκοπώ), έφτασα στον πάτο
ΜΠΙΝΕΣ (κίναιδος-ασελγής), διπλός λατινικό
ΜΠΟΥΝΤΡΟΥΜΙ (φυλακή), ελληνικό υπόδρομος , υπόγειο…
ΝΤΑΡΑΒΕΡΙ (συναλλαγή-αγοραπωλησία), ιταλικό dare- avere …δίνω έχω
ΝΤΕΛΑΛΗΣ (διαλαλητής), ελληνικό, διαλαλώ
ΠΑΖΑΡΙ (αγορά-διαπραγμάτευση), μπαζααρ αραβικό
ΠΑΤΖΟΥΡΙ (παραθυρόφυλλο), ελληνικό παραθύρι
ΠΕΡΒΑΖΙ (πλαίσιο θυρών), περιβάζω ελληνικό
ΣΙΝΑΦΙ (συντεχνία, κοινωνική τάξη), συνάφεια ελληνικό
ΤΕΦΤΕΡΙ(κατάστιχο), δευτέρι ελληνικό
ΤΟΥΛΟΥΜΙ τυλίγω ελληνικό
ΤΡΑΜΠΑ (ανταλλαγή) παγίδα στα ισπανικά
ΦΑΡΣΙ (τέλεια-άπταιστα), ιρανική διάλεκτος….
ΦΥΝΤΑΝΙ(φυτώριο), φύομαι φυτό ελληνικό
ΦΙΣΤΙΚΙ (πιστάκη), ελληνικό
ΧΑΖΙ (ευχαρίστηση), χαζεύω, χαζώνω , κάνω χάζι ελληνικό
ΧΑΛΚΑΣ (κρίκος), χάλκινος ελληνικό
ΧΟΥΙ (ιδιοτροπία), είναι σλάβικο…
Με σεβασμό Αλέξανδρος Χρυσανθακόπουλος
** Με τίτλο: "Προτείνουν εκλογές στις 14 Ιουλίου" κυκλοφορεί η Realnews, η οποία θα βρίσκεται στα περίπτερα, εκτάκτως, από το Σάββατο. Η εφημερίδα δημοσιεύει αποκαλυπτικό ρεπορτάζ για τις εισηγήσεις που δέχεται ο Αντώνης Σαμαράς για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Οπως επισημαίνει ηRealnews: "Στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού εκτιμούν ότι πρέπει να εκμεταλλευτεί την ευνοϊκή δημοσκοπική συγκυρία και να προχωρήσει σε "εκλογικό αιφνιδιασμό" ". Παράλληλα, η εφημερίδα αναφέρεται στις μυστικές δημοσκοπήσεις που έχει στη διάθεσή του το Μέγαρο Μαξίμου, ενώ σημειώνει ότι: "Κρίσιμες αποφάσεις αναμένονται στη σύσκεψη των τριών πολιτικών αρχηγών, η οποία κατ' αρχάς είχε προγραμματιστεί για τη Δευτέρα".
Το κύριο άρθρο της εφημερίδας και του Νίκου Χατζηνικολάου έχει τίτλο: "Ο Μανιτάκης... έκλεισε την ΕΡΤ!". Αναφέρεται χαρακτηριστικά: "Η μεγάλη πλειονότητα των πολιτών συμφωνεί με την εκ βάθρων αναδιάρθρωση της αμαρτωλής ΕΡΤ. Κανείς δεν επιθυμεί την παράταση του καθεστώτος της σπατάλης και της αδιαφάνειας. Το "μαύρο", όμως δεν είναι αποδεκτό, ούτε στις τηλεοράσεις μας, ούτε στην πολιτική μας ζωή".
***Εγκεφαλικό για το καθεστώς: 14% η Χρυσή Αυγή σε δημοσκόπηση του κρατικοδίαιτου Κούλογλου
Ακόμη μία νέα
δημοσκόπηση ήρθε στο φως της δημοσιότητας που εμφανίζει τον Λαϊκό Σύνδεσμο Χρυσή
Αυγή στην τρίτη θέση με ποσοστό 14%.
Η έρευνα έγινε από την εταιρία Vprc εν μέσω
τεχνητής κυβερνητικής κρίσης για λογαριασμό γνωστής αριστερίστικης ιστοσελίδας.
Όλως τυχαίως, αναλυτικά τα αποτελέσματα έρευνας τα παρουσίασε ο γνωστός υβριστής
της Χρυσής Αυγής Στέλιος Κούλογλου, στην ΕΡΤ την οποία ο Σαμαράς υποτίθεται ότι
την έχει κλείσει. Βέβαια από την μέρα της ανακοίνωσης του «λουκέτου» έχουν
κλείσει με απεργίες διαρκείας όλοι οι υπόλοιποι σταθμοί και η τηλεοπτική (παρά
)πληροφόρηση γίνεται μόνο από την ΕΡΤ η οποία, όπως είναι γνωστό στο πανελλήνιο,
αριστεροκρατείται.-
Σύμφωνα λοιπόν με την έρευνα της Vprc κατόπιν «παραγγελιάς»
στην εκτίμηση της εκλογικής επιρροής ο Σύριζα (φυσικά) έρχεται πρώτο κόμμα με
ποσοστό 29%. Δεύτερη ακολουθεί η ΝΔ με 26,5% ενώ τρίτο κόμμα είναι η Χρυσή Αυγή
με ποσοστό 14%. Ακολουθούν το ΠΑΣΟΚ με ποσοστό 7% αλλά και το ΚΚΕ που
συγκεντρώνει το ίδιο ποσοστό. Έπονται Ανεξάρτητοι Έλληνες με ποσοστό 6% και η
Δημάρ με 4,5%. Άλλο κόμμα επιλέγει το 6% των πολιτών.-
*** ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΑΝ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΕΞΩΓΗΙΝΗΣ ΖΩΗΣ???
Το μεγάλο αυτό θέμα είχε απασχολήσει τους αρχαίους Έλληνες όταν, από την εποχή της αναπτύξεως της Αστρονομίας, η ιδέα της υπάρξεως ζωής σε άλλους κόσμους άρχισε να αποκτά κάποια επιστημονική βάση. Είναι γεγονός πως πολλοί Έλληνες φιλόσοφοι, που ήταν και αστρονόμοι συγχρόνως, πίστευαν πως η Γη δεν ήταν μοναδική κατοικία λογικών όντων. Και ήταν καταπληκτική η πρωτοτυπία σκέψεως και ευφυΐα των Ελλήνων της εποχής εκείνης.
Ο Θαλής ο Μιλήσιος δίδασκε πως όλα τα άστρα, ως και η Γη, αποτελούνται από το ίδιο υλικό.
Ο Αναξίμανδρος βεβαίωνε πως οι κόσμοι μπορούσαν να δημιουργηθούν και να καταστραφούν, κάτι που διαπιστώνουμε σήμερα.
Ο Αναξαγόρας πίστευε πως η Σελήνη κατοικείται, δίδασκε μάλιστα πως «αόρατοι σπόροι ζωής», από τους οποίους προέρχονται όλα τα ζωντανά όντα υπάρχουν σε ολόκληρο το Σύμπαν. Ο Αναξαγόρας δηλαδή ήταν ο δημιουργός της θεωρίας της «πανσπερμίας» που προτάθηκε και στην εποχή μας ακόμη από πολλούς επιστήμονες που προσπαθούσαν να εξηγήσουν τον τρόπο δημιουργίας ζωής στον πλανήτη μας.
Οι Επικούριοι δίδασκαν πως στο διάστημα υπήρχαν πολλοί κατοικήσιμοι κόσμοι, παρόμοιοι με την Γη.*
Και άλλοι ακόμη Έλληνες φιλόσοφοι δίδασκαν πως υπάρχει ζωή σε άλλα άστρα, ως κάποιος Ανάξαρχος, που αναφέρει ο Πλούταρχος, ότι μιλούσε προ του Μ. Αλεξάνδρου «περί πολλών κόσμων». Τότε ο Αλέξανδρος δάκρυσε γιατί σκεπτόταν πως «επί απείρων όντων στον κόσμον, δεν ήδυνήθη ακόμη νa κατακτήσει τoν ενα καί μόνον, τoν παρόντα». Αργότερα τους Έλληνες αντέγραψαν οι Ρωμαίοι και ιδίως ο Λουκρήτιος που στο ποίημα του «Περί Φύσεως των πραγμάτων» αναφέρει: «Η Φύση δεν είναι μοναδική στον ορατό κόσμο. Πρέπει να πιστεύουμε πως σε άλλες περιοχές του διαστήματος υπάρχουν και άλλες γαίες, κατοικημένες από άλλους ανθρώπους και άλλα ζώα». Κατά περίεργο τρόπο ο Λουκρήτιος δεν καταλάβαινε την αληθινή φύση των άστρων που θεωρούσε σαν φωτεινούς γήινους ατμούς.
Κατά την Αναγέννηση, με την ανακάλυψη του τηλεσκοπίου, αναζωπυρώθηκε το θέμα υπάρξεως εξωγήινων και ιδίως Αρειανών, γι' αυτό και είχε τότε τεθεί το ερώτημα: «Αν ο Άρης κατοικείται τότε οι Αρειανοί κατάγονται και αυτοί από τον Αδάμ και την Εύα;» Αυτές ήταν οι αντιλήψεις για την ύπαρξη ζωής στο Διάστημα. Όμως τι πιστεύουμε εμείς σήμερα; Για να απαντήσουμε θα εξετάσουμε τα μέλη του Ηλιακού μας Συστήματος, με τα μέσα και τις γνώσεις μας, θα επισκεφθούμε πρώτα τους κοντινούς μας κόσμους, τα μέλη του «Ηλιακού Κράτους».
Θα γνωρίσουμε χωριστά τους πλανήτες με την ταχύτητα της φαντασίας μας και θα τους ερευνήσουμε κατά σειρά αποστάσεως τους από τον ήλιο. Την μορφή του πλανητικού μας συστήματος πρώτος συνέλαβε ο Αρίσταρχος ο Σάμιος. Αυτόν αντέγραψε ο Κοπέρνικος ο οποίος διατύπωσε την θεωρία του «περί του ηλιοκεντρικού συστήματος» τον 16ον αιώνα - διαβάζοντας και αντιγράφοντας τα πρωτότυπα σχετικά ελληνικά συγγράμματα. Βεβαίως τότε ήταν γνωστοί οι 6 μόνο πλανήτες μέχρι δηλαδή και του Κρόνου. Πολύ αργότερα ανακαλύφθηκαν και οι υπόλοιποι 3 εξωτερικοί πλανήτες με μαθηματικούς υπολογισμούς και φυσικά την χρήση μεγάλων τηλεσκοπίων.
Οι 9 πλανήτες μας είναι: Ερμής και Αφροδίτη, δίχως δορυφόρους, Γη μ' ένα δορυφόρο, Άρης με 2 δορυφόρους, Δίας με 16, Κρόνος με 17, Ουρανός με 15, Ποσειδών με 2 δορυφόρους και Πλούτων με 1 τον Χάρο. Φυσικά τα ονόματα τους είναι ονόματα Ελλήνων θεών γιατί οι αρχαίοι Έλληνες μελέτησαν με επιστημονικό τρόπο τους πλανήτες και τους έδωσαν θεϊκά ονόματα που σεβάστηκαν οι αστρονόμοι όλου του κόσμου. Ο Ερμής με επιτυχία έλαβε το όνομα αυτό επειδή βρίσκεται κοντά στον ήλιο, από τον οποίο περιμένει εντολές, όπως ο Ολύμπιος ταχυδρόμος. Το όνομα της ωραίας Αφροδίτης έπρεπε να δοθεί στον ωραιότερο και λαμπρότερο πλανήτη. Και τι περίεργο, είναι τόσο... φιλάρεσκη η Αφροδίτη ώστε πάντα είναι σκεπασμένο το σώμα της από ένα πολύ πυκνό πέπλο, αδιαπέραστο στρώμα νεφών, την ατμόσφαιρα της, που μας εμποδίζει να δούμε την επιφάνεια της, σαν να προστατεύει το σώμα της ωραίας θεάς από τα βλέμματα βέβηλων!!
Στον ερυθρό πλανήτη εδόθη το όνομα του θεού του πολέμου Άρη, γιατί το κόκκινο χρώμα του θυμίζει αίμα και φωτιά. Ο Δίας δικαίως έλαβε το όνομα του πατέρα των θεών - πλανητών αφού σε όγκο είναι μεγαλύτερος από όλους μαζί τους πλανήτες και η μάζα του είναι 2,5 φορές μεγαλύτερη της μάζας όλων συγχρόνως των πλανητών. Ως προς τη Γη είναι 1300 φορές μεγαλύτερός της. Απορεί κανείς πώς οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν ότι ο πλανήτης αυτός ήταν γίγας και του έδωσαν το όνομα του μεγαλυτέρου και ισχυρότερου των θεών του Ελληνικού Πανθέου - του «πατρός ανδρών τε, θεών τε». Ο Κρόνος που έρχεται μετά τον Δία πήρε το όνομα του πατέρα του Διός. Εδώ σταματούν οι Έλληνες ως «ανάδοχοι», επειδή οι τελευταίοι πλανήτες, Ουρανός, Ποσειδών και Πλούτων ήταν άγνωστοι κατά την αρχαιότητα, γιατί απλούστατα δεν τους έβλεπαν. Ως γνωστόν οι πλανή¬τες αυτοί παρατηρούνται μόνον με τηλεσκόπια.
Ουρανός ονομάσθηκε ο μετά τον Κρόνο πλανήτης γιατί, κατά την μυθολογία μας ήταν πατέρας του Κρόνου. Ο επόμενος ονομάσθηκε Ποσειδών γιατί νομιζόταν πως είναι ο τελευταίος στα βάθη του διαπλανητικού χώρου και πήρε το όνομα του θεού του υγρού στοιχείου. Αλλά όταν τέλος ανακαλύφθηκε ο έσχατος πλανήτης, του έδωσαν το όνομα του Πλούτωνα, του θεού του Άδη, όχι μόνο γιατί στην απόσταση που βρίσκεται επικρατεί βαθύ σκοτάδι, αλλά για να τιμήσουν τον αστρονόμο P. Lowell, που τον ανεκάλυψε με υπολογισμό χωρίς να τον δει ποτέ. Τα δυο μάλιστα αρχικά γράμματα του Πλούτωνα είναι τα πρώτα του ονοματεπώνυμου του P. Lowell. (Παρετηρήθη από τον Tombau-gh το 1930).
Και τώρα που γνωρίσαμε όλη την σειρά των πλανητών, έστω και κατά ένα πολύ γενικό τρόπο, ας τους επισκεφθούμε, εξετάζοντας εάν πράγματι υπάρχουν εκεί οι κατάλληλες συνθήκες δημιουργίας και συντηρήσεως ζωής. Ήδη χάρη στις τεράστιες προόδους και τα μέσα που διαθέτει η αστρονομία γνωρίζουμε τι συνθήκες υπάρχουν σε κάθε πλανήτη. Απόδειξη η κατάκτηση της Σελήνης. Οι αστροναύτες δεν μας είπαν περισσότερα από όσα γνωρίζαμε με τις απειράριθμες αστρονομικές μελέτες και παρατηρήσεις μας. Με την έρευνα των αστροναυτών είχαμε το «πείραμα», την απόδειξη πως πραγματικά δηλαδή ό,τι είχαν διαπιστώσει οι αστρονόμοι ήταν και η πραγματικότητα. Γι' αυτό και δημιουργήθηκε τόσος θόρυβος στην Αμερική για τα τεράστια έξοδα που είχαν γίνει για την κατάκτηση της Σελήνης, για να «μάθουμε ό,τι ήδη γνωρίζαμε», όπως είπαν οι πολέμιοι των διαστημικών ταξιδιών. Ασχέτως πάντως προς τις γνώμες αυτές, είναι γεγονός πως με τις έρευνες και τα όνειρα μας βυθιστήκαμε στο μέλλον για να τα κάνουμε πραγματικότητα. (...)
* Δίχως αμφιβολία πρώτοι οι Έλληνες ερεύνησαν το διάστημα, κατά «επιστημονικό» τρόπο, δίδαξαν πως υπάρχει εξωγήινη ζωή και ιδίως πως η Σελήνη κατοικείται.
ellinikoarxeio
http://thecuriosityofcat.blogspot.gr/
Ο Θαλής ο Μιλήσιος δίδασκε πως όλα τα άστρα, ως και η Γη, αποτελούνται από το ίδιο υλικό.
Ο Αναξίμανδρος βεβαίωνε πως οι κόσμοι μπορούσαν να δημιουργηθούν και να καταστραφούν, κάτι που διαπιστώνουμε σήμερα.
Ο Αναξαγόρας πίστευε πως η Σελήνη κατοικείται, δίδασκε μάλιστα πως «αόρατοι σπόροι ζωής», από τους οποίους προέρχονται όλα τα ζωντανά όντα υπάρχουν σε ολόκληρο το Σύμπαν. Ο Αναξαγόρας δηλαδή ήταν ο δημιουργός της θεωρίας της «πανσπερμίας» που προτάθηκε και στην εποχή μας ακόμη από πολλούς επιστήμονες που προσπαθούσαν να εξηγήσουν τον τρόπο δημιουργίας ζωής στον πλανήτη μας.
Οι Επικούριοι δίδασκαν πως στο διάστημα υπήρχαν πολλοί κατοικήσιμοι κόσμοι, παρόμοιοι με την Γη.*
Και άλλοι ακόμη Έλληνες φιλόσοφοι δίδασκαν πως υπάρχει ζωή σε άλλα άστρα, ως κάποιος Ανάξαρχος, που αναφέρει ο Πλούταρχος, ότι μιλούσε προ του Μ. Αλεξάνδρου «περί πολλών κόσμων». Τότε ο Αλέξανδρος δάκρυσε γιατί σκεπτόταν πως «επί απείρων όντων στον κόσμον, δεν ήδυνήθη ακόμη νa κατακτήσει τoν ενα καί μόνον, τoν παρόντα». Αργότερα τους Έλληνες αντέγραψαν οι Ρωμαίοι και ιδίως ο Λουκρήτιος που στο ποίημα του «Περί Φύσεως των πραγμάτων» αναφέρει: «Η Φύση δεν είναι μοναδική στον ορατό κόσμο. Πρέπει να πιστεύουμε πως σε άλλες περιοχές του διαστήματος υπάρχουν και άλλες γαίες, κατοικημένες από άλλους ανθρώπους και άλλα ζώα». Κατά περίεργο τρόπο ο Λουκρήτιος δεν καταλάβαινε την αληθινή φύση των άστρων που θεωρούσε σαν φωτεινούς γήινους ατμούς.
Κατά την Αναγέννηση, με την ανακάλυψη του τηλεσκοπίου, αναζωπυρώθηκε το θέμα υπάρξεως εξωγήινων και ιδίως Αρειανών, γι' αυτό και είχε τότε τεθεί το ερώτημα: «Αν ο Άρης κατοικείται τότε οι Αρειανοί κατάγονται και αυτοί από τον Αδάμ και την Εύα;» Αυτές ήταν οι αντιλήψεις για την ύπαρξη ζωής στο Διάστημα. Όμως τι πιστεύουμε εμείς σήμερα; Για να απαντήσουμε θα εξετάσουμε τα μέλη του Ηλιακού μας Συστήματος, με τα μέσα και τις γνώσεις μας, θα επισκεφθούμε πρώτα τους κοντινούς μας κόσμους, τα μέλη του «Ηλιακού Κράτους».
Θα γνωρίσουμε χωριστά τους πλανήτες με την ταχύτητα της φαντασίας μας και θα τους ερευνήσουμε κατά σειρά αποστάσεως τους από τον ήλιο. Την μορφή του πλανητικού μας συστήματος πρώτος συνέλαβε ο Αρίσταρχος ο Σάμιος. Αυτόν αντέγραψε ο Κοπέρνικος ο οποίος διατύπωσε την θεωρία του «περί του ηλιοκεντρικού συστήματος» τον 16ον αιώνα - διαβάζοντας και αντιγράφοντας τα πρωτότυπα σχετικά ελληνικά συγγράμματα. Βεβαίως τότε ήταν γνωστοί οι 6 μόνο πλανήτες μέχρι δηλαδή και του Κρόνου. Πολύ αργότερα ανακαλύφθηκαν και οι υπόλοιποι 3 εξωτερικοί πλανήτες με μαθηματικούς υπολογισμούς και φυσικά την χρήση μεγάλων τηλεσκοπίων.
Οι 9 πλανήτες μας είναι: Ερμής και Αφροδίτη, δίχως δορυφόρους, Γη μ' ένα δορυφόρο, Άρης με 2 δορυφόρους, Δίας με 16, Κρόνος με 17, Ουρανός με 15, Ποσειδών με 2 δορυφόρους και Πλούτων με 1 τον Χάρο. Φυσικά τα ονόματα τους είναι ονόματα Ελλήνων θεών γιατί οι αρχαίοι Έλληνες μελέτησαν με επιστημονικό τρόπο τους πλανήτες και τους έδωσαν θεϊκά ονόματα που σεβάστηκαν οι αστρονόμοι όλου του κόσμου. Ο Ερμής με επιτυχία έλαβε το όνομα αυτό επειδή βρίσκεται κοντά στον ήλιο, από τον οποίο περιμένει εντολές, όπως ο Ολύμπιος ταχυδρόμος. Το όνομα της ωραίας Αφροδίτης έπρεπε να δοθεί στον ωραιότερο και λαμπρότερο πλανήτη. Και τι περίεργο, είναι τόσο... φιλάρεσκη η Αφροδίτη ώστε πάντα είναι σκεπασμένο το σώμα της από ένα πολύ πυκνό πέπλο, αδιαπέραστο στρώμα νεφών, την ατμόσφαιρα της, που μας εμποδίζει να δούμε την επιφάνεια της, σαν να προστατεύει το σώμα της ωραίας θεάς από τα βλέμματα βέβηλων!!
Στον ερυθρό πλανήτη εδόθη το όνομα του θεού του πολέμου Άρη, γιατί το κόκκινο χρώμα του θυμίζει αίμα και φωτιά. Ο Δίας δικαίως έλαβε το όνομα του πατέρα των θεών - πλανητών αφού σε όγκο είναι μεγαλύτερος από όλους μαζί τους πλανήτες και η μάζα του είναι 2,5 φορές μεγαλύτερη της μάζας όλων συγχρόνως των πλανητών. Ως προς τη Γη είναι 1300 φορές μεγαλύτερός της. Απορεί κανείς πώς οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν ότι ο πλανήτης αυτός ήταν γίγας και του έδωσαν το όνομα του μεγαλυτέρου και ισχυρότερου των θεών του Ελληνικού Πανθέου - του «πατρός ανδρών τε, θεών τε». Ο Κρόνος που έρχεται μετά τον Δία πήρε το όνομα του πατέρα του Διός. Εδώ σταματούν οι Έλληνες ως «ανάδοχοι», επειδή οι τελευταίοι πλανήτες, Ουρανός, Ποσειδών και Πλούτων ήταν άγνωστοι κατά την αρχαιότητα, γιατί απλούστατα δεν τους έβλεπαν. Ως γνωστόν οι πλανή¬τες αυτοί παρατηρούνται μόνον με τηλεσκόπια.
Ουρανός ονομάσθηκε ο μετά τον Κρόνο πλανήτης γιατί, κατά την μυθολογία μας ήταν πατέρας του Κρόνου. Ο επόμενος ονομάσθηκε Ποσειδών γιατί νομιζόταν πως είναι ο τελευταίος στα βάθη του διαπλανητικού χώρου και πήρε το όνομα του θεού του υγρού στοιχείου. Αλλά όταν τέλος ανακαλύφθηκε ο έσχατος πλανήτης, του έδωσαν το όνομα του Πλούτωνα, του θεού του Άδη, όχι μόνο γιατί στην απόσταση που βρίσκεται επικρατεί βαθύ σκοτάδι, αλλά για να τιμήσουν τον αστρονόμο P. Lowell, που τον ανεκάλυψε με υπολογισμό χωρίς να τον δει ποτέ. Τα δυο μάλιστα αρχικά γράμματα του Πλούτωνα είναι τα πρώτα του ονοματεπώνυμου του P. Lowell. (Παρετηρήθη από τον Tombau-gh το 1930).
Και τώρα που γνωρίσαμε όλη την σειρά των πλανητών, έστω και κατά ένα πολύ γενικό τρόπο, ας τους επισκεφθούμε, εξετάζοντας εάν πράγματι υπάρχουν εκεί οι κατάλληλες συνθήκες δημιουργίας και συντηρήσεως ζωής. Ήδη χάρη στις τεράστιες προόδους και τα μέσα που διαθέτει η αστρονομία γνωρίζουμε τι συνθήκες υπάρχουν σε κάθε πλανήτη. Απόδειξη η κατάκτηση της Σελήνης. Οι αστροναύτες δεν μας είπαν περισσότερα από όσα γνωρίζαμε με τις απειράριθμες αστρονομικές μελέτες και παρατηρήσεις μας. Με την έρευνα των αστροναυτών είχαμε το «πείραμα», την απόδειξη πως πραγματικά δηλαδή ό,τι είχαν διαπιστώσει οι αστρονόμοι ήταν και η πραγματικότητα. Γι' αυτό και δημιουργήθηκε τόσος θόρυβος στην Αμερική για τα τεράστια έξοδα που είχαν γίνει για την κατάκτηση της Σελήνης, για να «μάθουμε ό,τι ήδη γνωρίζαμε», όπως είπαν οι πολέμιοι των διαστημικών ταξιδιών. Ασχέτως πάντως προς τις γνώμες αυτές, είναι γεγονός πως με τις έρευνες και τα όνειρα μας βυθιστήκαμε στο μέλλον για να τα κάνουμε πραγματικότητα. (...)
* Δίχως αμφιβολία πρώτοι οι Έλληνες ερεύνησαν το διάστημα, κατά «επιστημονικό» τρόπο, δίδαξαν πως υπάρχει εξωγήινη ζωή και ιδίως πως η Σελήνη κατοικείται.
ellinikoarxeio
http://thecuriosityofcat.blogspot.gr/
*** ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ?
Πιστεύετε ότι το ταξίδι στο χρόνο δεν έχει θέση σε ένα σοβαρό επιστημονικό μάθημα; Ο Jim Al-Khalili από το Πανεπιστήμιο του Surrey, στο Ηνωμένο Βασίλειο, διαφωνεί. Δείχνει πώς το θέμα του ταξιδιού στο χρόνο εισάγει μερικές από τις ιδέες των θεωριών της σχετικότητας του Αϊνστάιν.
Όταν οι φυσικοί θέλουν να διεγείρουν το ενδιαφέρον του κοινού για το αντικείμενό τους, στρέφονται στην κοσμολογία ή τη σωματιδιακή φυσική. Πάντα υπάρχει κάτι ενδιαφέρον να πεις για το χώρο ή την έρευνα νέων σωματιδίων στο Μεγάλο Αδρονικό Συγκρουστή (για μια συζήτηση σχετικά με τον LHC, δείτε Landua & Rau, 2008, και Landua, 2008). Φυσικά είναι πολύ πιο δύσκολο να προκαλέσεις το ενδιαφέρον μιλώντας για τον ηλεκτρομαγνητισμό ή τη θερμοδυναμική.
Μπορεί να θεωρηθεί η διαπραγμάτευση ενός θέματος όπως το ταξίδι στο χρόνο σαν να ενδίδουμε στην επιστημονική φαντασία; Θα επιχειρηματολογούσα πως όχι. Στην πραγματικότητα, θεωρώ ότι είναι ένας εξαιρετικός τρόπος διαπραγμάτευσης των βασικών ιδεών των θεωριών της σχετικότητας του Αϊνστάιν (ναι, υπάρχουν δύο τέτοιες). Κάποιος θα μπορούσε να ξεκινήσει ρωτώντας την απλή αν και συγκινητική ερώτηση: είναι το ταξίδι στο χρόνο πράγματι εφικτό; Οποιοσδήποτε έχει δει μία ταινία όπως ο Εξολοθρευτής ή είναι οπαδός του Dr Who θα μπορούσε να γκρινιάξει ότι η έννοια του ταξιδιού στο χρόνο, μολονότι ιδιαίτερα διασκεδαστική, είναι απλά παράλογη και δεν έχει θέση στην αληθινή επιστήμη. Ωστόσο, όχι μόνο οι νόμοι της φυσικής επιτρέπουν το ταξίδι στο χρόνο, αλλά έχει αποδειχτεί εφικτό σε πολλά πειράματα.
Φυσικά θα πρέπει να διευκρινίσω ότι μόνο τα ταξίδια στο μέλλον έχουν πραγματικά επιτευχθεί. Το ταξίδι στο παρελθόν είναι πολύ πιο δύσκολο και είναι, μάλλον, αδύνατο. Ωστόσο, αυτό που είναι πολύ ενδιαφέρον είναι ότι το ενδεχόμενο αυτό δεν μπορεί ακόμη να απορριφτεί. Ο στόχος μου σε αυτό το άρθρο είναι να εξηγήσω τη διαφορά ανάμεσα σε αυτές τις δύο κατευθύνσεις του ταξιδιού στο χρόνο και να δείξω πώς η θεωρία της σχετικότητας υποχρέωσε τους φυσικούς να εγκαταλείψουν την κοινή λογική σχετικά με τη φύση του ίδιου του χρόνου.
Ισαάκ Νεύτων: η προσέγγιση της κοινής λογικής;
Μέχρι ο Ισαάκ Νεύτων να ολοκληρώσει την εργασία του πάνω στους νόμους της κίνησης το 1687, ο ορισμός του χρόνου θεωρούνταν ότι ανήκει στη δικαιοδοσία της φιλοσοφίας παρά της επιστήμης. Ωστόσο, όταν ο Νεύτωνας περιέγραψε πώς τα αντικείμενα κινούνται υπό την επίδραση των δυνάμεων, ο χρόνος αποτέλεσε σημαντικό μέρος της μαθηματικής περιγραφής της πραγματικότητας, καθώς όλες οι κινήσεις και οι μεταβολές απαιτούν την έννοια του χρόνου για να αποκτήσουν νόημα. Ο Νεύτωνας θεωρούσε ότι ο χρόνος είναι απόλυτος και αδυσώπητος: τον περιέγραψε σαν να υπάρχει εντελώς εκτός του χώρου και ανεξάρτητα από όλες τις διαδικασίες που συμβαίνουν στο χώρο. Αυτή είναι η άποψη που έχουμε και οι περισσότεροι από εμάς: θεωρούμε ότι ο χρόνος ρέει με σταθερό ρυθμό, σαν να υπάρχει ένα φανταστικό κοσμικό ρολόι που δείχνει τα δευτερόλεπτα, τις ώρες και τα χρόνια, ανεξάρτητα από την αίσθησή μας σχετικά με το πέρασμα του χρόνου. Δεν έχουμε καμία επίδραση στο ρυθμό ροής του και δεν μπορούμε να τον επιταχύνουμε ή να τον επιβραδύνουμε. Αισθανόμαστε ότι ξέρουμε τι είναι ο χρόνος, αλλά κανείς πραγματικά δε ξέρει. Οι καλύτεροι ορισμοί που διαθέτουμε είναι μάλλον ανόητοι, όπως, για παράδειγμα, ‘ο χρόνος είναι ο τρόπος της φύσης να σταματάει ό,τι συμβαίνει μονομιάς!’ ή ‘ο χρόνος ρέει με σταθερό ρυθμό ενός δευτερολέπτου το δευτερόλεπτο’. Τι στο καλό σημαίνει αυτό;
Είχε δίκιο ο Νεύτωνας; Υπάρχει πράγματι απόλυτος χρόνος; Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν έδειξε πως δεν υπάρχει.
Άλμπερτ Αϊνστάιν: ένας επαναστάτης
Το 1905, ο Αϊνστάιν ανακάλυψε, μελετώντας τη φύση του φωτός, ότι ο χρόνος και ο χώρος δεν είναι ανεξάρτητοι αλλά στενά συνδεδεμένοι. Οι ιδέες του έγιναν γνωστές ως ειδική θεωρία της σχετικότητας, η οποία προκάλεσε επανάσταση στη φυσική. Έδειξε πώς και γιατί οι παλιές έννοιες του χώρου και του χρόνου πρέπει να αντικατασταθούν με ένα νέο σύνολο εννοιών με το οποίο δεν είμαστε εξοικειωμένοι. Βασικά, η θεωρία της σχετικότητας ενοποιεί το χρόνο με τις τρείς διαστάσεις του χώρου σε κάτι που αποκαλείται χωροχρόνος. Από εδώ προέρχεται η ιδέα του χρόνου ως τέταρτη διάσταση.
Το 1915, δέκα χρόνια μετά την εργασία του στην ειδική θεωρία της σχετικότητας, ο Αϊνστάιν ολοκλήρωσε τη θεωρία του για τη βαρύτητα, η οποία είναι γνωστή ως γενική θεωρία της σχετικότητας. Θεωρούμενη ευρέως ως η πιο όμορφη θεωρία που ανακαλύφθηκε ποτέ, περιγράφει πώς τα βαρυτικά φαινόμενα της ύλης επηρεάζουν το χωροχρόνο. Αυτό οδηγεί σε πολλές συναρπαστικές προβλέψεις οι οποίες αποδείχθηκαν να είναι σωστές, όπως η γέννηση του Σύμπαντος με τη Μεγάλη Έκρηξη και η ύπαρξη μαύρων τρυπών.
Ας επιστρέψουμε όμως στην ειδική σχετικότητα. Ο Αϊνστάιν έδειξε ότι για οτιδήποτε (ή οποιονδήποτε) ταξιδεύει με ταχύτητα που προσεγγίζει αυτή του φωτός – τριακόσιες χιλιάδες χιλιόμετρα κάθε δευτερόλεπτο- ο χρόνος τρέχει σημαντικά πιο αργά. Όσο πιο κοντά στην ταχύτητα του φωτός κινείται ένα ρολόι, τόσο πιο αργά κτυπάει όπως φαίνεται από παρατηρητές που το βλέπουν από μακριά. Στις μέρες μας, η επιβράδυνση του χρόνου επιβεβαιώνεται τακτικά στους επιταχυντές σωματιδίων, όπως αυτοί στις εγκαταστάσεις του CERN στην Ελβετίαw1. Πολλοί φοιτητές φυσικής έχουν την ευκαιρία να δουν αυτό το φαινόμενο στο εργαστήριο παρατηρώντας ένα συγκεκριμένο είδος υποατομικού σωματιδίου που ονομάζεται μιόνιοw2.
| Η φωτογραφία είναι ευγενική χορηγία του Matjaz Boncina / iStockphoto |
Ας δούμε ένα απλό αριθμητικό παράδειγμα. Ένας δρομέας τρέχει τα 100 μέτρα σε 10 δευτερόλεπτα ακριβώς, σύμφωνα με μία αξιόπιστη και υψηλής ακρίβειας χρονομέτρηση από τους κριτές. Ωστόσο, και ο ίδιος διαθέτει το δικό του ακριβές χρονόμετρο το οποίο, λόγω της επιβράδυνσης του χρόνου, θα δείχνει ένδειξη 9.999999999995 δευτερόλεπτα. Φυσικά, αυτό είναι τόσο κοντά στα 10 δευτερόλεπτα που ποτέ δεν θα αντιλαμβανόταν τη διαφορά. Ωστόσο, οι επιστήμονες χρειάζονται διαρκώς να μετράνε το χρόνο με τόσο μεγάλη ακρίβεια. Η διαφορά ανάμεσα στο ρολόι του δρομέα και των κριτών είναι μόλις 5 πίκο-δευτερόλεπτα: πρόκειται για τόσο μικρή χρονική διαφορά λόγω της μικρής ταχύτητας του αθλητή σε σχέση με αυτή του φωτός.
Αυτό είναι ένα λεπτό σημείο. Αν ο κόσμος γνωρίζει κάτι για τη θεωρία της σχετικότητας είναι ότι αυτή διατείνεται πως όλες οι κινήσεις είναι σχετικές. Οπότε, γιατί είναι το ρολόι του δρομέα που τρέχει πιο αργά κι επομένως καταγράφει μικρότερη χρονική διάρκεια; Αν όλες οι κινήσεις είναι σχετικές τότε θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι στην πραγματικότητα ο διάδρομος (το κουλουάρ) κινείται σε σχέση με το δρομέα. Άρα τα ρολόγια των κριτών είναι αυτά που τρέχουν πιο αργά. Αυτό είναι αλήθεια, αλλά στην πραγματικότητα η κατάσταση δεν είναι απολύτως συμμετρική. Ο δρομέας πρέπει να επιταχυνθεί και να επιβραδυνθεί και αυτή η αλλαγή στην ταχύτητά του επιδρά στο ρυθμό με τον οποίο περνάει ο χρόνος του, σε σχέση με αυτόν των κριτών. Ένας άλλος τρόπος για να καταλάβουμε γιατί το χρονόμετρο του δρομέα καταγράφει πιο σύντομο χρονικό διάστημα είναι ότι για αυτόν η απόσταση που έχει να τρέξει είναι στην πραγματικότητα ελαφρώς μικρότερη από 100 μέτρα. Αυτή είναι άλλη μία συνέπεια της θεωρίας της σχετικότητας: οι αποστάσεις μικραίνουν όταν κινείστε πολύ γρήγορα.
Ταχεία κίνηση: ταξίδι στο μέλλον
Η φωτογραφία είναι ευγενική χορηγία του James Group Studios / iStockphoto |
Καθώς αυτό αρχίζει να ακούγεται κάπως παράξενο, θα πρέπει να δούμε πώς συνδέεται με το ταξίδι στο χρόνο. Η ιδέα του επιβραδυνόμενου χρόνου μας παρέχει κυριολεκτικά έναν τρόπο ταξιδιού στο μέλλον. Αν επρόκειτο να κάνετε το γύρο του Γαλαξία μας με έναν πύραυλο, με ταχύτητα κοντά στην ταχύτητα του φωτός, ας πούμε για τέσσερα χρόνια, θα παθαίνατε μάλλον σοκ όταν θα γυρνούσατε στο σπίτι σας στη Γη. Αν το ημερολόγιό σας στον πύραυλο σάς πληροφορούσε ότι φύγατε τον Ιανουάριο του 2005 και επιστρέψατε τον Ιανουάριο του 2009, τότε, ανάλογα με την ακριβή σας ταχύτητα και το πόσο καμπύλη ήταν η διαστρική τροχιά σας, θα διαπιστώνατε ότι στη Γη το έτος θα ήταν το 2045 και όλοι θα είχαν γεράσει κατά 40 χρόνια. Αυτοί θα σοκάρονταν εξίσου βλέποντάς σας πόσο νέος/νέα φαίνεστε ακόμη έχοντας υπόψη πόσο πολύ λείψατε, σύμφωνα με αυτούς.
|
Μέσα στον πύραυλο θα είχαν περάσει 4 χρόνια ενώ τα ρολόγια στη Γη θα μετρούσαν 40 χρόνια. Αυτό θα σήμαινε, για κάθε λόγο και σκοπό, ότι θα είχατε κάνει ένα άλμα 36 ετών στο μέλλον.
Αυτό το φαινόμενο έχει ελεγχθεί και επιβεβαιωθεί πολλές φορές σε διαφορετικά πειράματα με εξαιρετικά μεγάλο βαθμό ακρίβειας. Το 1971 οι J. C. Hafele και Richard E. Keating τοποθέτησαν τέσσερα υψηλής ακρίβειας ατομικά ρολόγια σε ένα αεριωθούμενο αεροπλάνο και τα ταξίδεψαν γύρω από τη Γη με φορά προς τα ανατολικά. Μετά την επιστροφή του αεροσκάφους τα ρολόγια αυτά συγκρίθηκαν με ατομικά ρολόγια αναφοράς του Αμερικανικού Ναυτικού Αστεροσκοπείου: τα ρολόγια που ταξίδεψαν βρίσκονταν ένα μικροσκοπικό κλάσμα του δευτερολέπτου πίσω από τα ρολόγια αναφοράς (Hafele & Keating, 1972a, 1972b)w3. Αν και το αεροσκάφος είχε μια ταχύτητα ως προς το έδαφος πάνω από χίλια χιλιόμετρα ανά ώρα, η ταχύτητα του φωτός είναι εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη, γεγονός στο οποίο οφείλεται η πολύ μικρή και μάλλον όχι εντυπωσιακή διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες ρολογιών. Όπως και να έχει, αυτή η διαφορά είναι πραγματική και τα ρολόγια τόσο ακριβή που δεν υπάρχει αμφιβολία για τις ενδείξεις τους ή τα συμπεράσματα που προκύπτουν από αυτές.
Ταξίδι στο παρελθόν;
Αποδεικνύεται ότι το ταξίδι στο παρελθόν είναι πολύ πιο δύσκολο. Για πολλούς ανθρώπους ίσως αποτελεί έκπληξη ότι το ταξίδι στο μέλλον είναι ευκολότερο από το ταξίδι στο παρελθόν. Αν μη τι άλλο, ίσως νομίζετε ότι η έννοια του ταξιδιού προς το μέλλον είναι περισσότερο παράδοξη. Το παρελθόν μπορεί να μην είναι προσβάσιμο αλλά τουλάχιστον είναι ‘εκεί έξω’ κατά κάποιο τρόπο: έχει συμβεί. Το μέλλον από την άλλη, απομένει να συμβεί. Πώς μπορούμε να επισκεφτούμε έναν χρόνο που δεν έχει ακόμη συμβεί; Ωστόσο, το ταξίδι στο μέλλον μέσω ταχείας κίνησης δεν προϋποθέτει ότι το μέλλον είναι ήδη ‘εκεί έξω’ περιμένοντας για εμάς. Σημαίνει ότι κινούμαστε έξω από το χρονικό πλαίσιο οποιουδήποτε άλλου και μέσα σε κάποιο στο οποίο ο χρόνος κινείται πιο αργά. Ενώ εμείς βρισκόμαστε σε αυτή την κατάσταση, ο χρόνος έξω κυλάει πιο γρήγορα και το μέλλον ξεδιπλώνεται με μεγάλη ταχύτητα. Όταν επανερχόμαστε στο αρχικό χρονικό πλαίσιο θα έχουμε φτάσει στο μέλλον πιο γρήγορα από κάθε άλλον.
Από την άλλη, υπάρχουν πολλά παράδοξα παραδείγματα του πώς θα ήταν τα πράγματα αν το ταξίδι στο παρελθόν ήταν εφικτό. Για παράδειγμα, τι λέτε αν θα πηγαίνατε πίσω στο χρόνο, ας πούμε στην προηγούμενη χρονιά, και σκοτώνατε τον ίδιο σας το νεότερο εαυτό; Τι θα συνέβαινε τότε; Θα εξαφανιζόσασταν απλά καθώς ο νεότερος εσείς θα έπεφτε στο έδαφος; Κι αν πεθάνατε πέρυσι τότε ποιος θα έπρεπε να σας σκοτώσει; Ξέρω ότι αυτό είναι λίγο ‘αρρωστημένο’ αλλά είναι ένα πολύ γνωστό παράδοξο. Σκεφτείτε το. Φαίνεται ότι δεν μπορείτε να σκοτώσετε τον νεότερο εαυτό σας επειδή πρέπει να επιζήσετε της δολοφονικής απόπειρας για να γίνετε ο δολοφόνος. Αυτό που πρέπει να θυμόσαστε για το ταξίδι στο παρελθόν είναι ότι επιτρέπεται να παρέμβετε στην ιστορία όσο τα πράγματα παραμένουν όπως είναι. Δεν μπορείτε να αλλάξετε το παρελθόν.
Καταρχήν, θα υπήρχαν δύο τρόποι για να πάμε πίσω στο παρελθόν. Ένας είναι πηγαίνοντας προς τα πίσω μέσα στο χρόνο, κατά τη διάρκεια του οποίου οι δείκτες του ρολογιού σας θα κινούνταν αντίθετα. Αυτό θα απαιτούσε ταχύτητες μεγαλύτερες από αυτήν του φωτός κάτι που η θεωρία της σχετικότητας μας λέει ότι είναι αδύνατο, κι έτσι δεν είναι ο τύπος του ταξιδιού στο χρόνο που παρουσιάζω εδώ. Ο άλλος τρόπος είναι ταξιδεύοντας σε ό,τι εμφανίζεται σε εσάς να είναι εμπρός στο χρόνο (το ρολόι σας τρέχει μπροστά) αλλά κινούμενος κατά μήκος μιας στρεβλωμένης διαδρομής στο χωροχρόνο που σας επιστρέφει πίσω στο δικό σας παρελθόν (όπως κάνοντας το βρόχο σε ένα τρενάκι του Λούνα Παρκ). Ένας τέτοιος βρόχος είναι γνωστός στη φυσική ως κλειστή χρονοειδής καμπύλη και υπήρξε αντικείμενο έντονης θεωρητικής έρευνας κατά την τελευταία δεκαετία. Ήταν, πάντως, γνωστό για μισό αιώνα ότι οι εξισώσεις της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν επιτρέπουν τέτοιες κλειστές χρονοειδείς καμπύλες: ο Αμερικανός μαθηματικός Kurt Gödel έδειξε το 1949 ότι αυτού του τύπου το ταξίδι στο παρελθόν είναι θεωρητικά εφικτό.
| Η φωτογραφία είναι ευγενική χορηγία του Frank Ramspott / iStockphoto |
Άρα προς τι όλη αυτή η φασαρία; Το ταξίδι στο μέλλον έχει πραγματοποιηθεί και το ταξίδι στο παρελθόν, αν και δύσκολο, δεν απαγορεύεται από τη θεωρία. Τι περιμένουμε λοιπόν; Γιατί δεν έχουμε κατασκευάσει ακόμη μια μηχανή του χρόνου; Το πρόβλημα είναι, πέρα από το γεγονός ότι είναι υπέρμετρα δύσκολο να κατασκευάσουμε κλειστές χρονοειδείς καμπύλες στο χωροχρόνο, ότι δεν κατανοούμε πραγματικά τη θεωρία. Σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε στις αρχές του 21ου αιώνα, η γενική σχετικότητα μάς λέει ότι δεν μπορούμε να απαγορεύσουμε τα ταξίδια στο χρόνο, ωστόσο πολλοί φυσικοί ελπίζουν ότι μια καλύτερη κατανόηση των εμπλεκόμενων μαθηματικών θα οδηγήσει τελικά στο συμπέρασμα ότι οι χρονικοί βρόχοι είναι ανέφικτοι.
Προς το παρόν, δεν μπορούμε να απορρίψουμε το ενδεχόμενο ότι μια φυσική μηχανή του χρόνου υπάρχει κάπου μέσα στο Σύμπαν. Είναι θεωρητικά δυνατό ο χωροχρόνος να είναι τόσο στρεβλωμένος παρουσία ενός πολύ ισχυρού βαρυτικού πεδίου, κάτω από πολύ ειδικές συνθήκες, ώστε να σχηματιστεί ένας χρονικός βρόχος. Αν κατά τη διάρκεια ενός μελλοντικού διαστημικού ταξιδιού, γλιστρήσουμε κατά μήκος μίας τέτοιας οντότητας, η οποία είναι γνωστή ως σκουληκότρυπα, ενδεχομένως να μας παράσχει μια μόνιμη σύνδεση με το παρελθόν.
Επί του παρόντος, ο καλύτερος τρόπος να απορρίψουμε την ύπαρξη των χρονικών βρόχων είναι να αναρωτηθούμε πού είναι άραγε όλοι οι χρονοταξιδιώτες από το μέλλον. Εάν οι μελλοντικές γενιές καταφέρουν ποτέ να χτίσουν μία μηχανή του χρόνου τότε σίγουρα θα υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θα θέλουν να επισκεφτούν τον 21ο αιώνα και θα έπρεπε να βλέπουμε αυτούς τους επισκέπτες ανάμεσά μας σήμερα. Έτσι, απλά για να διατηρήσουμε ανοικτή τη συζήτηση, παρακάτω υπάρχουν πέντε πιθανοί λόγοι γιατί δεν θα έπρεπε να περιμένουμε να δούμε κανέναν χρονοταξιδιώτη:
- Το ταξίδι στο παρελθόν απαγορεύεται από κάποιους άγνωστους μέχρι σήμερα νόμους της φυσικής. Οι φυσικοί ελπίζουν να ανακαλύψουν μία νέα θεωρία η οποία πηγαίνει πέρα από τη θεωρία της γενικής σχετικότητας και η οποία εξηγεί γιατί οι χρονικοί βρόχοι απαγορεύονται. Ήδη διαθέτουμε δυο πιθανές υποψήφιες θεωρίες, τη θεωρία των υπερχορδών και τη θεωρία των μεμβρανών. Καμία ωστόσο δεν είναι ικανοποιητικά κατανοητή ακόμη.
- Δεν υπάρχει καμία φυσική μηχανή του χρόνου, όπως οι σκουληκότρυπες, έτσι ο μόνος τρόπος να ταξιδέψουμε στο παρελθόν είναι να κατασκευάσουμε μία. Αποδεικνύεται όμως ότι αυτή θα μπορούσε να μας πάει πίσω στο χρόνο μέχρι τη στιγμή που τέθηκε σε λειτουργία (επειδή αυτή θα ήταν η προγενέστερη στιγμή στο χρόνο που θα μπορούσε να προσπελαστεί). Έτσι δεν μπορούμε να δούμε χρονοταξιδιώτες από το μέλλον επειδή μηχανές του χρόνου δεν έχουν εφευρεθεί ακόμη.
- Φυσικές μηχανές του χρόνου υπάρχουν και οι άνθρωποι τις χρησιμοποιούν για να ταξιδέψουν πίσω στον 21ο αιώνα, αλλά – μία ιδέα την οποία σκέφτονται σοβαρά πολλοί θεωρητικοί φυσικοί- το σύμπαν μας είναι ένα από τα άπειρα παράλληλα σύμπαντα. Επομένως το ταξίδι στο παρελθόν προβάλλει τον ταξιδιώτη σε έναν παράλληλο κόσμο. Υπάρχουν τόσοι πολλοί κόσμοι που το δικό μας σύμπαν δεν είναι ένα από τα λίγα τυχερά που τα έχουν επισκεφτεί. Αν δεν έχετε πειστεί από αυτά τα επιχειρήματα τότε ίσως πρέπει να αναφέρω δύο πιο πεζά ενδεχόμενα:
- Το να περιμένουμε να δούμε χρονοταξιδιώτες ανάμεσά μας προϋποθέτει ότι αυτοί θα ήθελαν να επισκεφτούν αυτό τον αιώνα. Ίσως για αυτούς, να υπάρχουν πολύ καλύτερες και ασφαλέστερες περίοδοι να επισκεφτούν.
- Οι χρονοταξιώτες από το μέλλον είναι ανάμεσά μας αλλά κρατούν χαμηλούς τόνους!
Αν έπρεπε να στοιχηματίσω θα έλεγα ότι το ταξίδι στο παρελθόν θα αποδειχθεί σύντομα αδύνατο και θεωρητικά. Το να πάμε στο μέλλον, από την άλλη, απαιτεί απλά να φτιάξουμε έναν αρκετά γρήγορο πύραυλο. Να ξέρετε πάντως ότι αν φτάσετε στο μέλλον, δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής.
Μετάφραση: Θοδωρής Πιερράτος (Theodoros Pierratos)
***Υπόγειο δίκτυο αμέτρητων χιλιομέτρων από σήραγγες κάτω από την Ευρώπη
Ένα ένα αμέτρητο δίκτυο από υπόγειες αμέτρητες σήραγγες κρύβεται κάτω από τις πόλεις και τα δάση της Ευρώπης. Πρόκειται για τεχνητές σήραγγες, ο χρόνος και η κατασκευή των οποίων υπολογίζεται περίπου τον 10ο με 13ο αιώνα αλλά ακόμα και μέχρι 50.000 χρόνια π.χ. Από αυτές έχει εξερευνηθεί μόνο ένα μικρό ποσοστό περίπου το 2% οι οποίες είναι νεότερης κατασκευής το υπόλοιπο 98% δεν έχουν οι αρχαιολόγοι ιδέα το ποιοι ήταν αυτοί που τις κατασκεύασαν αλλά και με τι μέσα!!
Στην Γερμανία και την Αυστρία έχουν εξερευνηθεί περισσότερα από 1000 τέτοιατούνελ, αριθμός που αποτελεί μόλις το 10% των υπαρχόντων στις χώρες αυτές, όπως υπολογίζουν οι αρχαιολόγοι.
Το μέγεθός τους ποικίλει. Κάποιες σήραγγες έχουν μήκος 25 μέτρα, ενώ άλλες ξεπερνούν τα 100 μέτρα και άλλες φτάνουν αμέτρητα χιλιόμετρα. Σε μερικές σήραγγες έχουν βρεθεί πόρτες με σύρτες, πόρτες οι οποίες δεν χρησίμευαν πουθενά….!!!
Ο Γερμανός αρχαιολόγος φίλος και ερευνητής Dr. Heinrich Kusch ( Χέϊνριχ Κάστς ) στο βιβλίο του με τίτλο « Secrets Of The Underground Door To An Ancient World » ( Τα Μυστικά από τις Υπόγειες Πόρτες που Οδηγούν στον Αρχαίο Κόσμο ) ισχυρίζεται ότι εφόσον έχουν διασωθεί τόσα μέρη από τις υπόγειες σήραγγες μετά από 12.000 χρόνια, το αρχικό δίκτυο με τις σήραγγες θα πρέπει να ήταν τεράστιο και μεγαλοπρεπές.
Επίσης δηλώνει τον προβληματισμό του για τις αρχαίες σήραγγες που ενώνονται σε όλη την Ευρώπη για το πότε φτιάχτηκαν αλλά και με τι τρόπο!!! Σε συνέντευξη του είχε πει:
« Αν και δεν τις έχουμε εξερευνήσει όλες γιατί είναι ένα θέμα που θα θέλαμε πολλά χρόνια για να το κάνουμε, έχουμε τεράστια ερωτηματικά με τι τρόπο τις φτιάξανε αλλά και ποιοι!! Όποιοι και να ήταν είχαν εργαλεία τα οποία δεν δικαιολογούν την ύπαρξη τους πριν 50.000 χρόνια με 25.000 π.χ…. εκτός και υπήρχε τότε κάποιος σύγχρονος και μοντέρνος πολιτισμός!! ».
Οι υπόγειοι αυτοί χώροι ίσως αποτέλεσαν καταφύγια από πολέμους και επιδρομές ληστών ή διάδρομοι διαφυγής από κάστρα ακόμα και τόπους λατρείας των τότε παγανιστών, όταν ο χριστιανισμός επικράτησε στην Ευρώπη.
Οι φήμες ολοένα και πληθαίνουν μαζί βέβαια και οι αποδείξεις ότι οι σήραγγες είναι υπαρκτές, και από την στιγμή που γίνεται αυτό αρχίζουν τα τεράστια ερωτηματικά!! Όχι για τις απλές σήραγγες των κάστρων αλλά για τις πολύ αρχαίες. Ερωτηματικά που προβληματίζουν τους αρχαιολόγους κάνοντας τους να αρχίζουν σε θεωρίες πολύ αλλόκοτες για αυτούς όπως την θεωρία της Μέσης Γης!!!!
Τι άλλο να σκεφτούν για μια σήραγγα που ξεκινάει από την Ιταλία περνά την Αυστρία την Γερμανία μέσα από την Ρωσία και λέγεται ότι βγαίνει κάπου στην έρημο Γκόμπι της Μογγολίας!!!! Όπου τα πρώτα μέτρα κάτω από το έδαφος είναι 40 μέτρα και το μέγιστο βάθος τους ξεπερνά και τα 450 μέτρα!!!! Αλλά και τα τοιχώματα από τις σήραγγες όπου είναι υαλοποιημένα λες και κάποιος είχε χρησιμοποιήσει όπλο σύντηξης για να λιώνουν τα τοιχώματα!!! Και τι άλλο μπορεί κάποιος να σκεφτεί όταν βλέπει τους γρανιτένιους τοίχους των σηραγγών και που δεν έχουν σμιλευτεί με εργαλεία και είναι λείοι σαν γυαλί!!!!
Μα υπάρχουν μαρτυρίες όπου έχω καταθέσει από αρχαίες ιστορίες, λαούς, αρχαία πινάκια, λαογραφίες, ποιήματα, διηγήσεις, και άλλα πολλά!!!! Γιατί δεν αξιοποιούν οι αρχαιολόγοι τις μαρτυρίες αυτές Τι περιμένουν; Πόσες ενδείξεις οδηγούν στην θεωρία της Μέσης Γης; Μα τα χέρια τους είναι δεμένα γιατί για μένα και για πολλούς άλλους ερευνητές της Μέσης Γης πρόκειται για την μεγαλύτερη και παγκόσμια συνομοσιολογία που έχει γίνει ποτέ!!!
Ένας παράξενος για μένα συγγραφέας παρουσίασε την θεωρία της Μέσης Γης, για τα ανοίγματα στους πόλους, ήταν ένας Αμερικανός φιλόσοφος, William Reed ( Γουίλιαμ Ρίντ ), συγγραφέας του βιβλίου, με τίτλο τα « Φάντασμα των Πόλων », που δημοσιεύθηκε το 1906. Το βιβλίο αυτό παρέχει μια πρόωρη σύνταξη των επιστημονικών στοιχείων, βάση των εκθέσεων της Αρκτικής από εξερευνητές, για την υποστήριξη της θεωρίας ότι η Γη είναι κούφια με ανοίγματα στους πόλους της. Ο Ρίντ εκτιμά ότι ο φλοιός της Γης έχει πάχος 800 μιλίων, ενώ το κοίλο εσωτερικό του έχει διάμετρο 6.400 μίλια. Ο Ρίντ συνοψίζει την επαναστατική θεωρία του ως εξής:
« Η Γη είναι κούφια. Οι Πόλοι, εφόσον ζητηθεί, είναι φαντάσματα. Υπάρχουν ανοίγματα στο βόρειο και στο νότιο άκρο. Στο εσωτερικό υπάρχουν τεράστιοι ήπειροι, ωκεανούς, βουνά και ποτάμια. Απίστευτη χλωρίδα και η ζωή των ζώων είναι εμφανής σε αυτόν τον Νέο Κόσμο, και είναι πιθανόν να κατοικείται από φυλές άγνωστες στους κατοίκους της επιφάνειας της Γης. »
Ο Ρίντ επισήμανε ότι η Γη δεν είναι μια αληθινή σφαίρα, αλλά πεπλατυσμένη στους πόλους, ή μάλλον αρχίζει να ισιώνει έξω ως μια προσέγγιση, ο υποθετικός Βόρειο και Νότιος Πόλος, που πραγματικά δεν υπάρχουν, επειδή τα ανοίγματα στο κοίλο εσωτερικό του υπάρχουν εκεί . Ως εκ τούτου, οι Πόλοι είναι πραγματικά στον αέρα, το κέντρο των πολικών ανοιγμάτων δεν είναι στην επιφάνειά του, όπως ανακάλυψαν…..
Ο Ρίντ υποστηρίζει ότι οι Πόλοι δεν μπορεί να ανακαλυφθούν γιατί η Γη είναι κούφια στα σημεία του Πόλου, που υπάρχουν στον αέρα, λόγω της ύπαρξης εκεί των πολικών ανοιγμάτων που οδηγούν στο εσωτερικό της. Όταν οι εξερευνητές νόμιζαν ότι έφθασαν στο Πόλο, είχαν παραπλανηθεί από την εκκεντρική συμπεριφορά της πυξίδας σε υψηλά γεωγραφικά πλάτη, βόρεια και νότια. Ο Ρίντ υποστηρίζει ότι αυτό συνέβη στην περίπτωση του Πίρς και Κουκ, που κανένας από τους οποίους δεν έφτασε πραγματικά το Βόρειο Πόλο, όπως θα δούμε αργότερα.
Ξεκινώντας κατά 70 έως 75 βαθμούς Βόρειο και Νότιο γεωγραφικό πλάτος της Γης αρχίζει προς τα εμπρός καμπύλη. Ο Πόλος είναι απλώς το εξωτερικό χείλος ενός μαγνητικού κύκλου γύρω από το πολικό άνοιγμα. Ο Βόρειος Μαγνητικός Πόλος, που κάποτε πίστευαν ότι είναι ένα σημείο στο αρχιπέλαγος της Αρκτικής, έχει δείξει τα τελευταία χρόνια από τους σοβιετικούς εξερευνητές της Αρκτικής να είναι μια γραμμή περίπου 1000 μιλίων μακριά!!!!
Ωστόσο, όπως προαναφέρθηκε, αντί να είναι μια ευθεία γραμμή είναι πραγματικά μια κυκλική γραμμή που αποτελεί το χείλος του πολικού ανοίγματος. Όταν ένας εξερευνητής φτάσει το χείλος, έχει φτάσει στο Βόρειο Μαγνητικό Πόλο!! Και αν η πυξίδα θα είναι πάντα το σημείο να περνά το άλλο, δεν είναι πραγματικά στον Βόρειο Πόλο, ακόμη και αν είναι αυταπάτη ή να νομίζει ότι έτσι είναι…..
Όταν κάποιος φτάσει αυτόν τον μαγνητικό κύκλο (το χείλος του πολικού ανοίγματος), η μαγνητική βελόνα της πυξίδας δείχνει προς τα κάτω. Αυτό έχει παρατηρηθεί από πολλούς εξερευνητές της Αρκτικής που μετά την επίτευξη στα υψηλά γεωγραφικά πλάτη, κοντά στις 90 μοίρες, ήταν αποσβολωμένοι από την ανεξήγητη ενέργεια της πυξίδας και την τάση της να επισημάνει κάθετα προς τα πάνω. (Ήταν τότε μέσα στο πολικό άνοιγμα που η πυξίδα επισήμανε το Βόρειο Μαγνητικό Πόλο της Γης, που ήταν μαζί στο χείλος σε αυτό το άνοιγμα).
Καθώς η Γη γυρίζει γύρω από τον άξονά της, η κίνηση είναι γυροσκοπική, όπως η ύφανσης μιας κορυφής. Το εξωτερικό του γυροσκοπικού πόλου είναι ο μαγνητικός κύκλος του χείλους του πολικού ανοίγματος. Πέρα από το χείλος της Γης ισιώνει και η κλίση σταδιακά γέρνει προς το κοίλο εσωτερικό του.
Αλήθεια ο Πόλος είναι το ακριβές κέντρο του ανοίγματος στους πόλους, οι οποίοι, κατά συνέπεια, δεν υπάρχουν πραγματικά, και εκείνοι που ισχυρίζονται ότι τους έχουν ανακαλύψει δεν λένε την αλήθεια, ακόμα και αν νόμιζαν ότι το είχαν κάνει, έχουν παραπλανηθεί από την ακανόνιστη δράση της πυξίδας σε υψηλά γεωγραφικά πλάτη. Για τον λόγο αυτό, ούτε ο Κουκ ούτε ο Πίρς ούτε κανένας άλλο εξερευνητής έχει φτάσει ποτέ στο Βόρειο ή Νότιο Πόλο, και ποτέ δεν θα φτάσουν…..
Οι κάτοικοι της Κοίλης Γης έχουν τη δυνατότητα να χωρίσουν τον πυθμένα των ωκεανών και να δημιουργήσει μια δίνη, όπως αποδεικνύεται με το Τρίγωνο των Βερμούδων. Υπάρχουν 7 διαφορετικά επίπεδα σε αυτές τις δίνες, και ο εξοπλισμός και τα όντα έρχονται και τοποθετούνται αντίστοιχα σε αυτά τα διαφορετικά επίπεδα.
Οι δίνες ενεργούν ως πόρτες για την είσοδο ή την έξοδο στο κοίλο εσωτερικό της Γης. Υπάρχουν περισσότερες από μία τριγωνική περιοχή, εκτός της Φλόριντα, μια περιοχή είναι στη λίμνη Εριέ, και μια άλλη ανοικτά των ακτών του Μεξικού, και μία της Ιαπωνίας! Καθώς και άλλες γεωγραφικές περιοχές της Γης. Αυτά ονομάζονται « ήσυχες περιοχές ». Οι Πύλες αυτές επιτρέπουν σε πλάσματα από το εσωτερικό να βγουν και όπως ο Μεγαλοπόδαρος, τα Γιέτι και πολλά άλλα που έχουν εμφανιστεί κατά καιρούς και έχουν εξαφανιστεί πάλι … κλπ.
Όλοι οι πλανήτες είναι κούφιοι, όπως είναι και ο Ήλιος, ο οποίος είναι πραγματικά ένας πλανήτης. Υπάρχουν πολιτισμοί στον Ήλιο που έχουν αποικίες σε υπόγειες περιοχές της Γης ».
Η ατμόσφαιρα στην Μέση Γη είναι πεντακάθαρη, κατά κανόνα, υπάρχουν κατά καιρούς σύννεφα, αλλά όχι όπως τα σύννεφα της βροχής. Η θερμοκρασία είναι μια σταθερή με 23 βαθμούς κελσίου.
Οι άνθρωποι στο εσωτερικό μιλούν απευθείας με τα ζώα, και τα ζώα μιλούν απευθείας με τους ανθρώπους του εσωτερικού.
Δεν υπάρχει καμία ανάγκη για αποταμίευσης, γιατί τα πάντα είναι δωρεάν, δεν χρειάζεται να δημιουργήσεις, η αφθονία είναι κάτι από τα παραπάνω. Μια διαδικασία αντιπραγματισμού είναι πιο συχνή από ό, τι το εμπόριο σε χρήμα.
Αυτό είναι βασικά μια ουτοπική κουλτούρα χωρίς κατάθλιψη που οδηγεί στη βία. Δεν υπάρχουν κόμματα που επιδιώκουν να κάνουν τον πόλεμο και την κυριαρχία η κέρδος πάνω από κάθε άλλο.
Υπάρχουν αερόπλοια (όρος που στην επιφάνεια εξηγείται ως ιπτάμενους δίσκους), το οποίο είναι ένα μέρος του εαυτού τους, ένα μέρος της προσωπικότητάς τους πηγαίνει στην δημιουργία των αεροσκαφών μέσω της διαδικασίας της σκέψης, λόγω των πολύ ισχυρών μυαλών τους. Αυτό καθιστά τα αεροσκάφη τέλεια στο σχεδιασμό και την εκτέλεση σε κίνηση. Μόνο μια μικρή ομάδα ατόμων της επιφάνειας του έχουν αυτές τις παρόμοιες ικανότητες για να τα δημιουργήσουν, λόγω της καταστολής αυτών των ικανοτήτων στην παιδική ηλικία από τη θρησκεία, την εκπαίδευση, τους φόβους και την οικογένεια. Οι άνθρωποι του εσωτερικού επιτρέπεται να εισέλθουν στο χώρο της φαντασίας τους, αν θέλετε, και εκεί είναι που δημιουργούν……
Καθώς η ανθρωπότητα μπαίνει στην επιφάνεια με την επόμενη φάση της 4ης διάστασης, οι άνθρωποι της Μέσης Γης θα έρθουν προς τα εμπρός και θα συνεργαστούν μαζί μας στην επιφάνεια. Οι άνθρωποι στην επιφάνεια είναι κυνικοί σήμερα που ασχολούνται με την αίσθηση του « εγώ » που δεν μπορούν να ζήσουν μαζί αρμονικά.
Οι άνθρωποι της επιφάνειας που επιδιώκουν να φτάσουν στο εσωτερικό των κατοίκων της Γης μέσω του διαλογισμού, θα το καταφέρουν. Τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα είναι όλο και περισσότερο σε θέση να χρησιμοποιούν την ολότητα του εγκεφάλου τους, η οποία είναι κοινή πρακτική στο Εσωτερικό της γης.
Ένα από τα πρώτα πράγματα που μας έδειξαν στο εσωτερικό του ήταν η ικανότητά τους για διαπλανητικά ταξίδια και ταξίδια στο χρόνο. Η βάση του ταξιδιού στο χρόνο παρομοιάζεται με κάμψη στο χώρο, η οποία έρχεται μέσα από τη δύναμη του διαλογισμού και με την αποδοχή της ύπαρξης σαν απεριόριστο ον. Εάν εκπαιδεύσετε το μυαλό σας σε ένα υποσυνείδητο επίπεδο ότι είστε ένας απεριόριστος, όλα τα πράγματα είναι δυνατά.
Στην επιφάνεια, αυτές οι δυνατότητες για να τις αντιμετωπίσετε σε αυτό της άπειρης δύναμης πιο εύκολα θα ξυπνήσετε τέτοιες πύλες, το οποίο χρησιμεύει ως πύλη Χωροχρόνου απευθείας στο Εσωτερικό της Γης. Μόλις στο περιβάλλον του βουνού Σάστα που συντάσσεται στην « αρμονική κατάσταση ». Στην εμπειρία μου από το βουνό Σάστα ή τους Τελόσιανς, πολιτισμό, υπόγειο, σε αυτόν τον τομέα είναι να προβάλλει μια αύρα μεγάλη με αρμονία σε μια όμορφη ατμόσφαιρα……
1. Ακτίνες του ήλιου, όταν στο ισημερινό, διαθλάται 3 βαθμούς.
2. Ακτίνες του φεγγαριού σε 28 μοίρες βόρεια απόκλιση.
3. Ακτίνες του ήλιου σε 9 μοίρες νότια κλίση.
4. Ακτίνες του ήλιου σε 23 βαθμούς.
5. Ακτίνες του φεγγαριού σε 28 βαθμούς.
6. Ακτίνες του ήλιου στις 23 μοίρες νότιας απόκλισης 27 ‘, διαθλάται 3 βαθμούς.
7. Υποτίθεται τόπος Μπελζουβία.
8. Τόπος εξορίας.
9. Συμζονία.
10. Νησί.
11. Οικόπεδο του Σίμπορν.
Το παραπάνω διάγραμμα έχει συμπεριληφθεί στο βιβλίο Symzonια , από τον πλοίαρχο Άνταμ Σίμπορν, πιθανότατα ψευδώνυμο που χρησιμοποιείται από τον πλοίαρχο Ιωάννη Κλίβς Σίμμς, ο ιθύνων νους πίσω από τη θεωρία των ομόκεντρων σφαιρών. Ένα διάγραμμα της Θεωρίας του Σίμμς είναι που δείχνει περίτεχνα από το παραπάνω διάγραμμα (που απεικονίζει τη γη ως μια σειρά από λουκουμάδες), αλλά εδώ το διάγραμμα αντιπροσωπεύει επαρκώς την προοπτική μιας Κούφιας Γης με κατοικήσιμες περιοχές στο εσωτερικό.
Οι αποδείξεις είναι πάρα πολλές και συνεχίζω να τις καταθέτω ίσως μας πάρει πολύ καιρό να τις καταθέσω όλες, μα όταν το κάνω, θα έχετε μια πλήρη γνώση των πραγμάτων ώστε να αναρωτηθείτε και εσείς ότι πραγματικά υπάρχει μια τεράστια συνομοσιολογία για το θέμα αυτό το οποίο είναι υπαρκτό αλλά και μέγα μυστικό……..
Μέχρι την επόμενη φορά να είστε όλοι καλά και να θυμάστε. Αν δεν πιστεύετε σε κάτι δεν πάει να πει ότι αυτό το κάτι δεν υπάρχει!!!!
INVISIBLE LYCANS TEAM!!!
ΠΗΓΗ
http://aneksigita-fainomena.blogspot.gr
http://periergaa.blogspot.com , Στην Γερμανία και την Αυστρία έχουν εξερευνηθεί περισσότερα από 1000 τέτοιατούνελ, αριθμός που αποτελεί μόλις το 10% των υπαρχόντων στις χώρες αυτές, όπως υπολογίζουν οι αρχαιολόγοι.
Το μέγεθός τους ποικίλει. Κάποιες σήραγγες έχουν μήκος 25 μέτρα, ενώ άλλες ξεπερνούν τα 100 μέτρα και άλλες φτάνουν αμέτρητα χιλιόμετρα. Σε μερικές σήραγγες έχουν βρεθεί πόρτες με σύρτες, πόρτες οι οποίες δεν χρησίμευαν πουθενά….!!!
Ο Γερμανός αρχαιολόγος φίλος και ερευνητής Dr. Heinrich Kusch ( Χέϊνριχ Κάστς ) στο βιβλίο του με τίτλο « Secrets Of The Underground Door To An Ancient World » ( Τα Μυστικά από τις Υπόγειες Πόρτες που Οδηγούν στον Αρχαίο Κόσμο ) ισχυρίζεται ότι εφόσον έχουν διασωθεί τόσα μέρη από τις υπόγειες σήραγγες μετά από 12.000 χρόνια, το αρχικό δίκτυο με τις σήραγγες θα πρέπει να ήταν τεράστιο και μεγαλοπρεπές.
Επίσης δηλώνει τον προβληματισμό του για τις αρχαίες σήραγγες που ενώνονται σε όλη την Ευρώπη για το πότε φτιάχτηκαν αλλά και με τι τρόπο!!! Σε συνέντευξη του είχε πει:
« Αν και δεν τις έχουμε εξερευνήσει όλες γιατί είναι ένα θέμα που θα θέλαμε πολλά χρόνια για να το κάνουμε, έχουμε τεράστια ερωτηματικά με τι τρόπο τις φτιάξανε αλλά και ποιοι!! Όποιοι και να ήταν είχαν εργαλεία τα οποία δεν δικαιολογούν την ύπαρξη τους πριν 50.000 χρόνια με 25.000 π.χ…. εκτός και υπήρχε τότε κάποιος σύγχρονος και μοντέρνος πολιτισμός!! ».
Οι υπόγειοι αυτοί χώροι ίσως αποτέλεσαν καταφύγια από πολέμους και επιδρομές ληστών ή διάδρομοι διαφυγής από κάστρα ακόμα και τόπους λατρείας των τότε παγανιστών, όταν ο χριστιανισμός επικράτησε στην Ευρώπη.
Οι φήμες ολοένα και πληθαίνουν μαζί βέβαια και οι αποδείξεις ότι οι σήραγγες είναι υπαρκτές, και από την στιγμή που γίνεται αυτό αρχίζουν τα τεράστια ερωτηματικά!! Όχι για τις απλές σήραγγες των κάστρων αλλά για τις πολύ αρχαίες. Ερωτηματικά που προβληματίζουν τους αρχαιολόγους κάνοντας τους να αρχίζουν σε θεωρίες πολύ αλλόκοτες για αυτούς όπως την θεωρία της Μέσης Γης!!!!
Τι άλλο να σκεφτούν για μια σήραγγα που ξεκινάει από την Ιταλία περνά την Αυστρία την Γερμανία μέσα από την Ρωσία και λέγεται ότι βγαίνει κάπου στην έρημο Γκόμπι της Μογγολίας!!!! Όπου τα πρώτα μέτρα κάτω από το έδαφος είναι 40 μέτρα και το μέγιστο βάθος τους ξεπερνά και τα 450 μέτρα!!!! Αλλά και τα τοιχώματα από τις σήραγγες όπου είναι υαλοποιημένα λες και κάποιος είχε χρησιμοποιήσει όπλο σύντηξης για να λιώνουν τα τοιχώματα!!! Και τι άλλο μπορεί κάποιος να σκεφτεί όταν βλέπει τους γρανιτένιους τοίχους των σηραγγών και που δεν έχουν σμιλευτεί με εργαλεία και είναι λείοι σαν γυαλί!!!!
Μα υπάρχουν μαρτυρίες όπου έχω καταθέσει από αρχαίες ιστορίες, λαούς, αρχαία πινάκια, λαογραφίες, ποιήματα, διηγήσεις, και άλλα πολλά!!!! Γιατί δεν αξιοποιούν οι αρχαιολόγοι τις μαρτυρίες αυτές Τι περιμένουν; Πόσες ενδείξεις οδηγούν στην θεωρία της Μέσης Γης; Μα τα χέρια τους είναι δεμένα γιατί για μένα και για πολλούς άλλους ερευνητές της Μέσης Γης πρόκειται για την μεγαλύτερη και παγκόσμια συνομοσιολογία που έχει γίνει ποτέ!!!
Ένας παράξενος για μένα συγγραφέας παρουσίασε την θεωρία της Μέσης Γης, για τα ανοίγματα στους πόλους, ήταν ένας Αμερικανός φιλόσοφος, William Reed ( Γουίλιαμ Ρίντ ), συγγραφέας του βιβλίου, με τίτλο τα « Φάντασμα των Πόλων », που δημοσιεύθηκε το 1906. Το βιβλίο αυτό παρέχει μια πρόωρη σύνταξη των επιστημονικών στοιχείων, βάση των εκθέσεων της Αρκτικής από εξερευνητές, για την υποστήριξη της θεωρίας ότι η Γη είναι κούφια με ανοίγματα στους πόλους της. Ο Ρίντ εκτιμά ότι ο φλοιός της Γης έχει πάχος 800 μιλίων, ενώ το κοίλο εσωτερικό του έχει διάμετρο 6.400 μίλια. Ο Ρίντ συνοψίζει την επαναστατική θεωρία του ως εξής:
« Η Γη είναι κούφια. Οι Πόλοι, εφόσον ζητηθεί, είναι φαντάσματα. Υπάρχουν ανοίγματα στο βόρειο και στο νότιο άκρο. Στο εσωτερικό υπάρχουν τεράστιοι ήπειροι, ωκεανούς, βουνά και ποτάμια. Απίστευτη χλωρίδα και η ζωή των ζώων είναι εμφανής σε αυτόν τον Νέο Κόσμο, και είναι πιθανόν να κατοικείται από φυλές άγνωστες στους κατοίκους της επιφάνειας της Γης. »
Ο Ρίντ επισήμανε ότι η Γη δεν είναι μια αληθινή σφαίρα, αλλά πεπλατυσμένη στους πόλους, ή μάλλον αρχίζει να ισιώνει έξω ως μια προσέγγιση, ο υποθετικός Βόρειο και Νότιος Πόλος, που πραγματικά δεν υπάρχουν, επειδή τα ανοίγματα στο κοίλο εσωτερικό του υπάρχουν εκεί . Ως εκ τούτου, οι Πόλοι είναι πραγματικά στον αέρα, το κέντρο των πολικών ανοιγμάτων δεν είναι στην επιφάνειά του, όπως ανακάλυψαν…..
Ο Ρίντ υποστηρίζει ότι οι Πόλοι δεν μπορεί να ανακαλυφθούν γιατί η Γη είναι κούφια στα σημεία του Πόλου, που υπάρχουν στον αέρα, λόγω της ύπαρξης εκεί των πολικών ανοιγμάτων που οδηγούν στο εσωτερικό της. Όταν οι εξερευνητές νόμιζαν ότι έφθασαν στο Πόλο, είχαν παραπλανηθεί από την εκκεντρική συμπεριφορά της πυξίδας σε υψηλά γεωγραφικά πλάτη, βόρεια και νότια. Ο Ρίντ υποστηρίζει ότι αυτό συνέβη στην περίπτωση του Πίρς και Κουκ, που κανένας από τους οποίους δεν έφτασε πραγματικά το Βόρειο Πόλο, όπως θα δούμε αργότερα.
Ξεκινώντας κατά 70 έως 75 βαθμούς Βόρειο και Νότιο γεωγραφικό πλάτος της Γης αρχίζει προς τα εμπρός καμπύλη. Ο Πόλος είναι απλώς το εξωτερικό χείλος ενός μαγνητικού κύκλου γύρω από το πολικό άνοιγμα. Ο Βόρειος Μαγνητικός Πόλος, που κάποτε πίστευαν ότι είναι ένα σημείο στο αρχιπέλαγος της Αρκτικής, έχει δείξει τα τελευταία χρόνια από τους σοβιετικούς εξερευνητές της Αρκτικής να είναι μια γραμμή περίπου 1000 μιλίων μακριά!!!!
Ωστόσο, όπως προαναφέρθηκε, αντί να είναι μια ευθεία γραμμή είναι πραγματικά μια κυκλική γραμμή που αποτελεί το χείλος του πολικού ανοίγματος. Όταν ένας εξερευνητής φτάσει το χείλος, έχει φτάσει στο Βόρειο Μαγνητικό Πόλο!! Και αν η πυξίδα θα είναι πάντα το σημείο να περνά το άλλο, δεν είναι πραγματικά στον Βόρειο Πόλο, ακόμη και αν είναι αυταπάτη ή να νομίζει ότι έτσι είναι…..
Όταν κάποιος φτάσει αυτόν τον μαγνητικό κύκλο (το χείλος του πολικού ανοίγματος), η μαγνητική βελόνα της πυξίδας δείχνει προς τα κάτω. Αυτό έχει παρατηρηθεί από πολλούς εξερευνητές της Αρκτικής που μετά την επίτευξη στα υψηλά γεωγραφικά πλάτη, κοντά στις 90 μοίρες, ήταν αποσβολωμένοι από την ανεξήγητη ενέργεια της πυξίδας και την τάση της να επισημάνει κάθετα προς τα πάνω. (Ήταν τότε μέσα στο πολικό άνοιγμα που η πυξίδα επισήμανε το Βόρειο Μαγνητικό Πόλο της Γης, που ήταν μαζί στο χείλος σε αυτό το άνοιγμα).
Καθώς η Γη γυρίζει γύρω από τον άξονά της, η κίνηση είναι γυροσκοπική, όπως η ύφανσης μιας κορυφής. Το εξωτερικό του γυροσκοπικού πόλου είναι ο μαγνητικός κύκλος του χείλους του πολικού ανοίγματος. Πέρα από το χείλος της Γης ισιώνει και η κλίση σταδιακά γέρνει προς το κοίλο εσωτερικό του.
Αλήθεια ο Πόλος είναι το ακριβές κέντρο του ανοίγματος στους πόλους, οι οποίοι, κατά συνέπεια, δεν υπάρχουν πραγματικά, και εκείνοι που ισχυρίζονται ότι τους έχουν ανακαλύψει δεν λένε την αλήθεια, ακόμα και αν νόμιζαν ότι το είχαν κάνει, έχουν παραπλανηθεί από την ακανόνιστη δράση της πυξίδας σε υψηλά γεωγραφικά πλάτη. Για τον λόγο αυτό, ούτε ο Κουκ ούτε ο Πίρς ούτε κανένας άλλο εξερευνητής έχει φτάσει ποτέ στο Βόρειο ή Νότιο Πόλο, και ποτέ δεν θα φτάσουν…..
Οι κάτοικοι της Κοίλης Γης έχουν τη δυνατότητα να χωρίσουν τον πυθμένα των ωκεανών και να δημιουργήσει μια δίνη, όπως αποδεικνύεται με το Τρίγωνο των Βερμούδων. Υπάρχουν 7 διαφορετικά επίπεδα σε αυτές τις δίνες, και ο εξοπλισμός και τα όντα έρχονται και τοποθετούνται αντίστοιχα σε αυτά τα διαφορετικά επίπεδα.
Οι δίνες ενεργούν ως πόρτες για την είσοδο ή την έξοδο στο κοίλο εσωτερικό της Γης. Υπάρχουν περισσότερες από μία τριγωνική περιοχή, εκτός της Φλόριντα, μια περιοχή είναι στη λίμνη Εριέ, και μια άλλη ανοικτά των ακτών του Μεξικού, και μία της Ιαπωνίας! Καθώς και άλλες γεωγραφικές περιοχές της Γης. Αυτά ονομάζονται « ήσυχες περιοχές ». Οι Πύλες αυτές επιτρέπουν σε πλάσματα από το εσωτερικό να βγουν και όπως ο Μεγαλοπόδαρος, τα Γιέτι και πολλά άλλα που έχουν εμφανιστεί κατά καιρούς και έχουν εξαφανιστεί πάλι … κλπ.
Όλοι οι πλανήτες είναι κούφιοι, όπως είναι και ο Ήλιος, ο οποίος είναι πραγματικά ένας πλανήτης. Υπάρχουν πολιτισμοί στον Ήλιο που έχουν αποικίες σε υπόγειες περιοχές της Γης ».
Η ατμόσφαιρα στην Μέση Γη είναι πεντακάθαρη, κατά κανόνα, υπάρχουν κατά καιρούς σύννεφα, αλλά όχι όπως τα σύννεφα της βροχής. Η θερμοκρασία είναι μια σταθερή με 23 βαθμούς κελσίου.
Οι άνθρωποι στο εσωτερικό μιλούν απευθείας με τα ζώα, και τα ζώα μιλούν απευθείας με τους ανθρώπους του εσωτερικού.
Δεν υπάρχει καμία ανάγκη για αποταμίευσης, γιατί τα πάντα είναι δωρεάν, δεν χρειάζεται να δημιουργήσεις, η αφθονία είναι κάτι από τα παραπάνω. Μια διαδικασία αντιπραγματισμού είναι πιο συχνή από ό, τι το εμπόριο σε χρήμα.
Αυτό είναι βασικά μια ουτοπική κουλτούρα χωρίς κατάθλιψη που οδηγεί στη βία. Δεν υπάρχουν κόμματα που επιδιώκουν να κάνουν τον πόλεμο και την κυριαρχία η κέρδος πάνω από κάθε άλλο.
Υπάρχουν αερόπλοια (όρος που στην επιφάνεια εξηγείται ως ιπτάμενους δίσκους), το οποίο είναι ένα μέρος του εαυτού τους, ένα μέρος της προσωπικότητάς τους πηγαίνει στην δημιουργία των αεροσκαφών μέσω της διαδικασίας της σκέψης, λόγω των πολύ ισχυρών μυαλών τους. Αυτό καθιστά τα αεροσκάφη τέλεια στο σχεδιασμό και την εκτέλεση σε κίνηση. Μόνο μια μικρή ομάδα ατόμων της επιφάνειας του έχουν αυτές τις παρόμοιες ικανότητες για να τα δημιουργήσουν, λόγω της καταστολής αυτών των ικανοτήτων στην παιδική ηλικία από τη θρησκεία, την εκπαίδευση, τους φόβους και την οικογένεια. Οι άνθρωποι του εσωτερικού επιτρέπεται να εισέλθουν στο χώρο της φαντασίας τους, αν θέλετε, και εκεί είναι που δημιουργούν……
Καθώς η ανθρωπότητα μπαίνει στην επιφάνεια με την επόμενη φάση της 4ης διάστασης, οι άνθρωποι της Μέσης Γης θα έρθουν προς τα εμπρός και θα συνεργαστούν μαζί μας στην επιφάνεια. Οι άνθρωποι στην επιφάνεια είναι κυνικοί σήμερα που ασχολούνται με την αίσθηση του « εγώ » που δεν μπορούν να ζήσουν μαζί αρμονικά.
Οι άνθρωποι της επιφάνειας που επιδιώκουν να φτάσουν στο εσωτερικό των κατοίκων της Γης μέσω του διαλογισμού, θα το καταφέρουν. Τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα είναι όλο και περισσότερο σε θέση να χρησιμοποιούν την ολότητα του εγκεφάλου τους, η οποία είναι κοινή πρακτική στο Εσωτερικό της γης.
Ένα από τα πρώτα πράγματα που μας έδειξαν στο εσωτερικό του ήταν η ικανότητά τους για διαπλανητικά ταξίδια και ταξίδια στο χρόνο. Η βάση του ταξιδιού στο χρόνο παρομοιάζεται με κάμψη στο χώρο, η οποία έρχεται μέσα από τη δύναμη του διαλογισμού και με την αποδοχή της ύπαρξης σαν απεριόριστο ον. Εάν εκπαιδεύσετε το μυαλό σας σε ένα υποσυνείδητο επίπεδο ότι είστε ένας απεριόριστος, όλα τα πράγματα είναι δυνατά.
Στην επιφάνεια, αυτές οι δυνατότητες για να τις αντιμετωπίσετε σε αυτό της άπειρης δύναμης πιο εύκολα θα ξυπνήσετε τέτοιες πύλες, το οποίο χρησιμεύει ως πύλη Χωροχρόνου απευθείας στο Εσωτερικό της Γης. Μόλις στο περιβάλλον του βουνού Σάστα που συντάσσεται στην « αρμονική κατάσταση ». Στην εμπειρία μου από το βουνό Σάστα ή τους Τελόσιανς, πολιτισμό, υπόγειο, σε αυτόν τον τομέα είναι να προβάλλει μια αύρα μεγάλη με αρμονία σε μια όμορφη ατμόσφαιρα……
1. Ακτίνες του ήλιου, όταν στο ισημερινό, διαθλάται 3 βαθμούς.
2. Ακτίνες του φεγγαριού σε 28 μοίρες βόρεια απόκλιση.
3. Ακτίνες του ήλιου σε 9 μοίρες νότια κλίση.
4. Ακτίνες του ήλιου σε 23 βαθμούς.
5. Ακτίνες του φεγγαριού σε 28 βαθμούς.
6. Ακτίνες του ήλιου στις 23 μοίρες νότιας απόκλισης 27 ‘, διαθλάται 3 βαθμούς.
7. Υποτίθεται τόπος Μπελζουβία.
8. Τόπος εξορίας.
9. Συμζονία.
10. Νησί.
11. Οικόπεδο του Σίμπορν.
Το παραπάνω διάγραμμα έχει συμπεριληφθεί στο βιβλίο Symzonια , από τον πλοίαρχο Άνταμ Σίμπορν, πιθανότατα ψευδώνυμο που χρησιμοποιείται από τον πλοίαρχο Ιωάννη Κλίβς Σίμμς, ο ιθύνων νους πίσω από τη θεωρία των ομόκεντρων σφαιρών. Ένα διάγραμμα της Θεωρίας του Σίμμς είναι που δείχνει περίτεχνα από το παραπάνω διάγραμμα (που απεικονίζει τη γη ως μια σειρά από λουκουμάδες), αλλά εδώ το διάγραμμα αντιπροσωπεύει επαρκώς την προοπτική μιας Κούφιας Γης με κατοικήσιμες περιοχές στο εσωτερικό.
Οι αποδείξεις είναι πάρα πολλές και συνεχίζω να τις καταθέτω ίσως μας πάρει πολύ καιρό να τις καταθέσω όλες, μα όταν το κάνω, θα έχετε μια πλήρη γνώση των πραγμάτων ώστε να αναρωτηθείτε και εσείς ότι πραγματικά υπάρχει μια τεράστια συνομοσιολογία για το θέμα αυτό το οποίο είναι υπαρκτό αλλά και μέγα μυστικό……..
Μέχρι την επόμενη φορά να είστε όλοι καλά και να θυμάστε. Αν δεν πιστεύετε σε κάτι δεν πάει να πει ότι αυτό το κάτι δεν υπάρχει!!!!
INVISIBLE LYCANS TEAM!!!
ΠΗΓΗ
http://aneksigita-fainomena.blogspot.gr
***Πουτιν τώρα: Δεν δέχομαι τις “αποδείξεις” των Αμερικανών, κανονικά οι S-300 στην Συρία.
πηγή
ΕΥΘΕΙΑ ΡΗΞΗ – ΠΡΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΡΡΑΞΗ ΕΑΝ ΥΛΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΤΙΚΡΟΥΟΜΕΝΟΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ ΤΩΝ ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΕΩΝ.
Yury Ushakov, εκπρόσωπος του Πούτιν πριν από λίγο: “Οι Αμερικανοι προσπάθησαν να μας πεισουν παρουσιάζοντας μας κάποια στοιχεία για δήθεν χρήση χημικών από τις Συριακές δυνάμεις. Ειλικρινά, δεν μας πείθουν. Ο ίδιος δίαυλος αποδείξεων του Κόλιν Πάουελ είχε χρησιμοποιηθεί και για να πείσει την διεθνή κοινότητα και για τα όπλα μαζικής καταστροφής που κατείχε ο Σαντάμ. Τα οποία βεβαίως δεν υπήρχαν. Η κίνηση των Αμερικανών να αποφασίσουν στρατιωτική υποστήριξη των ανταρτών, υποτιμά τις κοινές προσπάθειες ΗΠΑ – Ρωσίας για την δημιουργία ενός συνεδρίου στην Γενεύη με στόχο την επίλυση της Συριακής κρίσης. Βεβαίως η πραγματική ζημιά θα αποτιμηθεί μετά τις επόμενες κινήσεις της Ουάσιγκτον”
Το συνέδριο είχε κανονιστεί για τις 25 Ιουνίου μετά από πολλές αναβολές. Η απόφαση αυτή των ΗΠΑ το δυναμιτίζει εκ νέου.
Δεν υπάρχει καμμία αλλαγή στην συμφωνία Ρωσίας – Συρίας για την προμήθεια των αντιαεροπορικών συστημάτων S-300. Υπάρχει σύμβαση η οποία εκτελείται, συμπλήρωσε ο Ρώσος εκπρόσωπος.Εάν οι δύο πλευρές εμμείνουν στις θέσεις τους, καταλαβαίνετε ότι πάμε για ολική σύρραξη. Η Ελλάδα δεν θα μείνει στο απυρόβλητο αφού μετά την Συρία θα είναι ο επόμενος στόχος.πηγή
*** To Ηρώδειο είχε σκεπή για καλύτερη ακουστική
***Δέκα αστήρικτοι επιστημονικοί μύθοι
Πάντα υπάρχει χώρος για μερικούς μύθους στις καθημερινές πεποιθήσεις των ανθρώπων. Όταν οι μύθοι αυτοί επεκτείνονται και σε επιστημονικές υποθέσεις, είναι σίγουρα χρήσιμο κάποτε να αποκαλύπτεται η αλήθεια. Έτσι λοιπόν, θα δούμε στη συνέχεια μια σειρά από ευρέως πιστευτούς αλλά σημαντικά αστήρικτους μύθους που φοράνε την επιστημονική προβιά και περνιόνται για επιστημονικές αλήθειες.
10. Οι βελτιώσεις της ΕξέλιξηςΟ Μύθος: Η εξέλιξη κάνει κάτι να πάει από χειρότερο προς καλύτερο.
Αν και είναι δεδομένο ότι η φυσική επιλογή ξεκαθαρίζει τα ασθενικά γονίδια από την γονιδιακή δεξαμενή, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που ένας ατελής οργανισμός
έχει επιβιώσει. Κάποια τέτοια παραδείγματα είναι οι μύκητες, οι καρχαρίες, οι καραβίδες και τα βρύα. Όλα τα προαναφερθέντα έχουν παραμείνει ίδια για πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτοί οι οργανισμοί είναι όλοι ικανοποιητικά προσαρμοσμένοι στο περιβάλλον τους και έχουν επιβιώσει χωρίς βελτιώσεις. Άλλα είδη έχουν αλλάξει σε μεγάλο βαθμό, αλλά όχι αναγκαία προς το καλύτερο. Σε κάποια είδη το περιβάλλον ήταν αυτό που άλλαξε και οι προσαρμογές τους ίσως δεν είναι και οι πιο ταιριαστές στις νέες συνθήκες. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η εξέλιξη συνδέεται με την προσαρμογή σε ένα περιβάλλον και όχι με κάποια βελτίωση. 9. Οι άνθρωποι εκρήγνυνται (σκάνε) στο διάστημαΟ Μύθος: Όταν εκτίθεται στο κενό του διαστήματος, το ανθρώπινο σώμα σκάει.
Αυτός ο μύθος είναι το αποτέλεσμα ταινιών επιστημονικής φαντασίας που τον έχουν χρησιμοποιήσει για να προσθέσουν σασπένς και δράμα στο σενάριο. Στην πραγματικότητα, ένας άνθρωπος μπορεί να επιβιώσει για 15 έως 30 δευτερόλεπτα στο εξωτερικό διάστημα αρκεί να έχει εκπνεύσει πριν από την έκθεση (αυτό προλαβαίνει την βίαιη έξοδο αέρα στην κυκλοφορία του αίματος). Μετά από 15 περίπου δευτερόλεπτα η έλλειψη οξυγόνου προκαλεί την απώλεια συνείδησης που τελικά οδηγεί στον θάνατο από ασφυξία. 8. Το λαμπρότερο αστέριΟ Μύθος: Ο Πολικός Αστέρας είναι το φωτεινότερο αστέρι στο νυχτερινό ουρανό του βορείου ημισφαιρίου.
Στην πραγματικότητα, ο Σείριος είναι πιο φωτεινός με δείκτη 1.47 ενώ ο Πολικός Αστέρας έχει 1.97 (όσο χαμηλότερος είναι ο δείκτης, τόσο φωτεινότερο είναι το αστέρι). Η σημαντικότητα του Πολικού Αστέρα είναι ότι η θέση του στον ουρανό δείχνει τον Βορρά και γι' αυτό ονομάζεται και 'Αστέρι του Βορρά'. Είναι το φωτεινότερο άστρο του αστερισμού της Μεγάλης Άρκτου και επίσης, η θητεία του ως πολικό αστέρι κάποια στιγμή θα τελειώσει, καθώς τα αστέρια που βρίσκονται στο σημείο αυτό αλλάζουν με την αργή απομάκρυνση του αστερισμού σε σχέση με τον άξονα της Γης. 7. Ο νόμος των πέντε δευτερολέπτωνΟ Μύθος: Φαγητό που πέφτει στο πάτωμα είναι ασφαλές να φαγωθεί εάν το σηκώσετε μέσα σε πέντε δευτερόλεπτα.
Αυτό είναι μια καθαρή ανοησία που θα έπρεπε να είναι ήδη προφανής στους περισσότερους αναγνώστες. Εάν υπάρχουν μικρόβια στο πάτωμα και το φαγητό προσγειωθεί σ' αυτά, αμέσως θα κολλήσουν πάνω του. Ωστόσο, η κατανάλωση μικροβίων και βρωμιάς δεν είναι πάντοτε κάτι ιδιαίτερα κακό καθώς μας βοηθάει η αναπτύξουμε ένα ανθεκτικό ανοσοποιητικό σύστημα. Ένας βολικός τρόπος αντιμετώπισης του διλήμματος, εάν θα φάμε κάτι που έχει πέσει κάτω, είναι ο 'γευσανάλογος κανόνας'. Σύμφωνα με τον κανόνα αυτό, εάν κάτι είναι πραγματικά πολύ νόστιμο, μπορεί να μείνει και δέκα λεπτά στο πάτωμα, είναι όμως κρίμα να μην φαγωθεί. 6. Η σκοτεινή πλευρά της ΣελήνηςΟ Μύθος: Υπάρχει σκοτεινή πλευρά στη Σελήνη.
Στην πραγματικότητα, κάθε τμήμα της Σελήνης φωτίζεται κάποια στιγμή από τον Ήλιο. Η παρεξήγηση περί σκοτεινής πλευράς προέρχεται από το γεγονός ότι υπάρχει μια πλευρά του φεγγαριού που ποτέ δεν είναι ορατή στη Γη. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας του παλιρροιακού κλειδώματος (tidal locking), δηλαδή του γεγονότος ότι η βαρυτική έλξη της Γης στη Σελήνη είναι τόσο μεγάλη που μόνο η μία πλευρά της είναι γυρισμένη προς τη μεριά μας. Όπως το περιγράφει η Wikipedia, «το παλιρροιακό κλείδωμα συμβαίνει όταν η βαρυτική κλίση κάνει τη μία όψη ενός αστρονομικού σώματος να στρέφεται πάντα προς ένα άλλο σώμα, για παράδειγμα, η μια πλευρά του δορυφόρου της Γης βλέπει πάντα τη Γη. Ένα σώμα που είναι παλιρροιακά κλειδωμένο χρειάζεται τον ίδιο χρόνο για να περιστραφεί γύρω από τον άξονά του όσο χρειάζεται για να περιφερθεί γύρω από το συντροφικό του σώμα. Αυτή η σύγχρονη περιστροφή κάνει το ένα ημισφαίριο να βλέπει πάντα το σύντροφο αστρονομικό σώμα». 5. Εγκεφαλικά ΚύτταραΟ Μύθος: Τα εγκεφαλικά κύτταρα δεν αναγεννιούνται. Εάν κάποιο καταστραφεί, ποτέ δεν αντικαθίσταται.
Ο λόγος για τον οποίο αυτός ο μύθος είναι τόσο διαδεδομένος είναι ότι αποτελούσε μια επιστημονική πεποίθηση που διδασκόταν στην επιστημονική κοινότητα για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Αλλά το 1998, επιστήμονες στο Ινστιτούτο Sweden and the Salk στην La Jolla της Καλιφόρνια ανακάλυψαν πως αντίθετα με ότι πιστευόταν, εγκεφαλικά κύτταρα σε ώριμους ενήλικες μπορούν να αναγεννηθούν. Μέχρι τότε πιστευόταν ότι η εγκεφαλική πολυπλοκότητα θα διαταρασσόταν σοβαρά από την ανάπτυξη νέων κυττάρων, αλλά η έρευνα βρήκε ότι κάποια κέντρα μνήμης και μάθησης στον εγκέφαλο μπορούν να αναπτύξουν νέα κύτταρα, κάτι που δίνει ελπίδα για μια τελική θεραπεία σε ασθένειες όπως το Alzheimer. 4. Δολοφονικά κέρματα από τους ΟυρανούςΟ Μύθος: Εάν ριφθεί ένα κέρμα από ένα πολύ ψηλό κτίριο μπορεί να σκοτώσει έναν πεζό που περνάει από κάτω.
Αυτός ο μύθος είναι τόσο κοινός που έχει γίνει κλισέ σε κάποιες ταινίες. Η ιδέα είναι πως εάν πετάξεις ένα Σεντ από την κορφή του Empire State Building θα αναπτύξει τόση ταχύτητα ώστε να σκοτώσει έναν άνθρωπο εάν προσγειωθεί επάνω σ' αυτόν. Αλλά η αλήθεια είναι ότι η αεροδυναμική του Σεντ δεν είναι αρκετή για να το κάνει επικίνδυνο. Αυτό που θα συμβεί στην πραγματικότητα είναι ότι το άτομο θα νιώσει ένα κέντρισμα αλλά θα επιβιώσει σίγουρα από την πρόσκρουση. 3. Θέρμανση λόγω τριβήςΟ Μύθος: Οι μετεωρίτες θερμαίνονται λόγω τριβής όταν εισέρχονται στην ατμόσφαιρα
Όταν ένας μετεωρίτης εισέρχεται στην γήινη ατμόσφαιρα (και γίνεται μετέωρο), αυτό που προκαλεί την θέρμανσή του είναι η ταχύτητα με την οποία συμπιέζεται ο αέρας μπροστά από το αντικείμενο. Είναι η πίεση στον αέρα αυτή που δημιουργεί μεγάλη θέρμανση ώστε να γίνει η πέτρα τόσο ζεστή που λάμπει για να τη θαυμάσουν όσοι παρακολουθούν τα πεφταστέρια. 2. ΚεραυνοίΟ Μύθος: Ποτέ ένας κεραυνός δεν χτυπάει το ίδιο μέρος δύο φορές.
Την επόμενη φορά που θα δείτε κεραυνό και θα τρέξετε να κρυφτείτε σε ένα σημείο που είχε χτυπηθεί ξανά από κεραυνό, θυμηθείτε το παρόν άρθρο. Ο κεραυνός μπορεί όντως να χτυπήσει το ίδιο σημείο δύο φορές και στην πραγματικότητα κάτι τέτοιο είναι πολύ συνηθισμένο. Προφανώς οι κεραυνοί προτιμούν κάποιες περιοχές όπως τα ψηλά δέντρα και κτίρια. Σε ένα μεγάλο πεδίο πιθανότατα το υψηλότερο αντικείμενο είναι αυτό που θα χτυπηθεί τις περισσότερες φορές μέχρι η καταιγίδα των κεραυνών να κινηθεί αρκετά μακριά ώστε να βρει άλλους στόχους. Για παράδειγμα, το Empire State Building χτυπιέται περίπου 25 φορές το χρόνο από κεραυνούς. 1. Βαρύτητα στο διάστημα
Μετάφραση - Απόδοση: Αμαλία Τσακίρη, για το ESOTERICA.gr
Από το pathfinder
από το http://www.kalyterotera.gr/
http://thecuriosityofcat.blogspot.gr/
Σήμερα, μαζί με το θέαμα απολαμβάνουμε και ουρανό. Οι αρχαίοι φιλόμουσοι δεν έβλεπαν φεγγάρι. To αγαπημένο τους Ωδείο, το Ηρώδειο, ήταν στεγασμένο με τεράστια ξύλινη σκεπή, χωρίς ενδιάμεσους στύλους.
Ενα έργο που θεωρείται επίτευγμα ακόμα και για τη σημερινή εποχή των τεχνολογικών θαυμάτων. Ταυτισμένο στις μέρες μας με το αθηναϊκό, καλλιτεχνικό καλοκαίρι, το Ηρώδειο ήταν το τρίτο Ωδείο που κατασκευάστηκε στην αρχαία Αθήνα καθώς οι κάτοικοι της πόλης αγαπούσαν ιδιαίτερα τη μουσική. Στην κατασκευή του εμβληματικού κτιρίου και ιδιαίτερα της στέγης του θα αναφερθεί στην αποψινή του διάλεξη, στο Megaron Plus του Μεγάρου Μουσικής, ο καθηγητής Αρχιτεκτονικής του ΕΜΠ δρ. Μανόλης Κορρές.
"Ακόμα και σήμερα όταν βλέπει κανείς το Ηρώδειο θεωρεί πως δεν ήταν ποτέ δυνατόν οι αρχαίοι να το είχαν σκεπάσει", λέει στον "ΕΤ." ο κ. Κορρές. Με μεγάλη εμπειρία και γνώσεις στη μελέτη και αποκατάσταση αρχαίων μνημείων, ο γνωστός επιστήμονας "ψηλαφεί" το διάσημο Ωδείο και το αναπαριστά στη μορφή που είχε όταν το δημιούργησε (μετά το 160 μ.Χ.) ο Ηρώδης Αττικός, στην ίδια γραμμή με το Θέατρο του Διονύσου και τη Στοά του Αττάλου.
Στέγη χωρίς στύλους
"Ο Ηρώδης αγόρασε μια έκταση τεσσάρων οικοδομικών τετραγώνων και προφανώς βρήκε τον καλύτερο αρχιτέκτονα που θα μπορούσε τότε να βρει γιατί το πρόβλημα ήταν ιδιαίτερα μεγάλο. Επρεπε να σκεπάσουν το Ωδείο με στέγη, χωρίς ενδιάμεσους στύλους, σε έκταση περίπου τριών στρεμμάτων". Ενα τεχνικό θέμα που διχάζει ακόμα και σήμερα, καθώς "οι περισσότεροι δεν μπορούν να φανταστούν τη δυνατότητα μιας τέτοιας στέγης". Ωστόσο, "υπάρχουν όλες οι αποδείξεις". Σε αυτές θα αναφερθεί διεξοδικά στη σημερινή του διάλεξη ο κ. Κορρές. "Καταρχάς το Ηρώδειο είναι γεμάτο παράθυρα. Δεν ήταν μόνο στην πρόσοψη αλλά συνεχίζονταν κατά μήκος σε όλες τις πλευρές του μνημείου".
Σύμφωνα με τον επιστήμονα, η ύπαρξη τόσων "ανοιγμάτων" είχε να κάνει "με το φωτισμό της τεράστιας στεγασμένης αίθουσας". Ενα άλλο στοιχείο "είναι το πάχος των τοίχων, που ήταν δυο-τρεις φορές πιο χονδροί απ' ό,τι στα ανοιχτά θέατρα". Κι ακόμη, "τα σημάδια στήριξης τεράστιων ξύλινων δοκών" που έχουν εντοπιστεί. Η ξύλινη στέγη προστάτευε τους αρχαίους Αθηναίους από τις ιδιοτροπίες του καιρού, όμως "η δημιουργία της αφορούσε κυρίως στην καλή ακουστική του Ωδείου". Στον ελλαδικό χώρο υπήρχαν και άλλα στεγασμένα Ωδεία. "To Ηρώδειο ήταν το μεγαλύτερο", με χωρητικότητα 5.000 ατόμων.
To Ωδείο του Περικλέους
To παλαιότερο απ' όλα και το πρώτο που δημιουργήθηκε στον κόσμο ήταν το Ωδείο του Περικλέους (5ος αι. π.Χ.). To 15 π.Χ. δημιουργήθηκε, στην Αρχαία Αγορά, το Ωδείο του Αγρίππα. Στους χώρους αυτούς οι κάτοικοι της αρχαίας πόλης άκουγαν μουσική αλλά όχι μόνο. "Μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και για άλλους σκοπούς. Για παράδειγμα, στο Θέατρο του Διονύσου είναι γνωστό πως γινόταν και η συνέλευση της Εκκλησίας του Δήμου. Επρόκειτο για δημόσια κτίρια τα οποία η Πολιτεία μπορούσε, κατά περίπτωση, να παραχωρήσει και για άλλες χρήσεις".
Οι σημερινές παραχωρήσεις του Ηρωδείου δεν προσφέρουν μόνο καλλιτεχνικές ανάσες στους κατοίκους της πόλης. Πυροδοτούν συχνά και ερωτήματα που αφορούν στην καταπόνηση του μνημείου. Αλλωστε, όπως έχει αποδειχτεί, η χρήση απέχει ελάχιστα από την κατάχρηση.
(ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ)
http://thecuriosityofcat.blogspot.gr/ ,
"Ακόμα και σήμερα όταν βλέπει κανείς το Ηρώδειο θεωρεί πως δεν ήταν ποτέ δυνατόν οι αρχαίοι να το είχαν σκεπάσει", λέει στον "ΕΤ." ο κ. Κορρές. Με μεγάλη εμπειρία και γνώσεις στη μελέτη και αποκατάσταση αρχαίων μνημείων, ο γνωστός επιστήμονας "ψηλαφεί" το διάσημο Ωδείο και το αναπαριστά στη μορφή που είχε όταν το δημιούργησε (μετά το 160 μ.Χ.) ο Ηρώδης Αττικός, στην ίδια γραμμή με το Θέατρο του Διονύσου και τη Στοά του Αττάλου.
Στέγη χωρίς στύλους
"Ο Ηρώδης αγόρασε μια έκταση τεσσάρων οικοδομικών τετραγώνων και προφανώς βρήκε τον καλύτερο αρχιτέκτονα που θα μπορούσε τότε να βρει γιατί το πρόβλημα ήταν ιδιαίτερα μεγάλο. Επρεπε να σκεπάσουν το Ωδείο με στέγη, χωρίς ενδιάμεσους στύλους, σε έκταση περίπου τριών στρεμμάτων". Ενα τεχνικό θέμα που διχάζει ακόμα και σήμερα, καθώς "οι περισσότεροι δεν μπορούν να φανταστούν τη δυνατότητα μιας τέτοιας στέγης". Ωστόσο, "υπάρχουν όλες οι αποδείξεις". Σε αυτές θα αναφερθεί διεξοδικά στη σημερινή του διάλεξη ο κ. Κορρές. "Καταρχάς το Ηρώδειο είναι γεμάτο παράθυρα. Δεν ήταν μόνο στην πρόσοψη αλλά συνεχίζονταν κατά μήκος σε όλες τις πλευρές του μνημείου".
Σύμφωνα με τον επιστήμονα, η ύπαρξη τόσων "ανοιγμάτων" είχε να κάνει "με το φωτισμό της τεράστιας στεγασμένης αίθουσας". Ενα άλλο στοιχείο "είναι το πάχος των τοίχων, που ήταν δυο-τρεις φορές πιο χονδροί απ' ό,τι στα ανοιχτά θέατρα". Κι ακόμη, "τα σημάδια στήριξης τεράστιων ξύλινων δοκών" που έχουν εντοπιστεί. Η ξύλινη στέγη προστάτευε τους αρχαίους Αθηναίους από τις ιδιοτροπίες του καιρού, όμως "η δημιουργία της αφορούσε κυρίως στην καλή ακουστική του Ωδείου". Στον ελλαδικό χώρο υπήρχαν και άλλα στεγασμένα Ωδεία. "To Ηρώδειο ήταν το μεγαλύτερο", με χωρητικότητα 5.000 ατόμων.
To Ωδείο του Περικλέους
To παλαιότερο απ' όλα και το πρώτο που δημιουργήθηκε στον κόσμο ήταν το Ωδείο του Περικλέους (5ος αι. π.Χ.). To 15 π.Χ. δημιουργήθηκε, στην Αρχαία Αγορά, το Ωδείο του Αγρίππα. Στους χώρους αυτούς οι κάτοικοι της αρχαίας πόλης άκουγαν μουσική αλλά όχι μόνο. "Μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και για άλλους σκοπούς. Για παράδειγμα, στο Θέατρο του Διονύσου είναι γνωστό πως γινόταν και η συνέλευση της Εκκλησίας του Δήμου. Επρόκειτο για δημόσια κτίρια τα οποία η Πολιτεία μπορούσε, κατά περίπτωση, να παραχωρήσει και για άλλες χρήσεις".
Οι σημερινές παραχωρήσεις του Ηρωδείου δεν προσφέρουν μόνο καλλιτεχνικές ανάσες στους κατοίκους της πόλης. Πυροδοτούν συχνά και ερωτήματα που αφορούν στην καταπόνηση του μνημείου. Αλλωστε, όπως έχει αποδειχτεί, η χρήση απέχει ελάχιστα από την κατάχρηση.
(ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ)
http://thecuriosityofcat.blogspot.gr/ ,
***Δέκα αστήρικτοι επιστημονικοί μύθοι
Πάντα υπάρχει χώρος για μερικούς μύθους στις καθημερινές πεποιθήσεις των ανθρώπων. Όταν οι μύθοι αυτοί επεκτείνονται και σε επιστημονικές υποθέσεις, είναι σίγουρα χρήσιμο κάποτε να αποκαλύπτεται η αλήθεια. Έτσι λοιπόν, θα δούμε στη συνέχεια μια σειρά από ευρέως πιστευτούς αλλά σημαντικά αστήρικτους μύθους που φοράνε την επιστημονική προβιά και περνιόνται για επιστημονικές αλήθειες.
10. Οι βελτιώσεις της ΕξέλιξηςΟ Μύθος: Η εξέλιξη κάνει κάτι να πάει από χειρότερο προς καλύτερο.
Αν και είναι δεδομένο ότι η φυσική επιλογή ξεκαθαρίζει τα ασθενικά γονίδια από την γονιδιακή δεξαμενή, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που ένας ατελής οργανισμός
έχει επιβιώσει. Κάποια τέτοια παραδείγματα είναι οι μύκητες, οι καρχαρίες, οι καραβίδες και τα βρύα. Όλα τα προαναφερθέντα έχουν παραμείνει ίδια για πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτοί οι οργανισμοί είναι όλοι ικανοποιητικά προσαρμοσμένοι στο περιβάλλον τους και έχουν επιβιώσει χωρίς βελτιώσεις. Άλλα είδη έχουν αλλάξει σε μεγάλο βαθμό, αλλά όχι αναγκαία προς το καλύτερο. Σε κάποια είδη το περιβάλλον ήταν αυτό που άλλαξε και οι προσαρμογές τους ίσως δεν είναι και οι πιο ταιριαστές στις νέες συνθήκες. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η εξέλιξη συνδέεται με την προσαρμογή σε ένα περιβάλλον και όχι με κάποια βελτίωση. 9. Οι άνθρωποι εκρήγνυνται (σκάνε) στο διάστημαΟ Μύθος: Όταν εκτίθεται στο κενό του διαστήματος, το ανθρώπινο σώμα σκάει.
Αυτός ο μύθος είναι το αποτέλεσμα ταινιών επιστημονικής φαντασίας που τον έχουν χρησιμοποιήσει για να προσθέσουν σασπένς και δράμα στο σενάριο. Στην πραγματικότητα, ένας άνθρωπος μπορεί να επιβιώσει για 15 έως 30 δευτερόλεπτα στο εξωτερικό διάστημα αρκεί να έχει εκπνεύσει πριν από την έκθεση (αυτό προλαβαίνει την βίαιη έξοδο αέρα στην κυκλοφορία του αίματος). Μετά από 15 περίπου δευτερόλεπτα η έλλειψη οξυγόνου προκαλεί την απώλεια συνείδησης που τελικά οδηγεί στον θάνατο από ασφυξία. 8. Το λαμπρότερο αστέριΟ Μύθος: Ο Πολικός Αστέρας είναι το φωτεινότερο αστέρι στο νυχτερινό ουρανό του βορείου ημισφαιρίου.
Στην πραγματικότητα, ο Σείριος είναι πιο φωτεινός με δείκτη 1.47 ενώ ο Πολικός Αστέρας έχει 1.97 (όσο χαμηλότερος είναι ο δείκτης, τόσο φωτεινότερο είναι το αστέρι). Η σημαντικότητα του Πολικού Αστέρα είναι ότι η θέση του στον ουρανό δείχνει τον Βορρά και γι' αυτό ονομάζεται και 'Αστέρι του Βορρά'. Είναι το φωτεινότερο άστρο του αστερισμού της Μεγάλης Άρκτου και επίσης, η θητεία του ως πολικό αστέρι κάποια στιγμή θα τελειώσει, καθώς τα αστέρια που βρίσκονται στο σημείο αυτό αλλάζουν με την αργή απομάκρυνση του αστερισμού σε σχέση με τον άξονα της Γης. 7. Ο νόμος των πέντε δευτερολέπτωνΟ Μύθος: Φαγητό που πέφτει στο πάτωμα είναι ασφαλές να φαγωθεί εάν το σηκώσετε μέσα σε πέντε δευτερόλεπτα.
Αυτό είναι μια καθαρή ανοησία που θα έπρεπε να είναι ήδη προφανής στους περισσότερους αναγνώστες. Εάν υπάρχουν μικρόβια στο πάτωμα και το φαγητό προσγειωθεί σ' αυτά, αμέσως θα κολλήσουν πάνω του. Ωστόσο, η κατανάλωση μικροβίων και βρωμιάς δεν είναι πάντοτε κάτι ιδιαίτερα κακό καθώς μας βοηθάει η αναπτύξουμε ένα ανθεκτικό ανοσοποιητικό σύστημα. Ένας βολικός τρόπος αντιμετώπισης του διλήμματος, εάν θα φάμε κάτι που έχει πέσει κάτω, είναι ο 'γευσανάλογος κανόνας'. Σύμφωνα με τον κανόνα αυτό, εάν κάτι είναι πραγματικά πολύ νόστιμο, μπορεί να μείνει και δέκα λεπτά στο πάτωμα, είναι όμως κρίμα να μην φαγωθεί. 6. Η σκοτεινή πλευρά της ΣελήνηςΟ Μύθος: Υπάρχει σκοτεινή πλευρά στη Σελήνη.
Στην πραγματικότητα, κάθε τμήμα της Σελήνης φωτίζεται κάποια στιγμή από τον Ήλιο. Η παρεξήγηση περί σκοτεινής πλευράς προέρχεται από το γεγονός ότι υπάρχει μια πλευρά του φεγγαριού που ποτέ δεν είναι ορατή στη Γη. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας του παλιρροιακού κλειδώματος (tidal locking), δηλαδή του γεγονότος ότι η βαρυτική έλξη της Γης στη Σελήνη είναι τόσο μεγάλη που μόνο η μία πλευρά της είναι γυρισμένη προς τη μεριά μας. Όπως το περιγράφει η Wikipedia, «το παλιρροιακό κλείδωμα συμβαίνει όταν η βαρυτική κλίση κάνει τη μία όψη ενός αστρονομικού σώματος να στρέφεται πάντα προς ένα άλλο σώμα, για παράδειγμα, η μια πλευρά του δορυφόρου της Γης βλέπει πάντα τη Γη. Ένα σώμα που είναι παλιρροιακά κλειδωμένο χρειάζεται τον ίδιο χρόνο για να περιστραφεί γύρω από τον άξονά του όσο χρειάζεται για να περιφερθεί γύρω από το συντροφικό του σώμα. Αυτή η σύγχρονη περιστροφή κάνει το ένα ημισφαίριο να βλέπει πάντα το σύντροφο αστρονομικό σώμα». 5. Εγκεφαλικά ΚύτταραΟ Μύθος: Τα εγκεφαλικά κύτταρα δεν αναγεννιούνται. Εάν κάποιο καταστραφεί, ποτέ δεν αντικαθίσταται.
Ο λόγος για τον οποίο αυτός ο μύθος είναι τόσο διαδεδομένος είναι ότι αποτελούσε μια επιστημονική πεποίθηση που διδασκόταν στην επιστημονική κοινότητα για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Αλλά το 1998, επιστήμονες στο Ινστιτούτο Sweden and the Salk στην La Jolla της Καλιφόρνια ανακάλυψαν πως αντίθετα με ότι πιστευόταν, εγκεφαλικά κύτταρα σε ώριμους ενήλικες μπορούν να αναγεννηθούν. Μέχρι τότε πιστευόταν ότι η εγκεφαλική πολυπλοκότητα θα διαταρασσόταν σοβαρά από την ανάπτυξη νέων κυττάρων, αλλά η έρευνα βρήκε ότι κάποια κέντρα μνήμης και μάθησης στον εγκέφαλο μπορούν να αναπτύξουν νέα κύτταρα, κάτι που δίνει ελπίδα για μια τελική θεραπεία σε ασθένειες όπως το Alzheimer. 4. Δολοφονικά κέρματα από τους ΟυρανούςΟ Μύθος: Εάν ριφθεί ένα κέρμα από ένα πολύ ψηλό κτίριο μπορεί να σκοτώσει έναν πεζό που περνάει από κάτω.
Αυτός ο μύθος είναι τόσο κοινός που έχει γίνει κλισέ σε κάποιες ταινίες. Η ιδέα είναι πως εάν πετάξεις ένα Σεντ από την κορφή του Empire State Building θα αναπτύξει τόση ταχύτητα ώστε να σκοτώσει έναν άνθρωπο εάν προσγειωθεί επάνω σ' αυτόν. Αλλά η αλήθεια είναι ότι η αεροδυναμική του Σεντ δεν είναι αρκετή για να το κάνει επικίνδυνο. Αυτό που θα συμβεί στην πραγματικότητα είναι ότι το άτομο θα νιώσει ένα κέντρισμα αλλά θα επιβιώσει σίγουρα από την πρόσκρουση. 3. Θέρμανση λόγω τριβήςΟ Μύθος: Οι μετεωρίτες θερμαίνονται λόγω τριβής όταν εισέρχονται στην ατμόσφαιρα
Όταν ένας μετεωρίτης εισέρχεται στην γήινη ατμόσφαιρα (και γίνεται μετέωρο), αυτό που προκαλεί την θέρμανσή του είναι η ταχύτητα με την οποία συμπιέζεται ο αέρας μπροστά από το αντικείμενο. Είναι η πίεση στον αέρα αυτή που δημιουργεί μεγάλη θέρμανση ώστε να γίνει η πέτρα τόσο ζεστή που λάμπει για να τη θαυμάσουν όσοι παρακολουθούν τα πεφταστέρια. 2. ΚεραυνοίΟ Μύθος: Ποτέ ένας κεραυνός δεν χτυπάει το ίδιο μέρος δύο φορές.
Την επόμενη φορά που θα δείτε κεραυνό και θα τρέξετε να κρυφτείτε σε ένα σημείο που είχε χτυπηθεί ξανά από κεραυνό, θυμηθείτε το παρόν άρθρο. Ο κεραυνός μπορεί όντως να χτυπήσει το ίδιο σημείο δύο φορές και στην πραγματικότητα κάτι τέτοιο είναι πολύ συνηθισμένο. Προφανώς οι κεραυνοί προτιμούν κάποιες περιοχές όπως τα ψηλά δέντρα και κτίρια. Σε ένα μεγάλο πεδίο πιθανότατα το υψηλότερο αντικείμενο είναι αυτό που θα χτυπηθεί τις περισσότερες φορές μέχρι η καταιγίδα των κεραυνών να κινηθεί αρκετά μακριά ώστε να βρει άλλους στόχους. Για παράδειγμα, το Empire State Building χτυπιέται περίπου 25 φορές το χρόνο από κεραυνούς. 1. Βαρύτητα στο διάστημα
Ο Μύθος: Δεν υπάρχει βαρύτητα στο διάστημα.
Στην ουσία, υπάρχει βαρύτητα στο διάστημα και μάλιστα αρκετή. Ο λόγος που οι αστροναύτες εμφανίζονται να είναι χωρίς βάρος είναι επειδή βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τη Γη. Ενώ πέφτουν προς τη Γη κινούνται ικανοποιητικά προς το πλάι ώστε να μην την πετυχαίνουν. Βασικά, είναι σε μια κατάσταση διαρκούς πεσίματος που ποτέ δεν γίνεται προσγείωση.
-->Η βαρύτητα υπάρχει σε σχεδόν όλες τις περιοχές του διαστήματος. Όταν ένα εκτοξευμένο αντικείμενο φτάνει σε ύψος που μπορεί να τεθεί σε τροχιά, δηλαδή περίπου 250 μίλια πάνω από τη γη, η βαρύτητα μειώνεται μόνο κατά 10%.Στην ουσία, υπάρχει βαρύτητα στο διάστημα και μάλιστα αρκετή. Ο λόγος που οι αστροναύτες εμφανίζονται να είναι χωρίς βάρος είναι επειδή βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τη Γη. Ενώ πέφτουν προς τη Γη κινούνται ικανοποιητικά προς το πλάι ώστε να μην την πετυχαίνουν. Βασικά, είναι σε μια κατάσταση διαρκούς πεσίματος που ποτέ δεν γίνεται προσγείωση.
Μετάφραση - Απόδοση: Αμαλία Τσακίρη, για το ESOTERICA.gr
Από το pathfinder
από το http://www.kalyterotera.gr/
http://thecuriosityofcat.blogspot.gr/
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
ΙΟΥΝΙΟΥ 2013 :
* http://snsarfara.blogspot.gr/2013/05/01-2013.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης Σάββατο 01 Ιουνίου 2013.-
* http://dimmetoparfara.blogspot.gr/2013/06/03-2013.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης Δευτέρα 03 Ιουνίου 2013 .-
* http://arfara-messinias-stamos.blogspot.gr/2013/06/03-2013.html , Μιά νέα ζωή ...αρραβώνες ..δυό νέων ανθρώπων ... Δευτέρα 03 Ιουνίου 2013 , To Σάββατο 01 Ιουνίου 2013 στην όμορφη Καλαμάτα Μεσσηνίας .-
* http://arfara-kalamata-greece.blogspot.gr/2013/06/2-2013.html , Διαδρομές στο Βασιλικό κτήμα Τατοϊου Κυριακή 2 Ιουνίου 2013 : Δευτέρα 03 Ιουνίου 2013.- ~ http://vlasisarfarablogspotcom.blogspot.gr/2013/06/04-2013.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης Τρίτη 04 Ιουνίου ~ http://stamos-dynami.blogspot.gr/2013/06/05-2013.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης Τετάρτη 05 Ιουνίου 2013 .-
* http://snsarfara.blogspot.gr/2013/05/01-2013.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης Σάββατο 01 Ιουνίου 2013.-
* http://dimmetoparfara.blogspot.gr/2013/06/03-2013.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης Δευτέρα 03 Ιουνίου 2013 .-
* http://arfara-messinias-stamos.blogspot.gr/2013/06/03-2013.html , Μιά νέα ζωή ...αρραβώνες ..δυό νέων ανθρώπων ... Δευτέρα 03 Ιουνίου 2013 , To Σάββατο 01 Ιουνίου 2013 στην όμορφη Καλαμάτα Μεσσηνίας .-
* http://arfara-kalamata-greece.blogspot.gr/2013/06/2-2013.html , Διαδρομές στο Βασιλικό κτήμα Τατοϊου Κυριακή 2 Ιουνίου 2013 : Δευτέρα 03 Ιουνίου 2013.- ~ http://vlasisarfarablogspotcom.blogspot.gr/2013/06/04-2013.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης Τρίτη 04 Ιουνίου ~ http://stamos-dynami.blogspot.gr/2013/06/05-2013.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης Τετάρτη 05 Ιουνίου 2013 .-
~ http://snsarfara-stamos-dynami.blogspot.gr/2013/06/06-2013.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης Πέμπτη
06 Ιουνίου 2013.-
~ http://arfara-messinias-stamos-2010.blogspot.gr/2013/06/07-2013.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης Παρασκευή 07
Ιουνίου 2013.-
~ http://snsstamoskal.blogspot.gr/2013/06/08-2013.html , Το αγιάζι της
ενημέρωσης Σάββατο 08 Ιουνίου 2013.-
~ http://arfara-messinia-stamos.blogspot.gr/2013/06/blog-post.html , Το αγιάζι στην ενημέρωση Κυριακή 09
Ιουνίου 2013.-
~ http://httpdimmetoparfarablogspotcom.blogspot.gr/2013/06/10-2013.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης
Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013 .-
~ http://snsarfara.blogspot.gr/2013/06/10-2013.html , Το Δευτεριάτικο
αγιάζι της ενημέρωσης 10 Ιουνίου 2013.-
~ http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2013/06/11-2013.html
, Το αγιάζι της ενημέρωσης
Τρίτη 11 Ιουνίου 2013.-
~ http://vlasisarfarablogspot.blogspot.gr/2013/06/12-2013.html
, Το αγιάζι της ενημέρωσης Τετάρτη
12 Ιουνίου 2013.-
~ http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2013/06/12-2013.html ,, Το αγιάζι της
ενημέρωσης Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013.-
~ http://stamos-stamoskalsnsblogspotcom.blogspot.gr/2013/06/13-2013.html , Το αγιάζι της
ενημέρωσης Πέμπτη 13 Ιουνίου 2013.-
~ http://arfara-messinia-stamos-stamos.blogspot.gr/2013/06/14-2013.html , Το
αγιάζι της ενημέρωσης Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013
.-
~ http://stamos-stamoskalsnsblogspotcom.blogspot.gr/2013/06/14-2013.html
, Άμεση
ενημέρωση στο αγιάζι μας Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013 .-
~
~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου