Υγεία για όλους Μάρτιος 5/3/2011 :
" ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΑΖΕΙ ΣΕ ΠΕΙΡΑΣΜΟ ΜΑΣ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΑΝ ΘΑ ΥΠΑΚΟΥΣΕΙ Σ΄ΑΥΤΟΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Ή ΟΧΙ ".- Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος .
**< ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΜΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΙΤΤΟ , ΣΚΟΠΕΥΟΝΤΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΑΛΛΑΞΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ > .- Μέγας Βασίλειος .-
** Η άσκηση εχθρός του καρκίνου του εντέρου
Σύμφωνα με μια νέα μελέτη του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον, στις Η.Π.Α., μόνο 30 λεπτά άσκησης την ημέρα αρκούν για να περιορίσουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του εντέρου κατά 30%.Οι ειδικοί, που δημοσίευσαν την έρευνά τους στο επιστημονικό περιοδικό «British Journal of Cancer», ανέλυσαν στοιχεία 20 προηγούμενων μελετών και διαπίστωσαν ότι τα άτομα που ασκούνται τακτικά εμφανίζουν κατά 16% μικρότερη πιθανότητα να αναπτύξουν μεγάλους πολύποδες του εντέρου και 30% χαμηλότερο κίνδυνο αυτοί να μετατραπούν σε καρκίνο.Αντιθέτως, τα άτομα που κάνουν καθιστική ζωή εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου.«Η σωματική άσκηση προσφέρει πολλά οφέλη, μεταξύ των οποίων και η τόνωση του ανοσοποιητικού συστήματος, η μείωση των φλεγμονών του εντέρου και ο περιορισμός των υψηλών επιπέδων ινσουλίνης» αναφέρει η επικεφαλής της μελέτης δρ Καθλίν Γουόλιν.«Ελπίζουμε τα αποτελέσματα αυτά να ενθαρρύνουν περισσότερο κόσμο να υιοθετήσει έναν πιο δραστήριο τρόπο ζωής, με τα οφέλη που συνεπάγεται αυτός για την υγεία» καταλήγει η ειδικός.-
Σύμφωνα με μια νέα μελέτη του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον, στις Η.Π.Α., μόνο 30 λεπτά άσκησης την ημέρα αρκούν για να περιορίσουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του εντέρου κατά 30%.Οι ειδικοί, που δημοσίευσαν την έρευνά τους στο επιστημονικό περιοδικό «British Journal of Cancer», ανέλυσαν στοιχεία 20 προηγούμενων μελετών και διαπίστωσαν ότι τα άτομα που ασκούνται τακτικά εμφανίζουν κατά 16% μικρότερη πιθανότητα να αναπτύξουν μεγάλους πολύποδες του εντέρου και 30% χαμηλότερο κίνδυνο αυτοί να μετατραπούν σε καρκίνο.Αντιθέτως, τα άτομα που κάνουν καθιστική ζωή εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου.«Η σωματική άσκηση προσφέρει πολλά οφέλη, μεταξύ των οποίων και η τόνωση του ανοσοποιητικού συστήματος, η μείωση των φλεγμονών του εντέρου και ο περιορισμός των υψηλών επιπέδων ινσουλίνης» αναφέρει η επικεφαλής της μελέτης δρ Καθλίν Γουόλιν.«Ελπίζουμε τα αποτελέσματα αυτά να ενθαρρύνουν περισσότερο κόσμο να υιοθετήσει έναν πιο δραστήριο τρόπο ζωής, με τα οφέλη που συνεπάγεται αυτός για την υγεία» καταλήγει η ειδικός.-
** Βδέλλες για τη θεραπεία ευρέος φάσματος παθήσεων
Παρά τις εξελίξεις στην ιατρική, μια πανάρχαια εναλλακτική θεραπευτική μέθοδος, που βασίζεται στη χρήση βδέλλας (hirubo medicinalis και hirubo verbena), εξακολουθεί να εφαρμόζεται και στις ημέρες μας για τη θεραπεία διαφόρων παθήσεων. Μάλιστα, η γειτονική Τουρκία φαίνεται ότι κατέχει σημαντική θέση στις εξαγωγές βδέλλας σε χώρες της Ευρώπης, και ιδίως στη Γερμανία, όπου υπάρχουν 300 ιατρικά κέντρα που χρησιμοποιούν αυτό το ζωικό είδος για θεραπευτικούς σκοπούς. Σύμφωνα με στοιχεία του τουρκικού Υπουργείου Γεωργίας και Αγροτικών Υποθέσεων, τα οποία επικαλείται το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu, οι εξαγωγές βδέλλας από την Τουρκία, κατά την τελευταία τετραετία, ανήλθαν στους 8.344 τόνους. Η ποσόστωση εξαγωγών φαρμακευτικής βδέλλας, από 10 τόνους ετησίως που ήταν το 1996, φέτος μειώνεται στους 5 τόνους. Από την αρχαιότητα, οι βδέλλες χρησιμοποιήθηκαν για τη θεραπεία ασθενειών, διότι οι άνθρωποι πίστευαν ότι αυτές ρουφούν το «βρόμικο» αίμα. Ο καθηγητής του Τμήματος Υδατοκαλλιεργειών του Πανεπιστημίου Φιράτ Ναΐμ Σαγλάμ υπενθυμίζει ότι ο Αμερικανικός Οργανισμός Φαρμάκων και Τροφίμων (FDA), απαντώντας θετικά σε αίτηση της γαλλικής εταιρείας βδελλοκαλλιέργειας Ricarimpex, ενέκρινε τη θεραπεία με βδέλλες. Στη σύγχρονη ιατρική, σύμφωνα με τον κ. Σαγλάμ, οι βδέλλες χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση ενός ευρέος φάσματος παθήσεων, όπως είναι η υπέρταση, η απόφραξη αγγείων, καθώς και ορισμένες αγγειακές και καρδιαγγειακές παθήσεις. Επίσης, χρησιμοποιούνται και για την αντιμετώπιση παθήσεων των οφθαλμών, όπως φλεγμονές του κερατοειδούς και του αμφιβληστροειδούς, αιματώματα στα μάτια, γλαύκωμα και καταρράκτης, αλλά και για ωτορινολαρυγγολογικές παθήσεις (βουητό στα αυτιά, χρόνια ωτίτιδα, ιγμορίτιδα), για φλεγμονές του δέρματος, για αιμορροΐδες, έλκη, έκζεμα, αποστήματα δοντιών, φλεγμονές αρθρώσεων και για πόνους από φθορά αρθρώσεων, για την αποκατάσταση της κυκλοφορίας του αίματος, έπειτα από συγκόλληση άκρων που έχουν αποκοπεί, για την αντιμετώπιση οιδημάτων, φλεγμονών και αιματωμάτων που οφείλονται σε τραυματισμούς.Ωστόσο, ο κ. Σαγλάμ εκφράζει επιφυλάξεις για τη χρήση της προερχόμενης από τη φύση βδέλλας, λόγω του κινδύνου μετάδοσης λοιμώξεων, όπως η ηπατίτιδα, το AIDS και λοιμώξεις από πρωτόζωα, και τονίζει ότι, εάν αυτό το είδος πρόκειται να χρησιμοποιηθεί θεραπευτικά σε ανθρώπους, θα πρέπει να προέρχεται από καλλιέργεια.-
Παρά τις εξελίξεις στην ιατρική, μια πανάρχαια εναλλακτική θεραπευτική μέθοδος, που βασίζεται στη χρήση βδέλλας (hirubo medicinalis και hirubo verbena), εξακολουθεί να εφαρμόζεται και στις ημέρες μας για τη θεραπεία διαφόρων παθήσεων. Μάλιστα, η γειτονική Τουρκία φαίνεται ότι κατέχει σημαντική θέση στις εξαγωγές βδέλλας σε χώρες της Ευρώπης, και ιδίως στη Γερμανία, όπου υπάρχουν 300 ιατρικά κέντρα που χρησιμοποιούν αυτό το ζωικό είδος για θεραπευτικούς σκοπούς. Σύμφωνα με στοιχεία του τουρκικού Υπουργείου Γεωργίας και Αγροτικών Υποθέσεων, τα οποία επικαλείται το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu, οι εξαγωγές βδέλλας από την Τουρκία, κατά την τελευταία τετραετία, ανήλθαν στους 8.344 τόνους. Η ποσόστωση εξαγωγών φαρμακευτικής βδέλλας, από 10 τόνους ετησίως που ήταν το 1996, φέτος μειώνεται στους 5 τόνους. Από την αρχαιότητα, οι βδέλλες χρησιμοποιήθηκαν για τη θεραπεία ασθενειών, διότι οι άνθρωποι πίστευαν ότι αυτές ρουφούν το «βρόμικο» αίμα. Ο καθηγητής του Τμήματος Υδατοκαλλιεργειών του Πανεπιστημίου Φιράτ Ναΐμ Σαγλάμ υπενθυμίζει ότι ο Αμερικανικός Οργανισμός Φαρμάκων και Τροφίμων (FDA), απαντώντας θετικά σε αίτηση της γαλλικής εταιρείας βδελλοκαλλιέργειας Ricarimpex, ενέκρινε τη θεραπεία με βδέλλες. Στη σύγχρονη ιατρική, σύμφωνα με τον κ. Σαγλάμ, οι βδέλλες χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση ενός ευρέος φάσματος παθήσεων, όπως είναι η υπέρταση, η απόφραξη αγγείων, καθώς και ορισμένες αγγειακές και καρδιαγγειακές παθήσεις. Επίσης, χρησιμοποιούνται και για την αντιμετώπιση παθήσεων των οφθαλμών, όπως φλεγμονές του κερατοειδούς και του αμφιβληστροειδούς, αιματώματα στα μάτια, γλαύκωμα και καταρράκτης, αλλά και για ωτορινολαρυγγολογικές παθήσεις (βουητό στα αυτιά, χρόνια ωτίτιδα, ιγμορίτιδα), για φλεγμονές του δέρματος, για αιμορροΐδες, έλκη, έκζεμα, αποστήματα δοντιών, φλεγμονές αρθρώσεων και για πόνους από φθορά αρθρώσεων, για την αποκατάσταση της κυκλοφορίας του αίματος, έπειτα από συγκόλληση άκρων που έχουν αποκοπεί, για την αντιμετώπιση οιδημάτων, φλεγμονών και αιματωμάτων που οφείλονται σε τραυματισμούς.Ωστόσο, ο κ. Σαγλάμ εκφράζει επιφυλάξεις για τη χρήση της προερχόμενης από τη φύση βδέλλας, λόγω του κινδύνου μετάδοσης λοιμώξεων, όπως η ηπατίτιδα, το AIDS και λοιμώξεις από πρωτόζωα, και τονίζει ότι, εάν αυτό το είδος πρόκειται να χρησιμοποιηθεί θεραπευτικά σε ανθρώπους, θα πρέπει να προέρχεται από καλλιέργεια.-
**Μηνιγγίτιδα: Mια αιφνίδια και απρόβλεπτη νόσος
H μηνιγγίτιδα είναι μια καταστρεπτική νόσος με υψηλό ποσοστό περιστατικών-θνησιμότητας (7-14%), η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμα κατάλοιπα, όπως είναι η κώφωση, η δημιουργία ουλών στο δέρμα, η νεφρική ανεπάρκεια και ο ακρωτηριασμός των κάτω άκρων. Πλήττει κυρίως βρέφη και παιδιά (έως 4 ετών) καθώς επίσης εφήβους και νεαρούς ενήλικες (15-24).Όπως τόνισε ο δρ Δ. Καφετζής, Καθηγητής Παιδιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών, σε συνέντευξη Τύπου αναφορικά με τη νόσο της μηνιγγίτιδας και τους τρόπους πρόληψής της, το μικρόβιο του μηνιγγιτιδόκοκκου βρίσκεται μόνο πάνω στους ανθρώπους, ενώ δεν προσβάλλονται αντικείμενα ή ζώα από τον εν λόγω ιό. Όπως είπε ο καθηγητής, προκειμένου κάποιος να κολλήσει τον ιό από κάποιο άλλο άτομο που ήδη νοσεί, θα πρέπει να είναι σε επαφή μαζί του για πάνω από 5-8 ώρες.Τα ποσοστά των φορέων είναι, επίσης, υψηλά σε κλειστές ή συνωστισμένες κοινωνίες, όπως είναι τα οικοτροφεία, τα στρατόπεδα και μεγάλες αθρόες συγκεντρώσεις, όπως για παράδειγμα αυτή του Hajj (ιερό προσκύνημα στη Μέκκα).Σύμφωνα με στοιχεία μεταξύ των προσκυνητών που επέστρεψαν στη Σιγκαπούρη μετά από το Hajj του 2001, το ποσοστό των φορέων βρέθηκε να είναι 17%. Η έναρξη της νόσου από μηνιγγιτιδόκοκκο, μπορεί να είναι αιφνίδια και απρόβλεπτη, με το 60% των ασθενών να εμφανίζει συμπτώματα μετά από 24 ώρες από την έλευση στο νοσοκομείο. Η νόσος μπορεί να είναι θανατηφόρος σε διάστημα 24-48 ωρών, επομένως είναι σημαντικό να τεθεί η διάγνωση το συντομότερο δυνατό. Τα κύρια κλινικά χαρακτηριστικά της νόσου από μηνιγγιτιδόκοκκο είναι ο πυρετός, η κεφαλαλγία, ο μηνιγγισμός και το εξάνθημα αλλά τα αρχικά συμπτώματα είναι συχνά μη ειδικά και παρόμοια με αυτά των ιογενών λοιμώξεων, τα οποία είναι πιο κοινά και ήπια. Τα συμπτώματα της νόσου από μηνιγγιτιδόκοκκο μπορεί να ποικίλουν ανάλογα με την ηλικία του ασθενούς.Παρόλο που τα πρώιμα συμπτώματα στα νήπια είναι γενικά παρόμοια με αυτά των ατόμων μεγαλύτερης ηλικίας, μπορεί επιπλέον να περιλαμβάνουν πυρετό, λήθαργο και άρνηση λήψης τροφής. Στα πρώιμα χαρακτηριστικά της νόσου για τα νήπια και τους εφήβους περιλαμβάνονται επίσης ο πόνος στα πόδια, τα κρύα χέρια και πόδια, και το μη φυσιολογικό χρώμα του δέρματος, τα οποία είναι δηλωτικά της σήψης. Αργότερα κατά την πορεία της νόσου (σε διάστημα 12-24 ωρών), τα νήπια μπορεί να εμφανίσουν σημεία μηνιγγίτιδας όπως είναι το εξάνθημα και η φωτοφοβία.Τα παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας πάνω από 5 ετών, εμφανίζουν συχνότερα μηνιγγισμό (συνδυασμό αυχενικής δυσκαμψίας, φωτοφοβίας και κεφαλαλγίας) από τα παιδιά ηλικίας 1-4 ετών.Παρόλο που το υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας από μηνιγγιτιδοκοκκική νόσο παρουσιάζεται στα νήπια ηλικίας μικρότερης του ενός έτους, οι έφηβοι και οι νεαροί ενήλικες (ηλικίας 15-24 ετών) εμφανίζουν επίσης αυξημένα ποσοστά θνησιμότητας σε σύγκριση με άλλες ηλικιακές ομάδες και αυτό, όπως είπε ο κ. Καφετζής.Η πρόληψη της νόσου γίνεται μέσω του εμβολιασμού και η θεραπεία της νόσου από μηνιγγιτιδόκοκκο γίνεται μέχρι στιγμής με αντιβιοτικά, με φάρμακα για ανάταξη, με αιματοδυναμικά για ενίσχυση (καθώς η πίεση πέφτει πολύ) και με σκευάσματα για την αντιμετώπιση της σήψης. Όπως είπε ο καθηγητής, από τις αρχές του έτους κυκλοφορεί στη χώρα μας και ένα νέο τετραδύναμο συζευγμένο εμβόλιο για τον μηνιγγιτιδόκοκκο, το οποίο ενδείκνυται για την ενεργή ανοσοποίηση εφήβων, ηλικίας άνω των 11 ετών και ενηλίκων.-
H μηνιγγίτιδα είναι μια καταστρεπτική νόσος με υψηλό ποσοστό περιστατικών-θνησιμότητας (7-14%), η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμα κατάλοιπα, όπως είναι η κώφωση, η δημιουργία ουλών στο δέρμα, η νεφρική ανεπάρκεια και ο ακρωτηριασμός των κάτω άκρων. Πλήττει κυρίως βρέφη και παιδιά (έως 4 ετών) καθώς επίσης εφήβους και νεαρούς ενήλικες (15-24).Όπως τόνισε ο δρ Δ. Καφετζής, Καθηγητής Παιδιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών, σε συνέντευξη Τύπου αναφορικά με τη νόσο της μηνιγγίτιδας και τους τρόπους πρόληψής της, το μικρόβιο του μηνιγγιτιδόκοκκου βρίσκεται μόνο πάνω στους ανθρώπους, ενώ δεν προσβάλλονται αντικείμενα ή ζώα από τον εν λόγω ιό. Όπως είπε ο καθηγητής, προκειμένου κάποιος να κολλήσει τον ιό από κάποιο άλλο άτομο που ήδη νοσεί, θα πρέπει να είναι σε επαφή μαζί του για πάνω από 5-8 ώρες.Τα ποσοστά των φορέων είναι, επίσης, υψηλά σε κλειστές ή συνωστισμένες κοινωνίες, όπως είναι τα οικοτροφεία, τα στρατόπεδα και μεγάλες αθρόες συγκεντρώσεις, όπως για παράδειγμα αυτή του Hajj (ιερό προσκύνημα στη Μέκκα).Σύμφωνα με στοιχεία μεταξύ των προσκυνητών που επέστρεψαν στη Σιγκαπούρη μετά από το Hajj του 2001, το ποσοστό των φορέων βρέθηκε να είναι 17%. Η έναρξη της νόσου από μηνιγγιτιδόκοκκο, μπορεί να είναι αιφνίδια και απρόβλεπτη, με το 60% των ασθενών να εμφανίζει συμπτώματα μετά από 24 ώρες από την έλευση στο νοσοκομείο. Η νόσος μπορεί να είναι θανατηφόρος σε διάστημα 24-48 ωρών, επομένως είναι σημαντικό να τεθεί η διάγνωση το συντομότερο δυνατό. Τα κύρια κλινικά χαρακτηριστικά της νόσου από μηνιγγιτιδόκοκκο είναι ο πυρετός, η κεφαλαλγία, ο μηνιγγισμός και το εξάνθημα αλλά τα αρχικά συμπτώματα είναι συχνά μη ειδικά και παρόμοια με αυτά των ιογενών λοιμώξεων, τα οποία είναι πιο κοινά και ήπια. Τα συμπτώματα της νόσου από μηνιγγιτιδόκοκκο μπορεί να ποικίλουν ανάλογα με την ηλικία του ασθενούς.Παρόλο που τα πρώιμα συμπτώματα στα νήπια είναι γενικά παρόμοια με αυτά των ατόμων μεγαλύτερης ηλικίας, μπορεί επιπλέον να περιλαμβάνουν πυρετό, λήθαργο και άρνηση λήψης τροφής. Στα πρώιμα χαρακτηριστικά της νόσου για τα νήπια και τους εφήβους περιλαμβάνονται επίσης ο πόνος στα πόδια, τα κρύα χέρια και πόδια, και το μη φυσιολογικό χρώμα του δέρματος, τα οποία είναι δηλωτικά της σήψης. Αργότερα κατά την πορεία της νόσου (σε διάστημα 12-24 ωρών), τα νήπια μπορεί να εμφανίσουν σημεία μηνιγγίτιδας όπως είναι το εξάνθημα και η φωτοφοβία.Τα παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας πάνω από 5 ετών, εμφανίζουν συχνότερα μηνιγγισμό (συνδυασμό αυχενικής δυσκαμψίας, φωτοφοβίας και κεφαλαλγίας) από τα παιδιά ηλικίας 1-4 ετών.Παρόλο που το υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας από μηνιγγιτιδοκοκκική νόσο παρουσιάζεται στα νήπια ηλικίας μικρότερης του ενός έτους, οι έφηβοι και οι νεαροί ενήλικες (ηλικίας 15-24 ετών) εμφανίζουν επίσης αυξημένα ποσοστά θνησιμότητας σε σύγκριση με άλλες ηλικιακές ομάδες και αυτό, όπως είπε ο κ. Καφετζής.Η πρόληψη της νόσου γίνεται μέσω του εμβολιασμού και η θεραπεία της νόσου από μηνιγγιτιδόκοκκο γίνεται μέχρι στιγμής με αντιβιοτικά, με φάρμακα για ανάταξη, με αιματοδυναμικά για ενίσχυση (καθώς η πίεση πέφτει πολύ) και με σκευάσματα για την αντιμετώπιση της σήψης. Όπως είπε ο καθηγητής, από τις αρχές του έτους κυκλοφορεί στη χώρα μας και ένα νέο τετραδύναμο συζευγμένο εμβόλιο για τον μηνιγγιτιδόκοκκο, το οποίο ενδείκνυται για την ενεργή ανοσοποίηση εφήβων, ηλικίας άνω των 11 ετών και ενηλίκων.-
** Οκτώ βήματα για περισσότερη… ενέργεια
Πολλές φορές, κατά τη διάρκεια της ημέρας, νιώθουμε ένα αίσθημα κόπωσης και δυσκινησίας. Εάν έχετε κάποιο λόγο να ανησυχείτε, επισκεφθείτε τον προσωπικό σας γιατρό, αλλιώς ακολουθήστε μερικές συμβουλές και εφαρμόστε τη δική σας στρατηγική, που θα σας δώσει ώθηση και μεγαλύτερη ενέργεια:
Πολλές φορές, κατά τη διάρκεια της ημέρας, νιώθουμε ένα αίσθημα κόπωσης και δυσκινησίας. Εάν έχετε κάποιο λόγο να ανησυχείτε, επισκεφθείτε τον προσωπικό σας γιατρό, αλλιώς ακολουθήστε μερικές συμβουλές και εφαρμόστε τη δική σας στρατηγική, που θα σας δώσει ώθηση και μεγαλύτερη ενέργεια:
• Να κοιμάστε αρκετά: Οι περισσότεροι άνθρωποι χρειάζονται 7-8 ώρες ύπνου.
• Πίνετε άφθονο νερό: Η αφυδάτωση μας κουράζει και μας κάνει περισσότερο ευερέθιστους με πολλούς πονοκεφάλους. Το πόσιμο νερό είναι ένας από τους ευκολότερους τρόπους για να κρατήσετε την ενέργειά σας. Το νερό είναι το φυσικό σας «ντοπάρισμα».
• Γυμναστείτε: Η φυσική άσκηση βοηθά το αίμα να κυκλοφορήσει, ανακουφίζει από το στρες και βελτιώνει τη διάθεσή σας. Το περπάτημα, το κολύμπι, το ποδήλατο θα βελτιώσουν την αντοχή σας και θα δυναμώσουν την καρδιά σας. Εάν προσθέσετε και μερικές ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης μαζί με διατατικές ασκήσεις ή γιόγκα, τότε το προπονητικό σας πρόγραμμα θα είναι πλέον ολοκληρωμένο. Κάντε το 2-3 φορές την εβδομάδα… αρκούν.
• Τρώτε πολλά και μικρά γεύματα: Για να διατηρήσετε τα επίπεδα ενέργειας καθ΄ όλη την ημέρα, χρειάζεστε πρωινό, δεκατιανό, μεσημεριανό, απογευματινό και δείπνο. Στο γραφείο σας έχετε μόνο υγιεινά σνακ: φρούτα, φυσικούς χυμούς, γιαούρτι ή ένα κουλουράκι ολικής άλεσης.
• Μη βασίζεστε στην καφεΐνη: Είναι δελεαστικό ένα φλιτζάνι καφέ, όταν είστε κουρασμένοι, αλλά προσοχή στις επιδράσεις της καφεΐνης στο σώμα σας. Η καφεΐνη θα σας δώσει μια γρήγορη ώθηση ενέργειας, αλλά λίγο αργότερα θα αισθάνεστε ακόμα πιο κουρασμένοι από πριν.
• Μην καπνίζετε: Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους οι καπνιστές έχουν συνήθως μικρότερη ενέργεια από τους μη καπνιστές. Για παράδειγμα, ο οργανισμός πρέπει να συνδυάζει τη γλυκόζη με το οξυγόνο για να παράγει ενέργεια, αλλά το μονοξείδιο του άνθρακα του καπνού του τσιγάρου μειώνει την ποσότητα του οξυγόνου στον οργανισμό. Το αποτέλεσμα; Είστε περισσότερο κουρασμένοι…!
• Αξιολογήστε τον τρόπο ζωής σας: Μελέτες δείχνουν ότι το 50-80% των περιπτώσεων κούρασης οφείλεται κυρίως σε ψυχολογικούς παράγοντες. Μπορεί να είναι χρήσιμο να αναζητήσετε επαγγελματικές συμβουλές για την καριέρα ή τα επαγγελματικά σας ζητήματα, την οικογένεια ή για κάτι που σας ρίχνει τη διάθεση...
• Διασκεδάστε: Το γέλιο είναι ένας από τους καλύτερους ενισχυτές της ενέργειας!Πηγή: iatronet.gr .-
** Πώς ωφελεί η ψυχοθεραπεία;
Η ψυχοθεραπεία είναι μια διαπροσωπική/ προσωπική διαδικασία που αποσκοπεί στο να βοηθήσει το άτομο να κατανοήσει και να αντιμετωπίσει καταστάσεις, συναισθήματα, στάσεις και αντιλήψεις. Στην ουσία πρόκειται για μια διαδικασία διαλόγου και επικοινωνίας. Η εποικοδοµητική χρήση του λόγου για την ανάλυση, την επεξεργασία και την επικοινωνία µεταξύ θεραπευτή και θεραπευόµενου αποτελεί κεντρικό εργαλείο στην ψυχοθεραπεία.
«Ψυχοθεραπείες» υπάρχουν πολλές (π.χ. γνωσιακή - συµπεριφορική, υποστηρικτική, οµαδική, ψυχοδυναµική, πελατοκεντρική, συστεµική θεραπεία) και παρέχονται από κλινικά εκπαιδευµένους ψυχολόγους ή ψυχιάτρους. Η ψυχοθεραπεία, ως διαδικασία κατανόησης του εαυτού µας που θα συμβάλει στην αποτελεσματικότερη διαχείριση των εσωτερικών και διαπροσωπικών προβληµάτων, προτείνεται στις ακόλουθες περιπτώσεις:
Η ψυχοθεραπεία είναι μια διαπροσωπική/ προσωπική διαδικασία που αποσκοπεί στο να βοηθήσει το άτομο να κατανοήσει και να αντιμετωπίσει καταστάσεις, συναισθήματα, στάσεις και αντιλήψεις. Στην ουσία πρόκειται για μια διαδικασία διαλόγου και επικοινωνίας. Η εποικοδοµητική χρήση του λόγου για την ανάλυση, την επεξεργασία και την επικοινωνία µεταξύ θεραπευτή και θεραπευόµενου αποτελεί κεντρικό εργαλείο στην ψυχοθεραπεία.
«Ψυχοθεραπείες» υπάρχουν πολλές (π.χ. γνωσιακή - συµπεριφορική, υποστηρικτική, οµαδική, ψυχοδυναµική, πελατοκεντρική, συστεµική θεραπεία) και παρέχονται από κλινικά εκπαιδευµένους ψυχολόγους ή ψυχιάτρους. Η ψυχοθεραπεία, ως διαδικασία κατανόησης του εαυτού µας που θα συμβάλει στην αποτελεσματικότερη διαχείριση των εσωτερικών και διαπροσωπικών προβληµάτων, προτείνεται στις ακόλουθες περιπτώσεις:
* Κατάθλιψη, άγχος, φοβίες, εµµονές, ψυχαναγκασµοί, χρόνιες ψυχιατρικές διαταραχές
* Δυσκολίες στον ύπνο, τη λήψη τροφής, τη σεξουαλική λειτουργία, καταχρήσεις * Προβλήµατα στην επικοινωνία µε τον σύντροφο
* Διαχείριση συµβολικών και πραγµατικών απωλειών
* Χαµηλή αυτοεκτίµηση
* Αναστολές στην εκπλήρωση των προσωπικών επιθυµιών
* Υπαρξιακά ερωτήµατα που οδηγούν σε χρόνιο αίσθηµα αδιεξόδου
* Βαθιά ριζωµένο αίσθηµα µοναξιάς και αποµόνωση Βέβαια, σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η ποιότητα της θεραπευτικής σχέσης ανάµεσα σε θεραπευτή και θεραπευόµενο. Η δύναµη της επιθυµίας του ίδιου του ατόµου να αλλάξει αποτελεί σηµαντικό µοχλό αλλαγής. Πηγή: ygeia.tanea.gr .-
** Χανιά: Σεμινάριο για τη διαχείριση και τον έλεγχο του βάρους
Τα γραφεία αθλητισμού κοινωνικής πολιτικής και δημόσιας υγείας του δήμου Χανίων, σε συνεργασία με το εργαστήριο ψυχολογίας της άσκησης και ποιότητας ζωής του Τμήματος Επιστήμης Φυσικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, οργανώνουν σεμινάριο για την διαχείριση και τον έλεγχο του σωματικού βάρους. Στόχος του σεμιναρίου, όπως επισημάνθηκε, κατά την διάρκεια συνέντευξης τύπου, είναι η παροχή γνώσεων σχετικά με τις διατροφικές ανάγκες, τα κατάλληλα προγράμματα άσκησης και τους τρόπους πρακτικής εφαρμογής τους. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου, ο αντιδήμαρχος Χανίων, Δημήτρης Λειψάκης, επεσήμανε μεταξύ άλλων ότι το πρόβλημα της παχυσαρκίας αναδεικνύεται παγκοσμίως ως ένα από τα βασικότερα ζητήματα, που θα απασχολήσουν στο μέλλον τις κοινωνίες και τα συστήματα υγείας. «Οι Έλληνες είναι οι πρώτοι σε παχυσαρκία στην Ευρώπη, κάτι το οποίο έρχεται σε αντίθεση με τη μεσογειακή διατροφή, που φημίζεται ότι είναι μία από τις πιο υγιεινές» ανέφερε χαρακτηριστικά. Από την πλευρά της η αντιδήμαρχος Χανίων, Χρυσούλα Χατζηδάκη, τόνισε ότι «το προλαμβάνειν είναι προτιμότερο του θεραπεύειν» και πρόσθεσε ότι η δημοτική αρχή των Χανίων είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη αναφορικά με τα προγράμματα αγωγής υγείας. Όπως γνωστοποίησε η κα. Χατζηδάκη «το γραφείο κοινωνικής πολιτικής και δημόσιας υγείας του δήμου Χανίων έχει θέσει στις προτεραιότητες του τη βελτίωση του επιπέδου των παρεχομένων υπηρεσιών υγείας προς τους πολίτες». Το σεμινάριο θα ξεκινήσει την Τετάρτη 9 Μαρτίου και θα ολοκληρωθεί σε έξι συναντήσεις, που θα πραγματοποιούνται κάθε Τετάρτη στις 7 το απόγευμα , στο κλειστό γυμναστήριο του Κλαδισού. -
Τα γραφεία αθλητισμού κοινωνικής πολιτικής και δημόσιας υγείας του δήμου Χανίων, σε συνεργασία με το εργαστήριο ψυχολογίας της άσκησης και ποιότητας ζωής του Τμήματος Επιστήμης Φυσικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, οργανώνουν σεμινάριο για την διαχείριση και τον έλεγχο του σωματικού βάρους. Στόχος του σεμιναρίου, όπως επισημάνθηκε, κατά την διάρκεια συνέντευξης τύπου, είναι η παροχή γνώσεων σχετικά με τις διατροφικές ανάγκες, τα κατάλληλα προγράμματα άσκησης και τους τρόπους πρακτικής εφαρμογής τους. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου, ο αντιδήμαρχος Χανίων, Δημήτρης Λειψάκης, επεσήμανε μεταξύ άλλων ότι το πρόβλημα της παχυσαρκίας αναδεικνύεται παγκοσμίως ως ένα από τα βασικότερα ζητήματα, που θα απασχολήσουν στο μέλλον τις κοινωνίες και τα συστήματα υγείας. «Οι Έλληνες είναι οι πρώτοι σε παχυσαρκία στην Ευρώπη, κάτι το οποίο έρχεται σε αντίθεση με τη μεσογειακή διατροφή, που φημίζεται ότι είναι μία από τις πιο υγιεινές» ανέφερε χαρακτηριστικά. Από την πλευρά της η αντιδήμαρχος Χανίων, Χρυσούλα Χατζηδάκη, τόνισε ότι «το προλαμβάνειν είναι προτιμότερο του θεραπεύειν» και πρόσθεσε ότι η δημοτική αρχή των Χανίων είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη αναφορικά με τα προγράμματα αγωγής υγείας. Όπως γνωστοποίησε η κα. Χατζηδάκη «το γραφείο κοινωνικής πολιτικής και δημόσιας υγείας του δήμου Χανίων έχει θέσει στις προτεραιότητες του τη βελτίωση του επιπέδου των παρεχομένων υπηρεσιών υγείας προς τους πολίτες». Το σεμινάριο θα ξεκινήσει την Τετάρτη 9 Μαρτίου και θα ολοκληρωθεί σε έξι συναντήσεις, που θα πραγματοποιούνται κάθε Τετάρτη στις 7 το απόγευμα , στο κλειστό γυμναστήριο του Κλαδισού. -
** Η χορευτική δεινότητα εξαρτάται από ουσία στον εγκέφαλο
Είναι αλήθεια ότι μερικοί άνθρωποι μαθαίνουν πανεύκολα τις νέες κινήσεις ενός χορού και άλλοι είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως. Ορισμένοι χορεύουν με την πρώτη σαν τον Φρεντ Αστέρ και άλλοι σαν... ξυλάγγουρα.
Μία νέα βρετανική επιστημονική έρευνα δείχνει ότι η χορευτική δεινότητα δεν είναι μόνο θέμα να έχει κανείς τον ρυθμό μέσα του, αλλά επίσης να μη διαθέτει μεγάλη ποσότητα μίας συγκεκριμένης χημικής ουσίας στον εγκέφαλο, αλλιώς ο χορός μετατρέπεται σε βάσανο.Οι ερευνητές του Τμήματος Κλινικών Νευροεπιστημών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, με επικεφαλής τη Σαρλότ Σταγκ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο έγκριτο περιοδικό βιολογίας «Current Biology», διαπίστωσαν ότι η ουσία GABA, ανάλογα με το επίπεδο που υπάρχει στα εγκεφαλικά κύτταρα, διευκολύνει ή, αντίθετα, δυσκολεύει τη ζωή των χορευτών και ιδίως όσων μαθαίνουν νέες κινήσεις, είτε με τα πόδια τους (χορός) είτε με τα δάχτυλά τους (μουσικά όργανα).Η GABA δρα σαν αναστολέας που εμποδίζει τους νευρώνες (τα κύτταρα του εγκεφάλου) να συνδέονται μεταξύ τους και να δημιουργούν νέες συνάψεις. Με τον τρόπο αυτό, προφυλάσσει τα κύτταρα από το να υπερθερμανθούν, αλλά και επιβραδύνει ή δυσκολεύει την εκμάθηση νέων πραγμάτων, η οποία προαπαιτεί τη δημιουργία νέων συνδέσμων (συνάψεων) μεταξύ των νευρώνων. Οι επιστήμονες έκαναν πειράματα με 12 εθελοντές, στους οποίους μέτρησαν το επίπεδο της GABA στον κινητικό φλοιό του εγκεφάλου τους με τη βοήθεια ειδικής μεθόδου μαγνητικής απεικόνισης. Στη συνέχεια, μέσω διακρανιακής διέγερσης με ηλεκτρικό ρεύμα χαμηλής τάσης, οι ερευνητές μείωσαν τεχνητά το επίπεδο της GABA στους εγκεφάλους των εθελοντών. Έτσι, διαπίστωσαν ότι με μειωμένη πλέον την ποσότητα της GABA περίπου το 30% των εθελοντών αύξησε την ταχύτητα εκμάθησης κατά 70%. Η τεχνητή μείωση της GABA διήρκεσε περίπου μία ώρα, αν και προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι είναι δυνατό να διαρκέσει για περισσότερο χρόνο. Γενικά, στον εγκέφαλο όσων τα καταφέρνουν καλύτερα με τις νέες κινήσεις, η ουσία GABA αυξομειώνεται σχεδόν δραματικά (άρα η ταχεία πτώση της διευκολύνει την εκμάθηση νέων κινήσεων), σε σχέση με όσους «ζορίζονται», στους οποίους το επίπεδο της GABA παραμένει πιο σταθερό. Η Σταγκ ανέφερε ότι παρατηρούνται σημαντικές διαφορές μεταξύ των ανθρώπων, όσον αφορά στην ικανότητα εκμάθησης νέων χορευτικών και άλλων κινήσεων (π.χ. των δαχτύλων σε όσους μαθαίνουν πιάνο) και εκτίμησε ότι η νέα μελέτη μπορεί μελλοντικά να οδηγήσει σε νέες μεθόδους και στρατηγικές που θα βελτιώνουν τις δυνατότητες των…άγαρμπων. Ακόμα, όπως είπε, είναι πιθανό, νέες θεραπείες που θα ρυθμίζουν το επίπεδο της GABA να μπορούν μελλοντικά να βοηθήσουν στην ανάνηψη ανθρώπων, έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο.-
Είναι αλήθεια ότι μερικοί άνθρωποι μαθαίνουν πανεύκολα τις νέες κινήσεις ενός χορού και άλλοι είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως. Ορισμένοι χορεύουν με την πρώτη σαν τον Φρεντ Αστέρ και άλλοι σαν... ξυλάγγουρα.
Μία νέα βρετανική επιστημονική έρευνα δείχνει ότι η χορευτική δεινότητα δεν είναι μόνο θέμα να έχει κανείς τον ρυθμό μέσα του, αλλά επίσης να μη διαθέτει μεγάλη ποσότητα μίας συγκεκριμένης χημικής ουσίας στον εγκέφαλο, αλλιώς ο χορός μετατρέπεται σε βάσανο.Οι ερευνητές του Τμήματος Κλινικών Νευροεπιστημών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, με επικεφαλής τη Σαρλότ Σταγκ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο έγκριτο περιοδικό βιολογίας «Current Biology», διαπίστωσαν ότι η ουσία GABA, ανάλογα με το επίπεδο που υπάρχει στα εγκεφαλικά κύτταρα, διευκολύνει ή, αντίθετα, δυσκολεύει τη ζωή των χορευτών και ιδίως όσων μαθαίνουν νέες κινήσεις, είτε με τα πόδια τους (χορός) είτε με τα δάχτυλά τους (μουσικά όργανα).Η GABA δρα σαν αναστολέας που εμποδίζει τους νευρώνες (τα κύτταρα του εγκεφάλου) να συνδέονται μεταξύ τους και να δημιουργούν νέες συνάψεις. Με τον τρόπο αυτό, προφυλάσσει τα κύτταρα από το να υπερθερμανθούν, αλλά και επιβραδύνει ή δυσκολεύει την εκμάθηση νέων πραγμάτων, η οποία προαπαιτεί τη δημιουργία νέων συνδέσμων (συνάψεων) μεταξύ των νευρώνων. Οι επιστήμονες έκαναν πειράματα με 12 εθελοντές, στους οποίους μέτρησαν το επίπεδο της GABA στον κινητικό φλοιό του εγκεφάλου τους με τη βοήθεια ειδικής μεθόδου μαγνητικής απεικόνισης. Στη συνέχεια, μέσω διακρανιακής διέγερσης με ηλεκτρικό ρεύμα χαμηλής τάσης, οι ερευνητές μείωσαν τεχνητά το επίπεδο της GABA στους εγκεφάλους των εθελοντών. Έτσι, διαπίστωσαν ότι με μειωμένη πλέον την ποσότητα της GABA περίπου το 30% των εθελοντών αύξησε την ταχύτητα εκμάθησης κατά 70%. Η τεχνητή μείωση της GABA διήρκεσε περίπου μία ώρα, αν και προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι είναι δυνατό να διαρκέσει για περισσότερο χρόνο. Γενικά, στον εγκέφαλο όσων τα καταφέρνουν καλύτερα με τις νέες κινήσεις, η ουσία GABA αυξομειώνεται σχεδόν δραματικά (άρα η ταχεία πτώση της διευκολύνει την εκμάθηση νέων κινήσεων), σε σχέση με όσους «ζορίζονται», στους οποίους το επίπεδο της GABA παραμένει πιο σταθερό. Η Σταγκ ανέφερε ότι παρατηρούνται σημαντικές διαφορές μεταξύ των ανθρώπων, όσον αφορά στην ικανότητα εκμάθησης νέων χορευτικών και άλλων κινήσεων (π.χ. των δαχτύλων σε όσους μαθαίνουν πιάνο) και εκτίμησε ότι η νέα μελέτη μπορεί μελλοντικά να οδηγήσει σε νέες μεθόδους και στρατηγικές που θα βελτιώνουν τις δυνατότητες των…άγαρμπων. Ακόμα, όπως είπε, είναι πιθανό, νέες θεραπείες που θα ρυθμίζουν το επίπεδο της GABA να μπορούν μελλοντικά να βοηθήσουν στην ανάνηψη ανθρώπων, έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο.-
** Δωρεάν εξέταση για καρκίνο του μαστού στo Ίδρυμα Αστέγων της Αθήνας
Την Τρίτη 8 Μαρτίου στις 11:00, στις εγκαταστάσεις του ιδρύματος αστέγων (Πειραιώς 35 και Σοφοκλέους 70), παρουσία του δημάρχου Αθηναίων, Γεωργίου Καμίνη, θα πραγματοποιηθεί εμβολιασμός και δωρεάν κλινική εξέταση για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού στις γυναίκες που φιλοξενούνται στους ξενώνες του Ιδρύματος.Η δράση θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο της συντονισμένης στρατηγικής που εφαρμόζει ο Δήμος Αθηναίων μέσω του Κέντρου Υποδοχής και Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων (ΚΥΑΔΑ) σε συνεργασία με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) και τον Πανελλήνιο Σύλλογο Επισκεπτών Υγείας (ΠΣΥΕ), με σκοπό την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, την ισότιμη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και την πρόληψη των ασθενειών απόρων και αστέγων. -
Την Τρίτη 8 Μαρτίου στις 11:00, στις εγκαταστάσεις του ιδρύματος αστέγων (Πειραιώς 35 και Σοφοκλέους 70), παρουσία του δημάρχου Αθηναίων, Γεωργίου Καμίνη, θα πραγματοποιηθεί εμβολιασμός και δωρεάν κλινική εξέταση για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού στις γυναίκες που φιλοξενούνται στους ξενώνες του Ιδρύματος.Η δράση θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο της συντονισμένης στρατηγικής που εφαρμόζει ο Δήμος Αθηναίων μέσω του Κέντρου Υποδοχής και Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων (ΚΥΑΔΑ) σε συνεργασία με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) και τον Πανελλήνιο Σύλλογο Επισκεπτών Υγείας (ΠΣΥΕ), με σκοπό την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, την ισότιμη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και την πρόληψη των ασθενειών απόρων και αστέγων. -
** Η αισιοδοξία μάς οδηγεί στη… μακροζωία
Η επιστήμη έρχεται να επιβεβαιώσει αυτό που πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν από προσωπική εμπειρία: όσο πιο ξέγνοιαστος και χαρούμενος είναι κανείς, τόσο πιο υγιής είναι και τόσο περισσότερο ζει. Αντίθετα, οι μόνιμα αγχωμένοι και απαισιόδοξοι κινδυνεύουν με πρόωρο θάνατο. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή ψυχολογίας Εντ Ντίνερ του Πανεπιστημίου του Ιλινόις, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη -τη μεγαλύτερη μέχρι τώρα του είδους της- στο περιοδικό της Διεθνούς Ένωσης Εφαρμοσμένης Ψυχολογίας (ΙΑΑΡ) «Applied Psychology: Health and Well-Being», σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, έκαναν μια εξονυχιστική ανάλυση και συγκριτική αξιολόγηση περισσότερων από 160 επιστημονικών ερευνών, που έχουν δημοσιευτεί μέχρι σήμερα διεθνώς, αναφορικά με τη σχέση της αισιοδοξίας/απαισιοδοξίας με την υγεία και τη μακροζωία.Οι επιστήμονες βρήκαν ότι υπάρχει μια σαφής συσχέτιση ανάμεσα στη θετική και αισιόδοξη νοητική στάση και οπτική «γωνία» για τη ζωή, από τη μια, και στην υγεία και το προσδόκιμο ζωής, από την άλλη. Όπως είπαν, οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι ζουν περισσότερα χρόνια και με καλύτερη υγεία, σε σχέση με όσους συστηματικά «βλέπουν το ποτήρι μισοάδειο». Η σχέση αυτή είναι πιο στενή και από τη σχέση ανάμεσα στην παχυσαρκία και στη μείωση της διάρκειας της ζωής. «Σχεδόν σοκαρισμένος και σίγουρα έκπληκτος από το πόσο ξεκάθαρα είναι τα στοιχεία» δήλωσε ο Ντίνερ. Αν και, όπως είπε, λίγες μελέτες κατέληξαν σε αντίθετα συμπεράσματα, «η συντριπτική πλειονότητα των μέχρι τώρα ερευνών οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η ευτυχία συνδέεται με την υγεία και τη μακροζωία». Ενδεικτικά, ανέφερε μια μελέτη μεταξύ 5.000 φοιτητών, διάρκειας πάνω από 40 χρόνια, που διαπίστωσε ότι οι πιο πεσιμιστές έτειναν να πεθαίνουν πιο νωρίς.Παράλληλα, εργαστηριακά πειράματα, με ζώα και ανθρώπους, έχουν δείξει αναμφίβολα ότι όσοι βιώνουν συνθήκες στρες απελευθερώνουν στον οργανισμό τους περισσότερες επιβλαβείς ορμόνες, με συνέπεια να εξασθενεί το ανοσοποιητικό τους σύστημα. Όπως είπε ο Ντίνερ, είναι καιρός πια η ευτυχία και η αποφυγή του χρόνιου άγχους και της κατάθλιψης να προστεθούν στον κατάλογο των παραγόντων εκείνων που προάγουν την υγεία και τη μακροζωία, μαζί με την καταπολέμηση της παχυσαρκίας, το κόψιμο του τσιγάρου, τη σωστή διατροφή, τη σωματική άσκηση κ.ά..
Αντιθέτως, το μόνιμο άγχος, η έλλειψη ευχαρίστησης στις καθημερινές δραστηριότητες και η συστηματική απαισιοδοξία επιδεινώνουν την υγεία και αφαιρούν χρόνια ζωής. «Η ευτυχία δεν μπορεί να κάνει μαγικά, όμως τα στοιχεία δείχνουν πια ξεκάθαρα ότι μειώνει τις πιθανότητες να αρρωστήσει κανείς και να πεθάνει νέος» υπογράμμισε ο Αμερικανός ψυχολόγος.-
Η επιστήμη έρχεται να επιβεβαιώσει αυτό που πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν από προσωπική εμπειρία: όσο πιο ξέγνοιαστος και χαρούμενος είναι κανείς, τόσο πιο υγιής είναι και τόσο περισσότερο ζει. Αντίθετα, οι μόνιμα αγχωμένοι και απαισιόδοξοι κινδυνεύουν με πρόωρο θάνατο. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή ψυχολογίας Εντ Ντίνερ του Πανεπιστημίου του Ιλινόις, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη -τη μεγαλύτερη μέχρι τώρα του είδους της- στο περιοδικό της Διεθνούς Ένωσης Εφαρμοσμένης Ψυχολογίας (ΙΑΑΡ) «Applied Psychology: Health and Well-Being», σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, έκαναν μια εξονυχιστική ανάλυση και συγκριτική αξιολόγηση περισσότερων από 160 επιστημονικών ερευνών, που έχουν δημοσιευτεί μέχρι σήμερα διεθνώς, αναφορικά με τη σχέση της αισιοδοξίας/απαισιοδοξίας με την υγεία και τη μακροζωία.Οι επιστήμονες βρήκαν ότι υπάρχει μια σαφής συσχέτιση ανάμεσα στη θετική και αισιόδοξη νοητική στάση και οπτική «γωνία» για τη ζωή, από τη μια, και στην υγεία και το προσδόκιμο ζωής, από την άλλη. Όπως είπαν, οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι ζουν περισσότερα χρόνια και με καλύτερη υγεία, σε σχέση με όσους συστηματικά «βλέπουν το ποτήρι μισοάδειο». Η σχέση αυτή είναι πιο στενή και από τη σχέση ανάμεσα στην παχυσαρκία και στη μείωση της διάρκειας της ζωής. «Σχεδόν σοκαρισμένος και σίγουρα έκπληκτος από το πόσο ξεκάθαρα είναι τα στοιχεία» δήλωσε ο Ντίνερ. Αν και, όπως είπε, λίγες μελέτες κατέληξαν σε αντίθετα συμπεράσματα, «η συντριπτική πλειονότητα των μέχρι τώρα ερευνών οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η ευτυχία συνδέεται με την υγεία και τη μακροζωία». Ενδεικτικά, ανέφερε μια μελέτη μεταξύ 5.000 φοιτητών, διάρκειας πάνω από 40 χρόνια, που διαπίστωσε ότι οι πιο πεσιμιστές έτειναν να πεθαίνουν πιο νωρίς.Παράλληλα, εργαστηριακά πειράματα, με ζώα και ανθρώπους, έχουν δείξει αναμφίβολα ότι όσοι βιώνουν συνθήκες στρες απελευθερώνουν στον οργανισμό τους περισσότερες επιβλαβείς ορμόνες, με συνέπεια να εξασθενεί το ανοσοποιητικό τους σύστημα. Όπως είπε ο Ντίνερ, είναι καιρός πια η ευτυχία και η αποφυγή του χρόνιου άγχους και της κατάθλιψης να προστεθούν στον κατάλογο των παραγόντων εκείνων που προάγουν την υγεία και τη μακροζωία, μαζί με την καταπολέμηση της παχυσαρκίας, το κόψιμο του τσιγάρου, τη σωστή διατροφή, τη σωματική άσκηση κ.ά..
Αντιθέτως, το μόνιμο άγχος, η έλλειψη ευχαρίστησης στις καθημερινές δραστηριότητες και η συστηματική απαισιοδοξία επιδεινώνουν την υγεία και αφαιρούν χρόνια ζωής. «Η ευτυχία δεν μπορεί να κάνει μαγικά, όμως τα στοιχεία δείχνουν πια ξεκάθαρα ότι μειώνει τις πιθανότητες να αρρωστήσει κανείς και να πεθάνει νέος» υπογράμμισε ο Αμερικανός ψυχολόγος.-
** Η κάνναβη αυξάνει τον κίνδυνο ψύχωσης
Σύμφωνα με μια νέα μεγάλη ευρωπαϊκή επιστημονική έρευνα, όσοι κάνουν χρήση κάνναβης αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα αυξημένο κίνδυνο ψύχωσης με το πέρασμα του χρόνου.Ερευνητές από τη Βρετανία, τη Γερμανία, την Ελβετία και την Ολλανδία, με επικεφαλής τον καθηγητή Τζιμ βαν Ος του Τμήματος Ψυχιατρικής και Νευροψυχολογίας του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου του Μάαστριχτ, μελέτησαν επί δέκα χρόνια περίπου 1.900 άτομα ηλικίας 14 έως 24 ετών και διαπίστωσαν ότι οι χρήστες κάνναβης έχουν κατά πολύ υψηλότερο (σχεδόν διπλάσιο) κίνδυνο για ψύχωση, σε σχέση με όσους δεν έκαναν ποτέ χρήση της ναρκωτικής ουσίας. «Η χρήση κάνναβης είναι ένας παράγων κινδύνου για την εμφάνιση συνακόλουθων ψυχωτικών συμπτωμάτων. Η συνεχιζόμενη χρήση κάνναβης μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ψυχωτικής διαταραχής, προκαλώντας την επιμονή των συμπτωμάτων» αναφέρεται στη σχετική μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό «British Medical Journal».
Η νέα μελέτη, σύμφωνα με τον καθηγητή ψυχιατρικής έρευνας Ρόμπιν Μάρεϊ του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής του King's College του Λονδίνου, ενισχύει προηγούμενα συμπεράσματα ερευνών, ότι η συγκεκριμένη ουσία μπορεί να προκαλέσει μακροπρόθεσμα ψυχικά προβλήματα. «Η μελέτη προσθέτει ακόμη ένα λιθαράκι στον όγκο των στοιχείων που δείχνουν ότι η χρήση της παραδοσιακής κάνναβης συμβάλλει στην πρόκληση ψυχώσεων, όπως η σχιζοφρένεια» δήλωσε ο Βρετανός ψυχίατρος.Η νέα έρευνα ξεκαθαρίζει πλέον πως η κάνναβη προκαλεί την ψύχωση όχι μόνο όταν την παίρνουν άνθρωποι στους οποίους προϋπήρχαν ψυχωτικά συμπτώματα, αλλά ότι είναι η ίδια η ναρκωτική ουσία που αυξάνει «σημαντικά» τον κίνδυνο για την εκδήλωση τέτοιων συμπτωμάτων. -
Σύμφωνα με μια νέα μεγάλη ευρωπαϊκή επιστημονική έρευνα, όσοι κάνουν χρήση κάνναβης αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα αυξημένο κίνδυνο ψύχωσης με το πέρασμα του χρόνου.Ερευνητές από τη Βρετανία, τη Γερμανία, την Ελβετία και την Ολλανδία, με επικεφαλής τον καθηγητή Τζιμ βαν Ος του Τμήματος Ψυχιατρικής και Νευροψυχολογίας του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου του Μάαστριχτ, μελέτησαν επί δέκα χρόνια περίπου 1.900 άτομα ηλικίας 14 έως 24 ετών και διαπίστωσαν ότι οι χρήστες κάνναβης έχουν κατά πολύ υψηλότερο (σχεδόν διπλάσιο) κίνδυνο για ψύχωση, σε σχέση με όσους δεν έκαναν ποτέ χρήση της ναρκωτικής ουσίας. «Η χρήση κάνναβης είναι ένας παράγων κινδύνου για την εμφάνιση συνακόλουθων ψυχωτικών συμπτωμάτων. Η συνεχιζόμενη χρήση κάνναβης μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ψυχωτικής διαταραχής, προκαλώντας την επιμονή των συμπτωμάτων» αναφέρεται στη σχετική μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό «British Medical Journal».
Η νέα μελέτη, σύμφωνα με τον καθηγητή ψυχιατρικής έρευνας Ρόμπιν Μάρεϊ του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής του King's College του Λονδίνου, ενισχύει προηγούμενα συμπεράσματα ερευνών, ότι η συγκεκριμένη ουσία μπορεί να προκαλέσει μακροπρόθεσμα ψυχικά προβλήματα. «Η μελέτη προσθέτει ακόμη ένα λιθαράκι στον όγκο των στοιχείων που δείχνουν ότι η χρήση της παραδοσιακής κάνναβης συμβάλλει στην πρόκληση ψυχώσεων, όπως η σχιζοφρένεια» δήλωσε ο Βρετανός ψυχίατρος.Η νέα έρευνα ξεκαθαρίζει πλέον πως η κάνναβη προκαλεί την ψύχωση όχι μόνο όταν την παίρνουν άνθρωποι στους οποίους προϋπήρχαν ψυχωτικά συμπτώματα, αλλά ότι είναι η ίδια η ναρκωτική ουσία που αυξάνει «σημαντικά» τον κίνδυνο για την εκδήλωση τέτοιων συμπτωμάτων. -
** Το κάπνισμα αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο του μαστού και του εντέρου
Οι γυναίκες που συνεχίζουν να καπνίζουν και μετά την εμμηνόπαυση, αλλά και όσες εκτίθενται στον καπνό άλλων ως παθητικές καπνίστριες έχουν αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο του μαστού.
Επίσης, οι άνθρωποι που δεν ασκούνται σωματικά και κάνουν καθιστική ζωή έχουν πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα να εκδηλώσουν πολύποδες στο έντερο, έναν πιθανό πρόδρομο καρκίνου. Αυτά είναι τα συμπεράσματα δύο νέων μακρόχρονων αμερικανικών επιστημονικών ερευνών, σε μεγάλο δείγμα ανθρώπων, σύμφωνα με το BBC και το Γαλλικό Πρακτορείο. Η πρώτη μελέτη, υπό τη δρα Γιουχούα Λούο του Πανεπιστημίου της Δυτικής Βιρτζίνια, που αφορούσε σχεδόν σε 80.000 γυναίκες ηλικίας 50 έως 79 ετών, διήρκεσε δέκα χρόνια και δημοσιεύτηκε στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό «British Medical Journal», διαπίστωσε ότι οι γυναίκες που καπνίζουν μετά την εμμηνόπαυση και ιδίως όσες ήσαν καπνίστριες για αρκετά χρόνια πριν έχουν αυξημένο κίνδυνο μέχρι 16% για εμφάνιση καρκίνου του μαστού, σε σχέση με όσες δεν κάπνισαν ποτέ. Για τις πρώην καπνίστριες, ο αυξημένος κίνδυνος ήταν 9% και συνεχιζόταν μέχρι και 20 χρόνια μετά τη διακοπή του καπνίσματος. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος ήταν για όσες γυναίκες είχαν καπνίσει για περισσότερα από 50 χρόνια. Ο αυξημένος κίνδυνος ισχύει και για αυτές που, αν και δεν κάπνιζαν οι ίδιες, εξετίθεντο συστηματικά στον καπνό τρίτων γύρω τους ήδη από παιδιά και αργότερα ως ενήλικες. Για παράδειγμα, στις γυναίκες που είχαν εκτεθεί στο παθητικό κάπνισμα για πάνω από δέκα χρόνια ως παιδιά, για περισσότερα από 20 χρόνια ως ενήλικοι στο σπίτι τους και για πάνω από δέκα χρόνια στην εργασία τους, ο κίνδυνος ήταν αυξημένος κατά 32%. Ωστόσο, δεν φαίνεται να ισχύει το ίδιο για όσες γυναίκες ήταν σε μέτριο μόνο βαθμό παθητικές καπνίστριες. Επειδή, πάντως, το ζήτημα της σχέσης παθητικού καπνίσματος και καρκίνου παραμένει επίμαχο, οι ερευνητές τόνισαν ότι πρέπει να γίνουν και άλλες έρευνες επί του θέματος. Η δεύτερη έρευνα, με επικεφαλής την καθηγήτρια Κάθλιν Βόλιν της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον του Μισούρι, που δημοσιεύτηκε στο βρετανικό περιοδικό για θέματα καρκίνου «British Journal of Cancer», συμπέρανε ότι όσοι άνθρωποι έχουν ενεργητικό στιλ ζωής και ασκούνται συχνά σωματικά προστατεύονται από τον καρκίνο του εντέρου, καθώς έχουν έως τρεις φορές λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν μεγάλους πολύποδες στο έντερό τους, οι οποίοι είναι δυνατό να μεταλλαχθούν σε όγκο.
Αναλυτικότερα, όσοι ασκούνται τακτικά έχουν 16% λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν γενικά πολύποδες και 30% λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν μεγάλους πολύποδες (αδενώματα, που αν και αρχικά δεν είναι καρκινικά, σε βάθος χρόνου θα μπορούσαν να γίνουν). «Η σωματική άσκηση έχει πολλαπλά οφέλη, καθώς ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, μειώνει τις φλεγμονές στο έντερο και βοηθά στη μείωση του επιπέδου της ινσουλίνης, παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο για πολύποδες» δήλωσε η Βόλιν. Μια τρίτη αμερικανική μελέτη, με επικεφαλής την Αμάντα Φίλιπς του Κέντρου Ερευνών Καρκίνου «Φρεντ Χάτσισον» της Φιλαδέλφεια, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό για θέματα καρκίνου «Cancer Epidemiology, Biomarkers & Prevention», σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, συμπέρανε ότι, αν μια γυναίκα είναι πολύ παχύσαρκη, έχει κατά 35% αυξημένο κίνδυνο για την πιο σπάνια (10-20% των περιστατικών), αλλά πιο επιθετική και θανατηφόρα μορφή καρκίνου του μαστού.-
Οι γυναίκες που συνεχίζουν να καπνίζουν και μετά την εμμηνόπαυση, αλλά και όσες εκτίθενται στον καπνό άλλων ως παθητικές καπνίστριες έχουν αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο του μαστού.
Επίσης, οι άνθρωποι που δεν ασκούνται σωματικά και κάνουν καθιστική ζωή έχουν πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα να εκδηλώσουν πολύποδες στο έντερο, έναν πιθανό πρόδρομο καρκίνου. Αυτά είναι τα συμπεράσματα δύο νέων μακρόχρονων αμερικανικών επιστημονικών ερευνών, σε μεγάλο δείγμα ανθρώπων, σύμφωνα με το BBC και το Γαλλικό Πρακτορείο. Η πρώτη μελέτη, υπό τη δρα Γιουχούα Λούο του Πανεπιστημίου της Δυτικής Βιρτζίνια, που αφορούσε σχεδόν σε 80.000 γυναίκες ηλικίας 50 έως 79 ετών, διήρκεσε δέκα χρόνια και δημοσιεύτηκε στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό «British Medical Journal», διαπίστωσε ότι οι γυναίκες που καπνίζουν μετά την εμμηνόπαυση και ιδίως όσες ήσαν καπνίστριες για αρκετά χρόνια πριν έχουν αυξημένο κίνδυνο μέχρι 16% για εμφάνιση καρκίνου του μαστού, σε σχέση με όσες δεν κάπνισαν ποτέ. Για τις πρώην καπνίστριες, ο αυξημένος κίνδυνος ήταν 9% και συνεχιζόταν μέχρι και 20 χρόνια μετά τη διακοπή του καπνίσματος. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος ήταν για όσες γυναίκες είχαν καπνίσει για περισσότερα από 50 χρόνια. Ο αυξημένος κίνδυνος ισχύει και για αυτές που, αν και δεν κάπνιζαν οι ίδιες, εξετίθεντο συστηματικά στον καπνό τρίτων γύρω τους ήδη από παιδιά και αργότερα ως ενήλικες. Για παράδειγμα, στις γυναίκες που είχαν εκτεθεί στο παθητικό κάπνισμα για πάνω από δέκα χρόνια ως παιδιά, για περισσότερα από 20 χρόνια ως ενήλικοι στο σπίτι τους και για πάνω από δέκα χρόνια στην εργασία τους, ο κίνδυνος ήταν αυξημένος κατά 32%. Ωστόσο, δεν φαίνεται να ισχύει το ίδιο για όσες γυναίκες ήταν σε μέτριο μόνο βαθμό παθητικές καπνίστριες. Επειδή, πάντως, το ζήτημα της σχέσης παθητικού καπνίσματος και καρκίνου παραμένει επίμαχο, οι ερευνητές τόνισαν ότι πρέπει να γίνουν και άλλες έρευνες επί του θέματος. Η δεύτερη έρευνα, με επικεφαλής την καθηγήτρια Κάθλιν Βόλιν της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον του Μισούρι, που δημοσιεύτηκε στο βρετανικό περιοδικό για θέματα καρκίνου «British Journal of Cancer», συμπέρανε ότι όσοι άνθρωποι έχουν ενεργητικό στιλ ζωής και ασκούνται συχνά σωματικά προστατεύονται από τον καρκίνο του εντέρου, καθώς έχουν έως τρεις φορές λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν μεγάλους πολύποδες στο έντερό τους, οι οποίοι είναι δυνατό να μεταλλαχθούν σε όγκο.
Αναλυτικότερα, όσοι ασκούνται τακτικά έχουν 16% λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν γενικά πολύποδες και 30% λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν μεγάλους πολύποδες (αδενώματα, που αν και αρχικά δεν είναι καρκινικά, σε βάθος χρόνου θα μπορούσαν να γίνουν). «Η σωματική άσκηση έχει πολλαπλά οφέλη, καθώς ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, μειώνει τις φλεγμονές στο έντερο και βοηθά στη μείωση του επιπέδου της ινσουλίνης, παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο για πολύποδες» δήλωσε η Βόλιν. Μια τρίτη αμερικανική μελέτη, με επικεφαλής την Αμάντα Φίλιπς του Κέντρου Ερευνών Καρκίνου «Φρεντ Χάτσισον» της Φιλαδέλφεια, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό για θέματα καρκίνου «Cancer Epidemiology, Biomarkers & Prevention», σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, συμπέρανε ότι, αν μια γυναίκα είναι πολύ παχύσαρκη, έχει κατά 35% αυξημένο κίνδυνο για την πιο σπάνια (10-20% των περιστατικών), αλλά πιο επιθετική και θανατηφόρα μορφή καρκίνου του μαστού.-
** Οι τροφές της… «ντροπής»
Ιδρώτας και κακοσμία: Τα καυτά ντους με έξτρα δόσεις σαπουνιού, το «λούσιμο» με αρώματα και το μάσημα τσίχλας με άρωμα δυόσμου ή μέντας δεν λύνουν το πρόβλημα του ιδρώτα και της κακοσμίας. Το σκόρδο, τα καυτερά φαγητά αλλά και ο παστουρμάς αφήνουν ανεξίτηλο το… άρωμά τους στο ανθρώπινο σώμα, με τους επιστήμονες να επιμένουν πως για όλα τα «παράξενα» υπάρχει μία εξήγηση.
Γιατί κάποια τρόφιμα μας κάνουν να ιδρώνουμε
Αρκεί κανείς να δαγκώσει μία καυτερή φτερούγα από κοτόπουλο –βουτηγμένη σε φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι και πάπρικα – για να διαπιστώσει την ταχύτητα με την οποία το κάψιμο στο στόμα θα μεταφερθεί στο μέτωπο, με τις σταγόνες του ιδρώτα να στάζουν μετά από κάθε μάσημα.
Η καψικίνη, η ουσία που κάνει καυτερές τις κόκκινες πιπεριές, διεγείρει τους νευρικούς υποδοχείς του στόματος και ουσιαστικά «κοροϊδεύει» το νευρικό σύστημα, κάνοντάς το να πιστέψει πως ο οργανισμός φλέγεται. Συνεπώς, το σώμα αντιδρά όπως σε εκείνη την περίπτωση που η θερμοκρασία θα ξεπερνούσε τους 40 βαθμούς Κελσίου.
Αστραπιαία ο εσωτερικός θερμοστάτης – που εντοπίζεται στον υποθάλαμο του εγκεφάλου – στέλνει σήμα για την ενεργοποίηση των ιδρωτοποιών αδένων. Έτσι, ο ιδρώτας βρίσκει διέξοδο στο δέρμα και εξατμίζεται, σε μία προσπάθεια να διώξει από το σώμα τη θερμότητα.
Ακόμη και τα ζεστά ροφήματα κάνουν τον οργανισμό να ιδρώνει. «Ο καυτός καφές και το τσάι αλλά και οι ζεστές σούπες προκαλούν σε κάποιους ανθρώπους εφίδρωση, παρόλο που η θερμοκρασία του σώματος τους δεν είναι υψηλή» λέει η Dee Anna Glaser, καθηγήτρια Δερματολογίας στο Πανεπιστήμιο του St. Louis και πρόεδρος της Διεθνής Κοινότητας Υπερεφίδρωσης (International Hyperhidrosis Society).
Το σκόρδο της… ντροπής
Ο λόγος που το σκόρδο αποτελεί ένα από τα τρόφιμα της… ντροπής βρίσκεται στη σύνθεση του συγκεκριμένου τροφίμου.
Το δέρμα και η αναπνοή προδίδουν εκείνους που έφαγαν για παράδειγμα τζατζίκι, χάρη στις ενώσεις θείου.
Η σκορδαλιά, όμως, δεν είναι το μοναδικό τρόφιμο που κάνει τους γύρω μας να κλείνουν τη μύτη τους κάθε φορά που ανοίγουμε το στόμα μας. Το κρεμμύδι, για παράδειγμα, επίσης ευθύνεται για έντονη και ιδιαίτερη σε ό,τι αφορά στην οσμή εφίδρωση. Μια άλλη κατηγορία τροφίμων που διακρίνεται για το άρωμά της είναι το μπρόκολο, το λάχανο και τα λαχανάκια Βρυξελλών. Μπαχαρικά, όπως είναι το κάρι και το κύμινο, έχουν ομοίως την ιδιότητα να αφήνουν ένα παρατεταμένο άρωμα στο δέρμα. Έτσι, άλλωστε, εξηγείται πως, όταν καταναλώνει κανείς τρόφιμα αρωματισμένα με τα συγκεκριμένα μπαχαρικά, μυρίζει όπως ένα ινδικό εστιατόριο.
Πώς μπορούμε να «σβήσουμε» τις οσμές των τροφίμων
Τα νέα δεν είναι ιδιαίτερα ευχάριστα, αφού δεν υπάρχει μαγικό χάπι που βάζει «φρένο» στις οσμές που βγαίνουν από το σώμα μετά από την κατανάλωση ενός λαχταριστού πιάτου βουτηγμένου σε σος σκόρδου. Έτσι η λύση είναι μονόδρομος: για να αποφύγει κανείς τις οσμές της «ντροπής» πρέπει να αποφεύγει συστηματικά και τις ένοχες τροφές.
H Glaser λέει πως κάποιοι ασθενείς της επιχείρησαν να πιουν πολλά υγρά έπειτα από την κατανάλωση τροφών που προκαλούν δυσοσμία. Τα αποτελέσματα, όμως, δεν ήταν θεαματικά: ναι μεν περιόρισαν το φαινόμενο, αλλά δεν το εκμηδένισαν.
Επίσης, μερικές φορές, βοηθάει η κατανάλωση μαγειρεμένων αντί για ωμών τροφών. Για παράδειγμα, το ψημένο σκόρδο έχει μειωμένη επίδραση στην οσμή που αναδύουν ορισμένοι άνθρωποι σε σύγκριση με το ωμό σκόρδο.
Αναζητήστε βοήθεια
Όσοι ιδρώνουν υπερβολικά ή διακρίνουν μια διαφορετική και παρατεταμένη οσμή στο δέρμα τους πρέπει να γνωρίζουν πως αυτό μπορεί να συμβαίνει λόγω προβλημάτων υγείας.
Πολλές παθήσεις, συμπεριλαμβανομένων του διαβήτη αλλά και του θυρεοειδούς, μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τον τρόπο που ιδρώνει ή μυρίζει κάποιος. Μάλιστα, μία σπάνια πάθηση, η τριμεθυλαμινουρία, είναι υπεύθυνη για την οσμή ψαριού που χαρακτηρίζει τους ασθενείς ακόμη και μετά το μπάνιο – έτσι άλλωστε εξηγείται πως ο ιατρικός κόσμος αποκαλεί τη συγκεκριμένη πάθηση και «σύνδρομο οσμής ψαριού». Πηγή: ygeia.tanea.gr .-
Ιδρώτας και κακοσμία: Τα καυτά ντους με έξτρα δόσεις σαπουνιού, το «λούσιμο» με αρώματα και το μάσημα τσίχλας με άρωμα δυόσμου ή μέντας δεν λύνουν το πρόβλημα του ιδρώτα και της κακοσμίας. Το σκόρδο, τα καυτερά φαγητά αλλά και ο παστουρμάς αφήνουν ανεξίτηλο το… άρωμά τους στο ανθρώπινο σώμα, με τους επιστήμονες να επιμένουν πως για όλα τα «παράξενα» υπάρχει μία εξήγηση.
Γιατί κάποια τρόφιμα μας κάνουν να ιδρώνουμε
Αρκεί κανείς να δαγκώσει μία καυτερή φτερούγα από κοτόπουλο –βουτηγμένη σε φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι και πάπρικα – για να διαπιστώσει την ταχύτητα με την οποία το κάψιμο στο στόμα θα μεταφερθεί στο μέτωπο, με τις σταγόνες του ιδρώτα να στάζουν μετά από κάθε μάσημα.
Η καψικίνη, η ουσία που κάνει καυτερές τις κόκκινες πιπεριές, διεγείρει τους νευρικούς υποδοχείς του στόματος και ουσιαστικά «κοροϊδεύει» το νευρικό σύστημα, κάνοντάς το να πιστέψει πως ο οργανισμός φλέγεται. Συνεπώς, το σώμα αντιδρά όπως σε εκείνη την περίπτωση που η θερμοκρασία θα ξεπερνούσε τους 40 βαθμούς Κελσίου.
Αστραπιαία ο εσωτερικός θερμοστάτης – που εντοπίζεται στον υποθάλαμο του εγκεφάλου – στέλνει σήμα για την ενεργοποίηση των ιδρωτοποιών αδένων. Έτσι, ο ιδρώτας βρίσκει διέξοδο στο δέρμα και εξατμίζεται, σε μία προσπάθεια να διώξει από το σώμα τη θερμότητα.
Ακόμη και τα ζεστά ροφήματα κάνουν τον οργανισμό να ιδρώνει. «Ο καυτός καφές και το τσάι αλλά και οι ζεστές σούπες προκαλούν σε κάποιους ανθρώπους εφίδρωση, παρόλο που η θερμοκρασία του σώματος τους δεν είναι υψηλή» λέει η Dee Anna Glaser, καθηγήτρια Δερματολογίας στο Πανεπιστήμιο του St. Louis και πρόεδρος της Διεθνής Κοινότητας Υπερεφίδρωσης (International Hyperhidrosis Society).
Το σκόρδο της… ντροπής
Ο λόγος που το σκόρδο αποτελεί ένα από τα τρόφιμα της… ντροπής βρίσκεται στη σύνθεση του συγκεκριμένου τροφίμου.
Το δέρμα και η αναπνοή προδίδουν εκείνους που έφαγαν για παράδειγμα τζατζίκι, χάρη στις ενώσεις θείου.
Η σκορδαλιά, όμως, δεν είναι το μοναδικό τρόφιμο που κάνει τους γύρω μας να κλείνουν τη μύτη τους κάθε φορά που ανοίγουμε το στόμα μας. Το κρεμμύδι, για παράδειγμα, επίσης ευθύνεται για έντονη και ιδιαίτερη σε ό,τι αφορά στην οσμή εφίδρωση. Μια άλλη κατηγορία τροφίμων που διακρίνεται για το άρωμά της είναι το μπρόκολο, το λάχανο και τα λαχανάκια Βρυξελλών. Μπαχαρικά, όπως είναι το κάρι και το κύμινο, έχουν ομοίως την ιδιότητα να αφήνουν ένα παρατεταμένο άρωμα στο δέρμα. Έτσι, άλλωστε, εξηγείται πως, όταν καταναλώνει κανείς τρόφιμα αρωματισμένα με τα συγκεκριμένα μπαχαρικά, μυρίζει όπως ένα ινδικό εστιατόριο.
Πώς μπορούμε να «σβήσουμε» τις οσμές των τροφίμων
Τα νέα δεν είναι ιδιαίτερα ευχάριστα, αφού δεν υπάρχει μαγικό χάπι που βάζει «φρένο» στις οσμές που βγαίνουν από το σώμα μετά από την κατανάλωση ενός λαχταριστού πιάτου βουτηγμένου σε σος σκόρδου. Έτσι η λύση είναι μονόδρομος: για να αποφύγει κανείς τις οσμές της «ντροπής» πρέπει να αποφεύγει συστηματικά και τις ένοχες τροφές.
H Glaser λέει πως κάποιοι ασθενείς της επιχείρησαν να πιουν πολλά υγρά έπειτα από την κατανάλωση τροφών που προκαλούν δυσοσμία. Τα αποτελέσματα, όμως, δεν ήταν θεαματικά: ναι μεν περιόρισαν το φαινόμενο, αλλά δεν το εκμηδένισαν.
Επίσης, μερικές φορές, βοηθάει η κατανάλωση μαγειρεμένων αντί για ωμών τροφών. Για παράδειγμα, το ψημένο σκόρδο έχει μειωμένη επίδραση στην οσμή που αναδύουν ορισμένοι άνθρωποι σε σύγκριση με το ωμό σκόρδο.
Αναζητήστε βοήθεια
Όσοι ιδρώνουν υπερβολικά ή διακρίνουν μια διαφορετική και παρατεταμένη οσμή στο δέρμα τους πρέπει να γνωρίζουν πως αυτό μπορεί να συμβαίνει λόγω προβλημάτων υγείας.
Πολλές παθήσεις, συμπεριλαμβανομένων του διαβήτη αλλά και του θυρεοειδούς, μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τον τρόπο που ιδρώνει ή μυρίζει κάποιος. Μάλιστα, μία σπάνια πάθηση, η τριμεθυλαμινουρία, είναι υπεύθυνη για την οσμή ψαριού που χαρακτηρίζει τους ασθενείς ακόμη και μετά το μπάνιο – έτσι άλλωστε εξηγείται πως ο ιατρικός κόσμος αποκαλεί τη συγκεκριμένη πάθηση και «σύνδρομο οσμής ψαριού». Πηγή: ygeia.tanea.gr .-
** Θα δημιουργήσουν «εμβόλιο» κατά του διαβήτη
Στη δημιουργία ενός είδους «εμβολίου», που θα θεραπεύει τον διαβήτη τύπου 1, προσανατολίζονται οι έρευνες του Έλληνα καθηγητή του τμήματος Παιδιατρικής και Ανθρώπινης Γενετικής του Πανεπιστημίου Μακ Γκιλ του Καναδά, Κωνσταντίνου Πολυχρονάκου.
Ουσιαστικά, τον τελευταίο χρόνο, οι προσπάθειες της ομάδας του κ. Πολυχρονάκου στρέφονται στη δημιουργία ενός εξειδικευμένου ανοσοκατασταλτικού, το οποίο θα έχει ως στόχο τα λεμφοκύτταρα που καταστρέφουν τα νησίδια Λάγκερχανς του παγκρέατος, τα οποία παράγουν την ινσουλίνη. «Ο διαβήτης τύπου 1 είναι μια αυτοάνοση αρρώστια. Το ανοσοποιητικό σύστημα αδυνατεί να αναγνωρίσει τα νησίδια του Λάνγκερχανς σαν μέρος του οργανισμού, επιτίθεται σε αυτά και τα καταστρέφει. Υπάρχουν διάφορα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για να επηρεάσουμε το ανοσοποιητικό σύστημα. Το πιο χονδροειδές είναι η ανοσοκαταστολή, η οποία έχει δοκιμαστεί, χωρίς ωστόσο να είναι αποτελεσματική 100%. Όμως, η ανοσοκαταστολή είναι κάτι το οποίο αποφεύγουμε, διότι, όταν αδρανοποιήσει κανείς το ανοσοποιητικό σύστημα, ανοίγει την πόρτα στις λοιμώξεις. Δηλαδή, οι παρενέργειες μπορεί να είναι πιο σοβαρές απ' αυτό που προσπαθούμε να θεραπεύσουμε» εξηγεί σε συνέντευξή του ο κ. Πολυχρονάκος.Προς το παρόν, η ομάδα του κ. Πολυχρονάκου προσπαθεί να ανιχνεύσει σε διαβητικούς, που μόλις έχουν διαγνωστεί, τα ειδικά λεμφοκύτταρα που αναγνωρίζουν και καταστρέφουν την ινσουλίνη στο αίμα. «Στην πρώτη φάση της έρευνας, προσπαθούμε να δούμε πώς μπορούμε να αναγνωρίσουμε αυτά τα λεμφοκύτταρα, ενώ στη δεύτερη φάση θα δούμε πώς μπορούμε να τα καταστείλουμε. Μακροπρόθεσμα, είμαι αισιόδοξος. Στο μεταξύ, όμως, τα παιδιά με διαβήτη και οι γονείς τους πρέπει να φροντίζουν για τη σωστή αντιμετώπιση και τον έλεγχο του σακχάρου, έτσι ώστε να προληφθούν οι επιπλοκές. Γιατί μπορεί να έχουμε μια πολύ αποτελεσματική θεραπεία σε 15-20 χρόνια, αλλά μέχρι τότε να έχουν καταστραφεί τα νεφρά και τα μάτια του διαβητικού και να είναι πολύ αργά για αυτούς, όταν θα υπάρχει πλέον η οριστική θεραπεία» προσθέτει ο κ. Πολυχρονάκος.Να σημειωθεί ότι οι έρευνες του κ. Πολυχρονάκου στρέφονται στην εύρεση των γονιδίων που προδιαθέτουν για τον διαβήτη τύπου 1, ο οποίος εμφανίζεται σε ένα στα 200-300 παιδιά και είναι λιγότερο συχνός από τον διαβήτη τύπου 2, που πλήττει κυρίως μεγαλύτερα άτομα και η συχνότητα εμφάνισής του αυξάνει στις μεγαλύτερες ηλικίες. Και ενώ για τον διαβήτη τύπου 2 ενοχοποιείται το περιβάλλον και ο τρόπος ζωής, για το 50% των περιπτώσεων του διαβήτη τύπου 1 ενοχοποιείται ένας συνδυασμός 40 γονιδίων. Όπως εξηγεί ο κ. Πολυχρονάκος, ο διαβήτης τύπου 1 δεν έχει αποκλειστικά γενετικά αίτια. «Γι' αυτό προσπαθούμε να βρούμε τι άλλο επηρεάζει τον διαβήτη τύπου 1» αναφέρει ο κ. Πολυχρονάκος. Ο καθηγητής θεωρεί ως μακρινό ενδεχόμενο τη γονιδιακή θεραπεία του διαβήτη, τονίζει, όμως, ότι μπορεί με τη γνώση των γονιδίων να δημιουργηθούν πιο απλές θεραπείες, ώστε να μη χρειαστεί η γονιδιακή. Ο καταγόμενος από την Έδεσσα καθηγητής Πολυχρονάκος αναγορεύεται αύριο επίτιμος διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.). Ο κ. Πολυχρονάκος είναι διεθνώς καταξιωμένος για τις πρωτοπόρες έρευνές του στον διαβήτη τύπου 1 και το γενετικό του υπόστρωμα και έχει κατοχυρώσει τίτλο ευρεσιτεχνίας για τεστ DNA, για την πρόγνωση του αυτοάνοσου διαβήτη. Επίσης, έχει υποβάλει αιτήσεις για την κατοχύρωση άλλων έξι τίτλων ευρεσιτεχνίας, σε Καναδά, Η.Π.Α. και Ευρώπη.-
Στη δημιουργία ενός είδους «εμβολίου», που θα θεραπεύει τον διαβήτη τύπου 1, προσανατολίζονται οι έρευνες του Έλληνα καθηγητή του τμήματος Παιδιατρικής και Ανθρώπινης Γενετικής του Πανεπιστημίου Μακ Γκιλ του Καναδά, Κωνσταντίνου Πολυχρονάκου.
Ουσιαστικά, τον τελευταίο χρόνο, οι προσπάθειες της ομάδας του κ. Πολυχρονάκου στρέφονται στη δημιουργία ενός εξειδικευμένου ανοσοκατασταλτικού, το οποίο θα έχει ως στόχο τα λεμφοκύτταρα που καταστρέφουν τα νησίδια Λάγκερχανς του παγκρέατος, τα οποία παράγουν την ινσουλίνη. «Ο διαβήτης τύπου 1 είναι μια αυτοάνοση αρρώστια. Το ανοσοποιητικό σύστημα αδυνατεί να αναγνωρίσει τα νησίδια του Λάνγκερχανς σαν μέρος του οργανισμού, επιτίθεται σε αυτά και τα καταστρέφει. Υπάρχουν διάφορα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για να επηρεάσουμε το ανοσοποιητικό σύστημα. Το πιο χονδροειδές είναι η ανοσοκαταστολή, η οποία έχει δοκιμαστεί, χωρίς ωστόσο να είναι αποτελεσματική 100%. Όμως, η ανοσοκαταστολή είναι κάτι το οποίο αποφεύγουμε, διότι, όταν αδρανοποιήσει κανείς το ανοσοποιητικό σύστημα, ανοίγει την πόρτα στις λοιμώξεις. Δηλαδή, οι παρενέργειες μπορεί να είναι πιο σοβαρές απ' αυτό που προσπαθούμε να θεραπεύσουμε» εξηγεί σε συνέντευξή του ο κ. Πολυχρονάκος.Προς το παρόν, η ομάδα του κ. Πολυχρονάκου προσπαθεί να ανιχνεύσει σε διαβητικούς, που μόλις έχουν διαγνωστεί, τα ειδικά λεμφοκύτταρα που αναγνωρίζουν και καταστρέφουν την ινσουλίνη στο αίμα. «Στην πρώτη φάση της έρευνας, προσπαθούμε να δούμε πώς μπορούμε να αναγνωρίσουμε αυτά τα λεμφοκύτταρα, ενώ στη δεύτερη φάση θα δούμε πώς μπορούμε να τα καταστείλουμε. Μακροπρόθεσμα, είμαι αισιόδοξος. Στο μεταξύ, όμως, τα παιδιά με διαβήτη και οι γονείς τους πρέπει να φροντίζουν για τη σωστή αντιμετώπιση και τον έλεγχο του σακχάρου, έτσι ώστε να προληφθούν οι επιπλοκές. Γιατί μπορεί να έχουμε μια πολύ αποτελεσματική θεραπεία σε 15-20 χρόνια, αλλά μέχρι τότε να έχουν καταστραφεί τα νεφρά και τα μάτια του διαβητικού και να είναι πολύ αργά για αυτούς, όταν θα υπάρχει πλέον η οριστική θεραπεία» προσθέτει ο κ. Πολυχρονάκος.Να σημειωθεί ότι οι έρευνες του κ. Πολυχρονάκου στρέφονται στην εύρεση των γονιδίων που προδιαθέτουν για τον διαβήτη τύπου 1, ο οποίος εμφανίζεται σε ένα στα 200-300 παιδιά και είναι λιγότερο συχνός από τον διαβήτη τύπου 2, που πλήττει κυρίως μεγαλύτερα άτομα και η συχνότητα εμφάνισής του αυξάνει στις μεγαλύτερες ηλικίες. Και ενώ για τον διαβήτη τύπου 2 ενοχοποιείται το περιβάλλον και ο τρόπος ζωής, για το 50% των περιπτώσεων του διαβήτη τύπου 1 ενοχοποιείται ένας συνδυασμός 40 γονιδίων. Όπως εξηγεί ο κ. Πολυχρονάκος, ο διαβήτης τύπου 1 δεν έχει αποκλειστικά γενετικά αίτια. «Γι' αυτό προσπαθούμε να βρούμε τι άλλο επηρεάζει τον διαβήτη τύπου 1» αναφέρει ο κ. Πολυχρονάκος. Ο καθηγητής θεωρεί ως μακρινό ενδεχόμενο τη γονιδιακή θεραπεία του διαβήτη, τονίζει, όμως, ότι μπορεί με τη γνώση των γονιδίων να δημιουργηθούν πιο απλές θεραπείες, ώστε να μη χρειαστεί η γονιδιακή. Ο καταγόμενος από την Έδεσσα καθηγητής Πολυχρονάκος αναγορεύεται αύριο επίτιμος διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.). Ο κ. Πολυχρονάκος είναι διεθνώς καταξιωμένος για τις πρωτοπόρες έρευνές του στον διαβήτη τύπου 1 και το γενετικό του υπόστρωμα και έχει κατοχυρώσει τίτλο ευρεσιτεχνίας για τεστ DNA, για την πρόγνωση του αυτοάνοσου διαβήτη. Επίσης, έχει υποβάλει αιτήσεις για την κατοχύρωση άλλων έξι τίτλων ευρεσιτεχνίας, σε Καναδά, Η.Π.Α. και Ευρώπη.-
** Οι αισιόδοξοι καρδιοπαθείς ζουν περισσότερο
Περισσότερες πιθανότητες να επιζήσουν έχουν οι καρδιοπαθείς, εάν αντιμετωπίζουν με αισιοδοξία την ασθένειά τους, αναφέρουν επιστήμονες από το Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Duke. Οι ερευνητές έδωσαν σε περισσότερους από 2.800 καρδιολογικούς ασθενείς ένα ψυχολογικό ερωτηματολόγιο και έκαναν συνεντεύξεις για να μάθουν πόσο πίστευαν ότι μπορούν να αναρρώσουν από την ασθένειά τους και να επιστρέψουν στην καθημερινότητά τους. Έπειτα από 15 χρόνια, οι 1.637 από τους ασθενείς είχαν πεθάνει, με ποσοστό 54% των θανάτων να οφείλεται στην καρδιοπάθειά τους. Όσοι ασθενείς ήταν αισιόδοξοι κατά την πρώτη αξιολόγηση είχαν 30% λιγότερες πιθανότητες να έχουν πεθάνει στη διάρκεια της δεκαπενταετίας. Η μελέτη δημοσιεύθηκε χθες στο περιοδικό «Archives of Internal Medicine».-
Περισσότερες πιθανότητες να επιζήσουν έχουν οι καρδιοπαθείς, εάν αντιμετωπίζουν με αισιοδοξία την ασθένειά τους, αναφέρουν επιστήμονες από το Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Duke. Οι ερευνητές έδωσαν σε περισσότερους από 2.800 καρδιολογικούς ασθενείς ένα ψυχολογικό ερωτηματολόγιο και έκαναν συνεντεύξεις για να μάθουν πόσο πίστευαν ότι μπορούν να αναρρώσουν από την ασθένειά τους και να επιστρέψουν στην καθημερινότητά τους. Έπειτα από 15 χρόνια, οι 1.637 από τους ασθενείς είχαν πεθάνει, με ποσοστό 54% των θανάτων να οφείλεται στην καρδιοπάθειά τους. Όσοι ασθενείς ήταν αισιόδοξοι κατά την πρώτη αξιολόγηση είχαν 30% λιγότερες πιθανότητες να έχουν πεθάνει στη διάρκεια της δεκαπενταετίας. Η μελέτη δημοσιεύθηκε χθες στο περιοδικό «Archives of Internal Medicine».-
** Τα πολλά ροφήματα με ζάχαρη αυξάνουν την πίεση
Πρώτη καταχώρηση: Τρίτη, 1 Μαρτίου 2011, 21:03
Η καθημερινή κατανάλωση ροφημάτων και αναψυκτικών με προσθήκη ζάχαρης μπορεί να αυξάνει τον κίνδυνο υπέρτασης, υποστηρίζουν οι Βρετανοί επιστήμονες. Τα ευρήματά τους δείχνουν ότι η πίεση αυξάνεται κατ’ αναλογία με τις ποσότητες, που καταναλώνει κάποιος. Μόλις ένα κουτάκι την ημέρα (330 ml) αρκεί για να διαταραχθεί η ισορροπία, όπως δημοσίευσαν στην επιθεώρηση «Hypertension».Ο ακριβής μηχανισμός πίσω από αυτή τη διαταραχή παραμένει άγνωστος, αλλά οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η πολλή ζάχαρη διαταράσσει τον τόνο των αιμοφόρων αγγείων και τα επίπεδα αλάτων στον οργανισμό. Τα ροφήματα και αναψυκτικά δίχως ζάχαρη δεν φέρνουν ανάλογο κίνδυνο, ενώ η καφεΐνη που υπάρχει σε πολλά αναψυκτικά δεν φαίνεται να επηρεάζει την αρτηριακή πίεση.Οι επιστήμονες της Αμερικανικής Εταιρείας Καρδιάς (ΑΗΑ) υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να καταναλώνουμε περισσότερα από τρία κουτάκια αναψυκτικών και ροφημάτων με ζάχαρη την εβδομάδα. Στη νέα μελέτη συμμετείχαν σχεδόν 2.700 άντρες και γυναίκες, ηλικίας 40 έως 59 ετών, οι οποίοι κατέγραφαν αναλυτικά ό,τι έτρωγαν και ό,τι έπιναν και υποβλήθηκαν σε μέτρηση της πίεσής τους και εξετάσεις ούρων. Όσοι έπιναν καθημερινά ένα ή περισσότερα ροφήματα με ζάχαρη, κατανάλωναν συνολικά την περισσότερη ζάχαρη στη διάρκεια της ημέρας και προσλάμβαναν από τη διατροφή τους περισσότερες θερμίδες σε σύγκριση με όσους δεν έπιναν ροφήματα με ζάχαρη (η διαφορά μεταξύ τους ήταν 397 θερμίδες ημερησίως). Για κάθε έξτρα κουτάκι ροφήματος με ζάχαρη, που έπιναν οι εθελοντές, η μέση συστολική πίεση (η «μεγάλη» πίεση) παρουσίαζε αύξηση κατά 1,6 mmHg και η μέση διαστολική πίεση (η «μικρή» πίεση) κατά 0,8 mmHg. Επιπλέον, οι εθελοντές που έπιναν ένα ή περισσότερα ροφήματα με ζάχαρη έτειναν να ακολουθούν λιγότερο υγιεινή διατροφή και είχαν περισσότερες πιθανότητες να είναι υπέρβαροι σε σύγκριση με όσους δεν έπιναν κανένα. Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν πως «όσοι καταναλώνουν πολλά αναψυκτικά ή άλλα ροφήματα με ζάχαρη, αποκτούν υψηλότερα επίπεδα αρτηριακής πίεσης», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Δρ. Ίαν Τζ. Μπράουν, από το Imperial College στο Λονδίνο και πρόσθεσε πως το πρόβλημα μπορεί να εντείνει η αυξημένη κατανάλωση άλατος, η οποία επίσης παρατηρήθηκε μεταξύ των εθελοντών, που κατανάλωναν καθημερινά ροφήματα με προσθήκη ζάχαρη.-
Πρώτη καταχώρηση: Τρίτη, 1 Μαρτίου 2011, 21:03
Η καθημερινή κατανάλωση ροφημάτων και αναψυκτικών με προσθήκη ζάχαρης μπορεί να αυξάνει τον κίνδυνο υπέρτασης, υποστηρίζουν οι Βρετανοί επιστήμονες. Τα ευρήματά τους δείχνουν ότι η πίεση αυξάνεται κατ’ αναλογία με τις ποσότητες, που καταναλώνει κάποιος. Μόλις ένα κουτάκι την ημέρα (330 ml) αρκεί για να διαταραχθεί η ισορροπία, όπως δημοσίευσαν στην επιθεώρηση «Hypertension».Ο ακριβής μηχανισμός πίσω από αυτή τη διαταραχή παραμένει άγνωστος, αλλά οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η πολλή ζάχαρη διαταράσσει τον τόνο των αιμοφόρων αγγείων και τα επίπεδα αλάτων στον οργανισμό. Τα ροφήματα και αναψυκτικά δίχως ζάχαρη δεν φέρνουν ανάλογο κίνδυνο, ενώ η καφεΐνη που υπάρχει σε πολλά αναψυκτικά δεν φαίνεται να επηρεάζει την αρτηριακή πίεση.Οι επιστήμονες της Αμερικανικής Εταιρείας Καρδιάς (ΑΗΑ) υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να καταναλώνουμε περισσότερα από τρία κουτάκια αναψυκτικών και ροφημάτων με ζάχαρη την εβδομάδα. Στη νέα μελέτη συμμετείχαν σχεδόν 2.700 άντρες και γυναίκες, ηλικίας 40 έως 59 ετών, οι οποίοι κατέγραφαν αναλυτικά ό,τι έτρωγαν και ό,τι έπιναν και υποβλήθηκαν σε μέτρηση της πίεσής τους και εξετάσεις ούρων. Όσοι έπιναν καθημερινά ένα ή περισσότερα ροφήματα με ζάχαρη, κατανάλωναν συνολικά την περισσότερη ζάχαρη στη διάρκεια της ημέρας και προσλάμβαναν από τη διατροφή τους περισσότερες θερμίδες σε σύγκριση με όσους δεν έπιναν ροφήματα με ζάχαρη (η διαφορά μεταξύ τους ήταν 397 θερμίδες ημερησίως). Για κάθε έξτρα κουτάκι ροφήματος με ζάχαρη, που έπιναν οι εθελοντές, η μέση συστολική πίεση (η «μεγάλη» πίεση) παρουσίαζε αύξηση κατά 1,6 mmHg και η μέση διαστολική πίεση (η «μικρή» πίεση) κατά 0,8 mmHg. Επιπλέον, οι εθελοντές που έπιναν ένα ή περισσότερα ροφήματα με ζάχαρη έτειναν να ακολουθούν λιγότερο υγιεινή διατροφή και είχαν περισσότερες πιθανότητες να είναι υπέρβαροι σε σύγκριση με όσους δεν έπιναν κανένα. Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν πως «όσοι καταναλώνουν πολλά αναψυκτικά ή άλλα ροφήματα με ζάχαρη, αποκτούν υψηλότερα επίπεδα αρτηριακής πίεσης», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Δρ. Ίαν Τζ. Μπράουν, από το Imperial College στο Λονδίνο και πρόσθεσε πως το πρόβλημα μπορεί να εντείνει η αυξημένη κατανάλωση άλατος, η οποία επίσης παρατηρήθηκε μεταξύ των εθελοντών, που κατανάλωναν καθημερινά ροφήματα με προσθήκη ζάχαρη.-
**Υπογονιμότητα και Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή
H υπογονιμότητα είναι σήμερα ένα θέμα που απασχολεί όλο και περισσότερα ζευγάρια. Μάλιστα, υπολογίζεται ότι περίπου 15-20% των ζευγαριών αναπαραγωγικής ηλικίας, αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην προσπάθειά τους να γίνουν γονείς και υπολογίζεται επίσης ότι αυτό το ποσοστό θα συνεχίσει να αυξάνεται.Σε παλαιότερες εποχές, η ανεύρεση των αιτίων ήταν δύσκολη υπόθεση και πολύ συχνά τα ζευγάρια δεν μάθαιναν ποτέ τι πραγματικά έφταιγε. Η κατακραυγή της κοινωνίας, τότε, στρεφόταν με ευκολία κατά της γυναίκας, αποκαλώντας την μάλιστα με όχι και τόσο κολακευτικά σχόλια. Δυστυχώς, εκείνες τις εποχές, τα ζευγάρια δεν ήταν εύκολο να αναζητήσουν βοήθεια. Σήμερα, η κατάσταση είναι τελείως διαφορετική. Ο όλο και μεγαλύτερος αριθμός των υπογόνιμων ζευγαριών καθώς και η μεγάλη πρόοδος της επιστήμης στον τομέα της ανθρώπινης αναπαραγωγής, ανάγκασε την κοινωνία να αντιμετωπίσει πιο θετικά την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή και πλέον τα νέα ζευγάρια απευθύνονται πολύ πιο εύκολα στους ειδικούς επιστήμονες.Σύμφωνα με τους ειδικούς λοιπόν, ένα ζευγάρι θα πρέπει να απευθυνθεί σε εξειδικευμένο γιατρό, αν δεν επιτευχθεί εγκυμοσύνη μετά από ελεύθερες σχέσεις ενός έτους. Αυτό δεν σημαίνει ότι οπωσδήποτε υπάρχει κάποιο πρόβλημα, όμως είναι μία ένδειξη ότι ίσως το ζευγάρι να χρειάζεται βοήθεια. Και μάλιστα σήμερα, που ο μέσος όρος ηλικίας που τα ζευγάρια αποκτούν το πρώτο τους παιδί είναι αρκετά μεγαλύτερος από ότι παλιότερα, καλό είναι ένα ζευγάρι να μην χάσει χρόνο περιμένοντας.Η υπογονιμότητα έχει πολλά αίτια. Μπορεί να οφείλεται είτε στον άνδρα είτε στη γυναίκα, ή και στους δύο. Γι΄αυτό είναι απαραίτητο πάντοτε να ελέγχονται και οι δύο σύζυγοι ώστε να εντοπισθούν οι αιτίες που προκαλούν την υπογονιμότητα.Κατά την πρώτη επίσκεψη στον ειδικό γιατρό, θα πρέπει να δώσετε ένα πλήρες ιατρικό ιστορικό και των δύο συζύγων καθώς και λεπτομέρειες για προηγούμενες κυήσεις, αποβολές, εκτρώσεις, επεμβάσεις αλλά και για το χρόνο που προσπαθείτε να γίνετε γονείς. Είναι σημαντικό το ζευγάρι να επισκεφθεί μαζί τον γιατρό, ώστε και οι δύο σύντροφοι να ενημερωθούν την ίδια στιγμή, από υπεύθυνα χείλη, για τις εξετάσεις που θα ακολουθήσουν αλλά και για τις λύσεις που πιθανό να προταθούν.Ο γιατρός σας λοιπόν θα συστήσει μία σειρά εξετάσεων και για τους δύο συντρόφους. Συνήθως οι γιατροί ξεκινούν συστήνοντας τις απλές εξετάσεις, περνώντας στη συνέχεια στις πιο περίπλοκες και εξειδικευμένες, προκειμένου να αποφύγει τόσο την ταλαιπωρία όσο και την οικονομική επιβάρυνση των συζύγων.Καθώς, σε ποσοστό περίπου 50% των ζευγαριών, η υπογονιμότητα οφείλεται στον ανδρικό παράγοντα, σε όλες τις περιπτώσεις οι γιατροί ζητούν από τον σύζυγο να κάνει μία εξέταση που λέγεται σπερμοδιάγραμμα. Με αυτή την εξέταση ελέγχεται η ποιότητα του σπέρματος και η ικανότητά του να γονιμοποιήσει τα γυναικεία ωάρια.Αντίστοιχα, η σύζυγος θα πρέπει να ξεκινήσει με πλήρη γυναικολογική εξέταση που περιλαμβάνει κλινική εξέταση, τεστ Παπανικολάου και υπερηχογράφημα καθώς και ορμονικές εξετάσεις κατά τις πρώτες ημέρες του επόμενου κύκλου της γυναίκας. Στη συνέχεια, αν ο γιατρός το κρίνει απαραίτητο, θα πρέπει να γίνει και υστεροσαλπιγγογραφία. Πρόκειται για μία ακτινολογική εξέταση, η οποία μπορεί να εντοπίσει τυχόν ανωμαλίες στη μήτρα, όπως ινομυώματα, συμφύσεις, πολύποδες, και επίσης ελέγχει τις σάλπιγγες. Η εξέταση αυτή, αν και δεν είναι ιδιαίτερα επώδυνη, γίνεται απαραιτήτως σε οργανωμένα μαιευτικά κέντρα και δεν απαιτεί παραμονή της γυναίκας στην κλινική.Εφόσον υπάρχουν ενδείξεις και ο γιατρός το κρίνει απαραίτητο, ίσως χρειαστεί να γίνει υστεροσκόπηση ή / και λαπαροσκόπηση, οι οποίες ελέγχουν την ποιότητα του ενδομητρίου αλλά και τα όργανα της κοιλιάς, την εξωτερική επιφάνεια της μήτρας, τις ωοθήκες, τις σάλπιγγες και τη διάβατότητά τους με τη χρήση ειδικής χρωστικής ουσίας. Επίσης μπορεί να εντοπίσει τυχόν παθολογικές καταστάσεις των έσω γεννητικών οργάνων όπως συμφύσεις, υδροσάλπιγγες κ.ά. Η λαπαροσκόπηση γίνεται στο χειρουργείο, υπό γενική αναισθησία, με μία μικρή τομή και η γυναίκα χρειάζεται να παραμείνει για μία ημέρα στο νοσοκομείο.Η λαπαροσκόπηση είναι η μοναδική εξέταση που μπορεί να εντοπίσει την ενδομητρίωση, μία παθολογική κατάσταση στην οποία το ενδομήτριο που φυσιολογικά επενδύει το εσωτερικό της μήτρας, έχει αναπτυχθεί και έξω από αυτήν καλύπτοντας άλλες επιφάνειες της περιτοναϊκής κοιλότητας και στην οποία οφείλεται μεγάλο ποσοστό υπογόνιμων γυναικών. Επίσης, η λαπαροσκόπηση ως μέθοδος επιτρέπει και την τοπική θεραπευτική αντιμετώπιση της ενδομητρίωσης.Μετά την ολοκλήρωση των εξετάσεων, σε κάποιο ποσοστό των υπογόνιμων ζευγαριών, δεν θα εντοπιστεί κάποιο πρόβλημα ή τα τυχόν προβλήματα που εντοπίστηκαν δεν θα θεωρούνται υπεύθυνα για τη δυσκολία αναπαραγωγής. Τα περισσότερα από αυτά τα ζευγάρια θα χρειαστεί να κάνουν και επιπλέον εξετάσεις ή θα τους προταθεί εξαρχής να ακολουθήσουν κάποια μέθοδο υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.Σήμερα, με την πρόοδο στους τομείς της ιατρικής και της βιολογίας, οι γιατροί έχουν στη διάθεσή τους αρκετές διαφορετικές μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και έτσι τα περισσότερα ζευγάρια θα καταφέρουν να αποκτήσουν το παιδί που τόσο ονειρεύονται.Σε περιπτώσεις που το πρόβλημα οφείλεται σε διαταραχές της ωορρηξίας και της ανάπτυξης των ωαρίων (ωοθυλακίων), δίδεται φαρμακευτική αγωγή που βοηθά την ωρίμανση του ωαρίου και προκαλεί ωορρηξία την κατάλληλη στιγμή.Η σπερματέγχυση είναι μία από τις πιο απλές μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Λαμβάνεται δείγμα σπέρματος από τον σύζυγο, το εργαστήριο επεξεργάζεται το σπέρμα με σκοπό να ενισχύσει την γονιμοποιητική του ικανότητα και στη συνέχεια, μέσω ενός λεπτού καθετήρα, το σπέρμα εισάγεται στη μήτρα της συντρόφου του. Η σπερματέγχυση γίνεται κατόπιν επιλογής συγκεκριμένης ημερομηνίας που ο γιατρός έχει ορίσει βάσει της ωορρηξίας της γυναίκας. Τα ποσοστά επιτυχίας αυτής της μεθόδου είναι αρκετά μικρά, όμως καθώς η διαδικασία είναι απλή και καθόλου επώδυνη, πολλοί γιατροί προτιμούν να δοκιμάσουν τουλάχιστον μία σπερματέγχυση προτού καταφύγουν στην εξωσωματική γονιμοποίηση.Η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι η πιο γνωστή και διαδεδομένη μέθοδος υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και συχνά δίνει τη λύση στις περιπτώσεις που όλες οι άλλες μέθοδοι έχουν αποτύχει. Το πρώτο παιδί εξωσωματικής γονιμοποίησης γεννήθηκε στην Αγγλία το 1978. Από τότε μέχρι τώρα, η πρόοδος που έχει επιτευχθεί στον τομέα της εξωσωματικής γονιμοποίησης είναι τουλάχιστον εντυπωσιακή.Αν το ζευγάρι πρόκειται να ακολουθήσει πρόγραμμα εξωσωματικής γονιμοποίησης, και οι δύο σύντροφοι θα πρέπει να κάνουν αιματολογικές εξετάσεις προγεννητικού ελέγχου (π.χ. μεσογειακή αναιμία, ηπατίτιδες κλπ). Ο γιατρός, βάσει των εξετάσεων που προηγήθηκαν, την ηλικία της γυναίκας, το ιατρικό ιστορικό και το γενικότερο βιολογικό προφίλ της, θα σχεδιάσει το πρόγραμμα που έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας.Στα πρωτόκολλα εξωσωματικής γονιμοποίησης, η γυναίκα υποβάλλεται αρχικά σε καταστολή της λειτουργίας των ωοθηκών, με στόχο την αναστολή της ωορρηξίας. Το στάδιο αυτό διαρκεί περίπου 7 –15 ημέρες, ανάλογα με τη φάση του κύκλου που ξεκινά η θεραπεία και πιθανόν να παρουσιαστούν ορισμένες παρενέργειες όπως εξάψεις ή κολπική αιμόρροια, που όμως είναι αναμενόμενες και δεν πρέπει να προκαλέσουν ανησυχία στη γυναίκα.Μετά την ολοκλήρωση της καταστολής θα ξεκινήσει η διαδικασία διέγερσης. Όπως και στην καταστολή, η γυναίκα θα λάβει φαρμακευτική αγωγή που σκοπό έχει να προκαλέσει την παραγωγή πολλών ωαρίων από τις ωοθήκες, αντί του ενός ωαρίου που συνήθως αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια ενός φυσιολογικού κύκλου. Κατά τη φάση διέγερσης, πιθανόν η γυναίκα να νιώθει κάποιες μικρές ενοχλήσεις χαμηλά στην κοιλιά, οι οποίες όμως είναι επίσης αναμενόμενες και δεν είναι καθόλου ανησυχητικές.Η διέγερση διαρκεί περίπου 9-12 ημέρες και κατά τη διάρκειά της γίνονται υπερηχογραφήματα και μετρήσεις οιστραδιόλης σε προκαθορισμένα ραντεβού.Όταν τα ωάρια (ωοθυλάκια) φτάσουν τον επιθυμητό αριθμό και μέγεθος, δίδεται μία ειδική ένεση ορμονών και περίπου 36 ώρες αργότερα θα γίνει η ωοληψία. Η ωοληψία γίνεται σε συνθήκες χειρουργείου, κάτω από ελαφριά αναισθησία και υπό υπερηχογραφική παρακολούθηση. Τα ωάρια λαμβάνονται με τη χρήση μίας ειδικής βελόνας που εισάγεται διά του κόλπου. Η διαδικασία δεν απαιτεί παραμονή στο νοσοκομείο.Παράλληλα με την ωοληψία, ο σύζυγος δίνει δείγμα σπέρματος, το οποίο θα υποστεί την κατάλληλη επεξεργασία στο εργαστήριο, ώστε να είναι έτοιμο για να χρησιμοποιηθεί.Αφού έχουν ολοκληρωθεί όλες οι εργαστηριακές διαδικασίες προετοιμασίας και επεξεργασίας του σπέρματος και των ωαρίων που έχουν ληφθεί από το ζευγάρι, ο βιολόγος θα γονιμοποιήσει το ωάριο στο εργαστήριο. Η γονιμοποίηση μπορεί να γίνει με δύο τρόπους: Η φυσιολογική γονιμοποίηση όπου ένας αριθμός σπερματοζωαρίων τοποθετείται γύρω από κάθε ωάριο ώστε να γίνει η γονιμοποίηση, δηλαδή ένα σπερματοζωάριο να μπεί μέσα στο ωάριο. Αυτή είναι και η κλασσική εξωσωματική γονιμοποίηση. Η μικρογονιμοποίηση (ICSI) είναι μία τεχνική που επιλέγεται σε εκείνες τις περιπτώσεις που η φυσιολογική γονιμοποίηση δεν μπορεί να επιτευχθεί. Σε αυτή την περίπτωση, το εργαστήριο εισάγει ένα σπερματοζωάριο μέσα σε κάθε ωάριο χρησιμοποιώντας μία ειδική βελόνα, παρακολουθώντας από το μικροσκόπιο.Τα γονιμοποιημένα πλέον έμβρυα αναπτύσσονται και η εμβρυομεταφορά θα ακολουθήσει περίπου 48 - 72 ώρες μετά την ωοληψία. Η διαδικασία είναι πολύ απλή, εντελώς ανώδυνη και δεν απαιτεί αναισθησία. Με έναν πολύ λεπτό καθετήρα που περνά μέσα από τον κόλπο και τον τράχηλο, τα γονιμοποιημένα έμβρυα τοποθετούνται στη μήτρα. Δεν απαιτείται παραμονή στο νοσοκομείο και η γυναίκα επιστρέφει σπίτι της όπου όμως θα πρέπει να παραμείνει κλινήρης για λίγες ημέρες και να αποφύγει κάθε έντονη δραστηριότητα.Πάντα μεταφέρονται περισσότερα του ενός έμβρυα στη μήτρα, ώστε να αυξηθούν οι πιθανότητες κάποια ή κάποιο από αυτά τα έμβρυα να καταφέρει να προσκολληθεί στο ενδομήτριο και να ακολουθήσει μία φυσιολογική κατά τα άλλα εγκυμοσύνη. Η μεταφορά περισσοτέρων εμβρύων αυξάνει την πιθανότητα επιτυχίας, παράλληλα όμως αυξάνει και τις πιθανότητες πολύδυμων κυήσεων που έχουν μεγαλύτερο ποσοστό αποβολών και πρώρου τοκετού. Για αυτούς τους λόγους, συνήθως δεν μεταφέρονται περισσότερα από 3 έμβρυα σε κάθε προσπάθεια.Περίπου 15 ημέρες μετά την εμβρυομεταφορά, θα γίνει το πρώτο τεστ εγκυμοσύνης, με εξέταση αίματος. Το τεστ εγκυμοσύνης θα πρέπει να γίνεται ακόμη κι αν παρουσιαστεί κολπική αιμόρροια μετά την εμβρυομεταφορά. Το τεστ πρέπει να επαναληφθεί 2-3 ημέρες μετά. Αν και η επαναληπτική μέτρηση είναι θετική και η τιμή περίπου διπλάσια από την πρώτη εξέταση, αυτό σημαίνει ότι η κύηση εξελίσσεται ομαλά. Ο γιατρός σας θα σας ζητήσει να κάνετε το πρώτο υπερηχογράφημα εγκυμοσύνης σε περίπου 15 ημέρες.Στο υπερηχογράφημα θα επιβεβαιωθεί ότι η κύηση εξελίσσεται ομαλά και επίσης θα προσδιοριστεί ο αριθμός των εμβρύων που έχουν εμφυτευθεί.Μία εβδομάδα αργότερα θα ακολουθήσει δεύτερο υπερηχογράφημα για τον έλεγχο της καρδιακής λειτουργίας των εμβρύων. Εφόσον όλα βαίνουν καλώς, η γυναίκα θα συνεχίσει να παρακολουθείται από το γυναικολόγο σαν οποιαδήποτε άλλη έγκυο.Οι πιθανότητες επιτυχίας των ζευγαριών που ολοκληρώνουν το πρόγραμμα εξωσωματικής, εξαρτώνται κυρίως από την ηλικία της γυναίκας και το πρόβλημα που η εξωσωματική καλείται να λύσει. Με την πρόοδο στην ανθρώπινη αναπαραγωγή, οι πιθανότητες επιτυχίας αυξάνονται χρόνο με το χρόνο, καθώς επίσης βελτιώνονται και οι εργαστηριακές τεχνικές. Όλα τα μεγάλα μαιευτικά κέντρα της Ελλάδας, διαθέτουν σήμερα μονάδες εξωσωματικής γονιμοποίησης καθώς και πλήθος ιδιωτικών ιατρικών κέντρων.Οπλιστείτε λοιπόν με υπομονή και επιμονή και επισκεφθείτε αύριο κιόλας έναν εξειδικευμένο γιατρό. Σήμερα, χιλιάδες ζευγάρια έχουν καταφέρει να αποκτήσουν ένα ή περισσότερα παιδιά με τις μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
H υπογονιμότητα είναι σήμερα ένα θέμα που απασχολεί όλο και περισσότερα ζευγάρια. Μάλιστα, υπολογίζεται ότι περίπου 15-20% των ζευγαριών αναπαραγωγικής ηλικίας, αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην προσπάθειά τους να γίνουν γονείς και υπολογίζεται επίσης ότι αυτό το ποσοστό θα συνεχίσει να αυξάνεται.Σε παλαιότερες εποχές, η ανεύρεση των αιτίων ήταν δύσκολη υπόθεση και πολύ συχνά τα ζευγάρια δεν μάθαιναν ποτέ τι πραγματικά έφταιγε. Η κατακραυγή της κοινωνίας, τότε, στρεφόταν με ευκολία κατά της γυναίκας, αποκαλώντας την μάλιστα με όχι και τόσο κολακευτικά σχόλια. Δυστυχώς, εκείνες τις εποχές, τα ζευγάρια δεν ήταν εύκολο να αναζητήσουν βοήθεια. Σήμερα, η κατάσταση είναι τελείως διαφορετική. Ο όλο και μεγαλύτερος αριθμός των υπογόνιμων ζευγαριών καθώς και η μεγάλη πρόοδος της επιστήμης στον τομέα της ανθρώπινης αναπαραγωγής, ανάγκασε την κοινωνία να αντιμετωπίσει πιο θετικά την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή και πλέον τα νέα ζευγάρια απευθύνονται πολύ πιο εύκολα στους ειδικούς επιστήμονες.Σύμφωνα με τους ειδικούς λοιπόν, ένα ζευγάρι θα πρέπει να απευθυνθεί σε εξειδικευμένο γιατρό, αν δεν επιτευχθεί εγκυμοσύνη μετά από ελεύθερες σχέσεις ενός έτους. Αυτό δεν σημαίνει ότι οπωσδήποτε υπάρχει κάποιο πρόβλημα, όμως είναι μία ένδειξη ότι ίσως το ζευγάρι να χρειάζεται βοήθεια. Και μάλιστα σήμερα, που ο μέσος όρος ηλικίας που τα ζευγάρια αποκτούν το πρώτο τους παιδί είναι αρκετά μεγαλύτερος από ότι παλιότερα, καλό είναι ένα ζευγάρι να μην χάσει χρόνο περιμένοντας.Η υπογονιμότητα έχει πολλά αίτια. Μπορεί να οφείλεται είτε στον άνδρα είτε στη γυναίκα, ή και στους δύο. Γι΄αυτό είναι απαραίτητο πάντοτε να ελέγχονται και οι δύο σύζυγοι ώστε να εντοπισθούν οι αιτίες που προκαλούν την υπογονιμότητα.Κατά την πρώτη επίσκεψη στον ειδικό γιατρό, θα πρέπει να δώσετε ένα πλήρες ιατρικό ιστορικό και των δύο συζύγων καθώς και λεπτομέρειες για προηγούμενες κυήσεις, αποβολές, εκτρώσεις, επεμβάσεις αλλά και για το χρόνο που προσπαθείτε να γίνετε γονείς. Είναι σημαντικό το ζευγάρι να επισκεφθεί μαζί τον γιατρό, ώστε και οι δύο σύντροφοι να ενημερωθούν την ίδια στιγμή, από υπεύθυνα χείλη, για τις εξετάσεις που θα ακολουθήσουν αλλά και για τις λύσεις που πιθανό να προταθούν.Ο γιατρός σας λοιπόν θα συστήσει μία σειρά εξετάσεων και για τους δύο συντρόφους. Συνήθως οι γιατροί ξεκινούν συστήνοντας τις απλές εξετάσεις, περνώντας στη συνέχεια στις πιο περίπλοκες και εξειδικευμένες, προκειμένου να αποφύγει τόσο την ταλαιπωρία όσο και την οικονομική επιβάρυνση των συζύγων.Καθώς, σε ποσοστό περίπου 50% των ζευγαριών, η υπογονιμότητα οφείλεται στον ανδρικό παράγοντα, σε όλες τις περιπτώσεις οι γιατροί ζητούν από τον σύζυγο να κάνει μία εξέταση που λέγεται σπερμοδιάγραμμα. Με αυτή την εξέταση ελέγχεται η ποιότητα του σπέρματος και η ικανότητά του να γονιμοποιήσει τα γυναικεία ωάρια.Αντίστοιχα, η σύζυγος θα πρέπει να ξεκινήσει με πλήρη γυναικολογική εξέταση που περιλαμβάνει κλινική εξέταση, τεστ Παπανικολάου και υπερηχογράφημα καθώς και ορμονικές εξετάσεις κατά τις πρώτες ημέρες του επόμενου κύκλου της γυναίκας. Στη συνέχεια, αν ο γιατρός το κρίνει απαραίτητο, θα πρέπει να γίνει και υστεροσαλπιγγογραφία. Πρόκειται για μία ακτινολογική εξέταση, η οποία μπορεί να εντοπίσει τυχόν ανωμαλίες στη μήτρα, όπως ινομυώματα, συμφύσεις, πολύποδες, και επίσης ελέγχει τις σάλπιγγες. Η εξέταση αυτή, αν και δεν είναι ιδιαίτερα επώδυνη, γίνεται απαραιτήτως σε οργανωμένα μαιευτικά κέντρα και δεν απαιτεί παραμονή της γυναίκας στην κλινική.Εφόσον υπάρχουν ενδείξεις και ο γιατρός το κρίνει απαραίτητο, ίσως χρειαστεί να γίνει υστεροσκόπηση ή / και λαπαροσκόπηση, οι οποίες ελέγχουν την ποιότητα του ενδομητρίου αλλά και τα όργανα της κοιλιάς, την εξωτερική επιφάνεια της μήτρας, τις ωοθήκες, τις σάλπιγγες και τη διάβατότητά τους με τη χρήση ειδικής χρωστικής ουσίας. Επίσης μπορεί να εντοπίσει τυχόν παθολογικές καταστάσεις των έσω γεννητικών οργάνων όπως συμφύσεις, υδροσάλπιγγες κ.ά. Η λαπαροσκόπηση γίνεται στο χειρουργείο, υπό γενική αναισθησία, με μία μικρή τομή και η γυναίκα χρειάζεται να παραμείνει για μία ημέρα στο νοσοκομείο.Η λαπαροσκόπηση είναι η μοναδική εξέταση που μπορεί να εντοπίσει την ενδομητρίωση, μία παθολογική κατάσταση στην οποία το ενδομήτριο που φυσιολογικά επενδύει το εσωτερικό της μήτρας, έχει αναπτυχθεί και έξω από αυτήν καλύπτοντας άλλες επιφάνειες της περιτοναϊκής κοιλότητας και στην οποία οφείλεται μεγάλο ποσοστό υπογόνιμων γυναικών. Επίσης, η λαπαροσκόπηση ως μέθοδος επιτρέπει και την τοπική θεραπευτική αντιμετώπιση της ενδομητρίωσης.Μετά την ολοκλήρωση των εξετάσεων, σε κάποιο ποσοστό των υπογόνιμων ζευγαριών, δεν θα εντοπιστεί κάποιο πρόβλημα ή τα τυχόν προβλήματα που εντοπίστηκαν δεν θα θεωρούνται υπεύθυνα για τη δυσκολία αναπαραγωγής. Τα περισσότερα από αυτά τα ζευγάρια θα χρειαστεί να κάνουν και επιπλέον εξετάσεις ή θα τους προταθεί εξαρχής να ακολουθήσουν κάποια μέθοδο υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.Σήμερα, με την πρόοδο στους τομείς της ιατρικής και της βιολογίας, οι γιατροί έχουν στη διάθεσή τους αρκετές διαφορετικές μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και έτσι τα περισσότερα ζευγάρια θα καταφέρουν να αποκτήσουν το παιδί που τόσο ονειρεύονται.Σε περιπτώσεις που το πρόβλημα οφείλεται σε διαταραχές της ωορρηξίας και της ανάπτυξης των ωαρίων (ωοθυλακίων), δίδεται φαρμακευτική αγωγή που βοηθά την ωρίμανση του ωαρίου και προκαλεί ωορρηξία την κατάλληλη στιγμή.Η σπερματέγχυση είναι μία από τις πιο απλές μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Λαμβάνεται δείγμα σπέρματος από τον σύζυγο, το εργαστήριο επεξεργάζεται το σπέρμα με σκοπό να ενισχύσει την γονιμοποιητική του ικανότητα και στη συνέχεια, μέσω ενός λεπτού καθετήρα, το σπέρμα εισάγεται στη μήτρα της συντρόφου του. Η σπερματέγχυση γίνεται κατόπιν επιλογής συγκεκριμένης ημερομηνίας που ο γιατρός έχει ορίσει βάσει της ωορρηξίας της γυναίκας. Τα ποσοστά επιτυχίας αυτής της μεθόδου είναι αρκετά μικρά, όμως καθώς η διαδικασία είναι απλή και καθόλου επώδυνη, πολλοί γιατροί προτιμούν να δοκιμάσουν τουλάχιστον μία σπερματέγχυση προτού καταφύγουν στην εξωσωματική γονιμοποίηση.Η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι η πιο γνωστή και διαδεδομένη μέθοδος υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και συχνά δίνει τη λύση στις περιπτώσεις που όλες οι άλλες μέθοδοι έχουν αποτύχει. Το πρώτο παιδί εξωσωματικής γονιμοποίησης γεννήθηκε στην Αγγλία το 1978. Από τότε μέχρι τώρα, η πρόοδος που έχει επιτευχθεί στον τομέα της εξωσωματικής γονιμοποίησης είναι τουλάχιστον εντυπωσιακή.Αν το ζευγάρι πρόκειται να ακολουθήσει πρόγραμμα εξωσωματικής γονιμοποίησης, και οι δύο σύντροφοι θα πρέπει να κάνουν αιματολογικές εξετάσεις προγεννητικού ελέγχου (π.χ. μεσογειακή αναιμία, ηπατίτιδες κλπ). Ο γιατρός, βάσει των εξετάσεων που προηγήθηκαν, την ηλικία της γυναίκας, το ιατρικό ιστορικό και το γενικότερο βιολογικό προφίλ της, θα σχεδιάσει το πρόγραμμα που έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας.Στα πρωτόκολλα εξωσωματικής γονιμοποίησης, η γυναίκα υποβάλλεται αρχικά σε καταστολή της λειτουργίας των ωοθηκών, με στόχο την αναστολή της ωορρηξίας. Το στάδιο αυτό διαρκεί περίπου 7 –15 ημέρες, ανάλογα με τη φάση του κύκλου που ξεκινά η θεραπεία και πιθανόν να παρουσιαστούν ορισμένες παρενέργειες όπως εξάψεις ή κολπική αιμόρροια, που όμως είναι αναμενόμενες και δεν πρέπει να προκαλέσουν ανησυχία στη γυναίκα.Μετά την ολοκλήρωση της καταστολής θα ξεκινήσει η διαδικασία διέγερσης. Όπως και στην καταστολή, η γυναίκα θα λάβει φαρμακευτική αγωγή που σκοπό έχει να προκαλέσει την παραγωγή πολλών ωαρίων από τις ωοθήκες, αντί του ενός ωαρίου που συνήθως αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια ενός φυσιολογικού κύκλου. Κατά τη φάση διέγερσης, πιθανόν η γυναίκα να νιώθει κάποιες μικρές ενοχλήσεις χαμηλά στην κοιλιά, οι οποίες όμως είναι επίσης αναμενόμενες και δεν είναι καθόλου ανησυχητικές.Η διέγερση διαρκεί περίπου 9-12 ημέρες και κατά τη διάρκειά της γίνονται υπερηχογραφήματα και μετρήσεις οιστραδιόλης σε προκαθορισμένα ραντεβού.Όταν τα ωάρια (ωοθυλάκια) φτάσουν τον επιθυμητό αριθμό και μέγεθος, δίδεται μία ειδική ένεση ορμονών και περίπου 36 ώρες αργότερα θα γίνει η ωοληψία. Η ωοληψία γίνεται σε συνθήκες χειρουργείου, κάτω από ελαφριά αναισθησία και υπό υπερηχογραφική παρακολούθηση. Τα ωάρια λαμβάνονται με τη χρήση μίας ειδικής βελόνας που εισάγεται διά του κόλπου. Η διαδικασία δεν απαιτεί παραμονή στο νοσοκομείο.Παράλληλα με την ωοληψία, ο σύζυγος δίνει δείγμα σπέρματος, το οποίο θα υποστεί την κατάλληλη επεξεργασία στο εργαστήριο, ώστε να είναι έτοιμο για να χρησιμοποιηθεί.Αφού έχουν ολοκληρωθεί όλες οι εργαστηριακές διαδικασίες προετοιμασίας και επεξεργασίας του σπέρματος και των ωαρίων που έχουν ληφθεί από το ζευγάρι, ο βιολόγος θα γονιμοποιήσει το ωάριο στο εργαστήριο. Η γονιμοποίηση μπορεί να γίνει με δύο τρόπους: Η φυσιολογική γονιμοποίηση όπου ένας αριθμός σπερματοζωαρίων τοποθετείται γύρω από κάθε ωάριο ώστε να γίνει η γονιμοποίηση, δηλαδή ένα σπερματοζωάριο να μπεί μέσα στο ωάριο. Αυτή είναι και η κλασσική εξωσωματική γονιμοποίηση. Η μικρογονιμοποίηση (ICSI) είναι μία τεχνική που επιλέγεται σε εκείνες τις περιπτώσεις που η φυσιολογική γονιμοποίηση δεν μπορεί να επιτευχθεί. Σε αυτή την περίπτωση, το εργαστήριο εισάγει ένα σπερματοζωάριο μέσα σε κάθε ωάριο χρησιμοποιώντας μία ειδική βελόνα, παρακολουθώντας από το μικροσκόπιο.Τα γονιμοποιημένα πλέον έμβρυα αναπτύσσονται και η εμβρυομεταφορά θα ακολουθήσει περίπου 48 - 72 ώρες μετά την ωοληψία. Η διαδικασία είναι πολύ απλή, εντελώς ανώδυνη και δεν απαιτεί αναισθησία. Με έναν πολύ λεπτό καθετήρα που περνά μέσα από τον κόλπο και τον τράχηλο, τα γονιμοποιημένα έμβρυα τοποθετούνται στη μήτρα. Δεν απαιτείται παραμονή στο νοσοκομείο και η γυναίκα επιστρέφει σπίτι της όπου όμως θα πρέπει να παραμείνει κλινήρης για λίγες ημέρες και να αποφύγει κάθε έντονη δραστηριότητα.Πάντα μεταφέρονται περισσότερα του ενός έμβρυα στη μήτρα, ώστε να αυξηθούν οι πιθανότητες κάποια ή κάποιο από αυτά τα έμβρυα να καταφέρει να προσκολληθεί στο ενδομήτριο και να ακολουθήσει μία φυσιολογική κατά τα άλλα εγκυμοσύνη. Η μεταφορά περισσοτέρων εμβρύων αυξάνει την πιθανότητα επιτυχίας, παράλληλα όμως αυξάνει και τις πιθανότητες πολύδυμων κυήσεων που έχουν μεγαλύτερο ποσοστό αποβολών και πρώρου τοκετού. Για αυτούς τους λόγους, συνήθως δεν μεταφέρονται περισσότερα από 3 έμβρυα σε κάθε προσπάθεια.Περίπου 15 ημέρες μετά την εμβρυομεταφορά, θα γίνει το πρώτο τεστ εγκυμοσύνης, με εξέταση αίματος. Το τεστ εγκυμοσύνης θα πρέπει να γίνεται ακόμη κι αν παρουσιαστεί κολπική αιμόρροια μετά την εμβρυομεταφορά. Το τεστ πρέπει να επαναληφθεί 2-3 ημέρες μετά. Αν και η επαναληπτική μέτρηση είναι θετική και η τιμή περίπου διπλάσια από την πρώτη εξέταση, αυτό σημαίνει ότι η κύηση εξελίσσεται ομαλά. Ο γιατρός σας θα σας ζητήσει να κάνετε το πρώτο υπερηχογράφημα εγκυμοσύνης σε περίπου 15 ημέρες.Στο υπερηχογράφημα θα επιβεβαιωθεί ότι η κύηση εξελίσσεται ομαλά και επίσης θα προσδιοριστεί ο αριθμός των εμβρύων που έχουν εμφυτευθεί.Μία εβδομάδα αργότερα θα ακολουθήσει δεύτερο υπερηχογράφημα για τον έλεγχο της καρδιακής λειτουργίας των εμβρύων. Εφόσον όλα βαίνουν καλώς, η γυναίκα θα συνεχίσει να παρακολουθείται από το γυναικολόγο σαν οποιαδήποτε άλλη έγκυο.Οι πιθανότητες επιτυχίας των ζευγαριών που ολοκληρώνουν το πρόγραμμα εξωσωματικής, εξαρτώνται κυρίως από την ηλικία της γυναίκας και το πρόβλημα που η εξωσωματική καλείται να λύσει. Με την πρόοδο στην ανθρώπινη αναπαραγωγή, οι πιθανότητες επιτυχίας αυξάνονται χρόνο με το χρόνο, καθώς επίσης βελτιώνονται και οι εργαστηριακές τεχνικές. Όλα τα μεγάλα μαιευτικά κέντρα της Ελλάδας, διαθέτουν σήμερα μονάδες εξωσωματικής γονιμοποίησης καθώς και πλήθος ιδιωτικών ιατρικών κέντρων.Οπλιστείτε λοιπόν με υπομονή και επιμονή και επισκεφθείτε αύριο κιόλας έναν εξειδικευμένο γιατρό. Σήμερα, χιλιάδες ζευγάρια έχουν καταφέρει να αποκτήσουν ένα ή περισσότερα παιδιά με τις μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
** ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ ΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ :
~** http://arfara-messinia-stamos.blogspot.com/2011/03/01-2011.html , : Στο Αγιάζι της ενημέρωσης Τρίτη 01 Μαρτίου 2011 .-
~** http://httpdimmetoparfarablogspotcom.blogspot.com/2011/03/01032011.html , : Στο αγιάζι της καθημερινή μας ενημέρωσης Τρίτη , 01/03/2011… , ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΜΕ ΧΑΡΑ , ΥΓΕΙΑ , ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΑ !!!!!
~** http://arfara-messinia-stamos-stamos.blogspot.com/2011/03/h-01032011.html , : Hμέρα της γυναίκας Τρίτη 01/03/2011 .-
~** http://stamos-stamoskalsnsblogspotcom.blogspot.com/2011/03/02032011.html , Στο αγιάζι της καθημερινής μας ενημέρωσης 02/03/2011 .-
~* http://vlasiosarfara.blogspot.com/2011/03/2-2011.html , Τετάρτη, 2 Μαρτίου 2011 , Η καθημερινότητά μας , Τετάρτη , 2 Μαρτίου 2011
~** http://arfara-messinias-stamos.blogspot.com/2011/03/enh-02-03-2011.html , ENHΜΕΡΩΣΕΙΣ - ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ 02-03-2011 .-
~** Στο Μαρτιάτικο αγιάζι της καθημερινής μας ενημέρωσης Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011 , : http://vlasisarfarablogspotcom.blogspot.com/2011/03/3-2011.html ,
~* Στ΄ αγιάζι της καθημερινότητας Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011 * : http://arfara-messinias-stamos-2010.blogspot.com/2011/03/4-2011.html , .- http://vlasiosarfara.blogspot.com/2011/03/2-2011.html , VLASIOS .-
~** Στο Αγιάζι της ενημέρωσης Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011 * , : http://snsarfara.blogspot.com/2011/03/4-2011.html , .-
~** http://httpdimmetoparfarablogspotcom.blogspot.com/2011/03/01032011.html , : Στο αγιάζι της καθημερινή μας ενημέρωσης Τρίτη , 01/03/2011… , ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΜΕ ΧΑΡΑ , ΥΓΕΙΑ , ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΑ !!!!!
~** http://arfara-messinia-stamos-stamos.blogspot.com/2011/03/h-01032011.html , : Hμέρα της γυναίκας Τρίτη 01/03/2011 .-
~** http://stamos-stamoskalsnsblogspotcom.blogspot.com/2011/03/02032011.html , Στο αγιάζι της καθημερινής μας ενημέρωσης 02/03/2011 .-
~* http://vlasiosarfara.blogspot.com/2011/03/2-2011.html , Τετάρτη, 2 Μαρτίου 2011 , Η καθημερινότητά μας , Τετάρτη , 2 Μαρτίου 2011
~** http://arfara-messinias-stamos.blogspot.com/2011/03/enh-02-03-2011.html , ENHΜΕΡΩΣΕΙΣ - ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ 02-03-2011 .-
~** Στο Μαρτιάτικο αγιάζι της καθημερινής μας ενημέρωσης Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011 , : http://vlasisarfarablogspotcom.blogspot.com/2011/03/3-2011.html ,
~* Στ΄ αγιάζι της καθημερινότητας Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011 * : http://arfara-messinias-stamos-2010.blogspot.com/2011/03/4-2011.html , .- http://vlasiosarfara.blogspot.com/2011/03/2-2011.html , VLASIOS .-
~** Στο Αγιάζι της ενημέρωσης Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011 * , : http://snsarfara.blogspot.com/2011/03/4-2011.html , .-
**
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου